SABIR "TAMAMLANDI"

12.Bölüm:Oyun

"Sanki hesap vermiş,sıratı geçmiş ve cennetteki derecelerinizi görmüş gibi bir haliniz var..!"
Abdulkadir-i Geylâni hz

Genç adam yatağına uzanmış Eylül'den zorla almış olduğu telefonu elinde döndürüyordu.Nedensizce bir heyecan belirmişti içinde.Kızdı kendine. Sanki ilk kez bir kızla konuşuyordu.Kendini acemi ergenlere benzetmişti.Halbuki o hiçte acemi değildi.Hatta bu işlerin kitabını bile yazabilirdi.Derin bir nefes alıp içinde bulunan kabullenemediği bu duyguyu atmak istedi.Telefonu döndürmeyi bırakıp kilidini açtı.Kilidini bulmak zor değildi onun için.O kardeşinin herşeyini bilirdi.Mesajlara girip Nisa'nın mesajını okudu.

'İzin vermedi değil mi?:('

Şimdi sıra kendini herşeyden soyutlayan bu kızı tanıma vaktiydi.

'Hayır izin vermedi.Çünkü önce size güvenmesi gerekiyormuş.'

Mesajı atıp beklemeye başladı.Ellerini ritimle sallamaya başladı.Yaptığı ne kadar doğruydu?Kendince çok doğru bir iş yapıyordu.Sonuçta onun can parçasıydı Eylül.Annesinden sonra daha da benimsemişti.Şimdi ne olduğunu bilmediği insanlara mı emanet edecekti?Tabi ki de bu kadar aptal değildi.Hele ki bu yobazlara hiç güvenmiyordu.
Gelen mesaj sesiyle düşüncelerinden sıyrılıp mesajı okumaya başladı.

'Yani bir abi olarak haklı tabi ki ama nasıl güvenecek o sorun'

'Buluşup konuşsanız olmaz mı?Biliyorum erkeklerle konuşmuyosun ama kendini ifade edersen belki izin verir.'

Kendine inanamıyordu.Aslında böyle birşey yazmak hiç yoktu aklında.İlk kez bir kıza böyle birşey söylüyordu.Hemde onun gibi bir kıza.Bu kızı merak ediyordu ama bu kadar düştüğü için sinirlenmişti kendi kendine.
Tekrar mesaj sesiyle bakışlarını daldığı yerden çekip telefona yöneltti.

'Bu konuyu konuşmuştuk Eylül.Böyle birşeyin olması imkansız.'

'Neden?Abim seni yemez.O kadar kızlar koşuyor peşinde buluşmak için senin kabul etmemen saçmalık.'

Sinirle telefonu yatağa bırakmıştı.Kendisi buluşmayı kabul etmiş ama bu kendini bilmez kabul etmiyordu.O kim oluyordu da Kağan SANCAK'ı reddediyordu!!

Genç adam Nisa'nın bu davranışlarına sinirlenirken genç kız şaşkınlıkla mesajları okuyordu.Hiç Eylül'ü böyle bilmiyordu.Oysa ki beraber konuştuklarında saygı duymuştu hatta takdir bile etmişti.Şimdi ne olmuştu da ona böyle cümleler sarf ediyordu.

'Çünkü Rabbim yasaklamış.Ben O'nun emrine nasıl karşı gelirim?Sen abine karşı gelebiliyormusun ki o bir insan ben senin Rabbinin yasakladığı bir şeyden bahsediyorum.'

Kırılmıştı genç kız.Nasıl bir anda böyle değişmişti anlamamıştı.Telefonunu eline alıp gelen mesajı okumya başladı.

'Aslında abimle buluşmak istiyorsun ama yasak diye buluşmuyorsun öyle mi?'

'Söylediklerimden bunu mu anladın?Senin abinle niye buluşmak isteyeyim kendimi ateşe atayım?'

Her fırsatta abisini katmasını anlayamamıştı.Eğer böyle bir insansa zaten Eylül'le arkadaşlıklarına artık son vermeliydi.

'Abim her kızın istediği gibi hem yakışıklı ve hemde zengin istese herkesi elde edebilir.Senin gibi birini kabul etmiş ve sen kabul etmiyorsun.'

Nisa mesajı okurken gözünden damlayan yaşı engelleyememişti.Onu küçük görmüştü.Eylül için hiç kötü hissetmemişti.İlk defa hisleri onu yanıltmıştı.Ona güvenmişti ama o güvenini yıkmıştı.