"Tamam anladım kardeşim birşey olmuş ama ne?"
Kağan Nisa'yı eve bıraktıktan sonra soluğu Poyraz'ın yanında almıştı.Bu sorunu ancak onun çözebileceğine inanıyordu çünkü.
"Bilmiyorum Poyraz.Bir şekilde öğrenmeliyiz.Yoksa kafayı yiyeceğim!."
Poyraz Kağan'ın bu haline üzülmüştü.Sevdiği kız başkası tarafından tahdit ve rahatsız ediliyordu.Onun ise eli kolu bağlıydı.Derin bir nefes alıp Kağan'ın karşısına oturdu.
"Tamam sıkma canını bulacağız bir hal çaresini."
Biraz düşündükten sonra aklına gelen fikirle bakışlarını Kağan'a çevirdi.
"Sana anlatmamış olabilir ama..belki Beyza'ya anlatmış olabilir.Yada Eylül'e."
Kağan başını ağır hareketlerle olumlu anlamda sallarken aniden ayağa kalktı.
"Evet doğru.O zaman onları buraya çağıralım Nisa'dan habersiz gelsinler."
Poyraz bir elini beline koyup diğer eliyle kirli sakallarını sıvazladı.Aklına bir şey gelmişti yine ama olur yanı varmıydı onu bilmiyordu işte.Belki de vardı.Denemekten zarar gelmezdi.
"Ben Eylül'ü arayayım da buraya gelsin.Beyza'ya da haber versin."
Kağan telefonu çıkarıp arayacağı numarayı bulduktan sonra arayıp kulağına tuttu.
"Eylül Beyza'ya bir şey söylemesin ona ben haber veririm."
Kağan sorgulamadan sadece kafa sallamakla yetindi.Zaten karşıdan Eylül'ün sesini duymasıyla dikkatini ona vermişti.Bu sırada Poyraz'da telefonunu çıkarıp Beyza'nın numarasını buldu.Tabi ki de Beyza'nın bundan haberi yoktu.Buraya çantası çalındığı zaman bilgilerini vermişti.O zaman almıştı numarasını.Gizlice...
Numarayı aramadan evvel biraz beklemişti.Yine onu rahatsız etmiş olacaktı.Ya da..hayır rahatsız etmiş olmayacaktı ki.Ona haber vermek için arayacaktı.Yoksa başka bir sebebi asla olamazdı!Numarayı arayıp kulağına tuttu telefonu.Kağan'a baktı göz ucuyla.Eylül'le konuşmasını bitirmiş telefonuyla ilgileniyordu.Biraz uzaklaşıp odanın ucuna geldi.Nedense Kağan'nın duymasını istemiyordu konuşmalarını.
"Efendim"
Telefondan gelen o bildiği ses tınısıyla bir an ses çıkarmadı.Nedense ağzını açıp tek bir kelam edemiyordu.
"Kimsiniz?"
En sonunda derin bir nefes alarak boğazını temizledi evvela.Aldığı nefesi dışarı azad ettikten sonra ağzını açabilmişti.
"Eee..Şey ben Poyraz."
Kızdı kendine.Yeni yetmeler gibi kekelemesine anlam verememişti.Karşıdan ses gelmeyince bir an telefonun kapandığını düşünmüştü.Heralde şaşırmıştı genç adam numarasını buldu diye ama onun komiser olduğunu unutuyordu..
"Evet.Komiser bey bir sorun mu var?"
Uzun bir aradan sonra konuşan genç kız sanki konuşmanın kısa kesilmesini istemiş olmalıydı ki direk sonuca ulaşmak istiyordu.Birde 'bey' sıfatını eklemişti.Gerçi Poyraz buna şaşırmamıştı.Tam Beyza'dan beklenecek hareketlerdi bunlar!Poyraz sinirlendiğini belli etmek istercesine sesini olabildiğince kalınlaştırdı.
"Bir sorun olmasa seni neden arayayım?Hemen buraya gel!"
Karşı taraftan duyduğu 'Ya sabır 'kelimesiyle genç kızın sinirlendiğini anlamıştı.Poyraz adı gibi emindi ki genç kız bunun duyulmadığını sanıyordu ama yanılıyordu..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SABIR "TAMAMLANDI"
EspiritualMis gibi kokular geliyorken mutfaktan yine Saadet hanımın gözleri dolmuştu.Allah'a binlerce kez şükrediyordu böyle hayırlı bir evlat nasip ettiği için.Düşünmeden edemiyordu acaba ne yapmıştı da ona böyle hediye vermişti Rabbi? Dolan gözleri şimdi ta...
