SABIR "TAMAMLANDI"

40.Bölüm:'Sorma'

Anlattıklarım hiçbir zaman sustuklarımdan daha değerli olmadı...
Aytuğ Akdoğan

Bekledikleri gün gelip çatmış sonunda Kağan ve Eylül'ün babanneleri gelmişti.Genç kız ne yapacağını bilemez halde odanın bir ucunu bitirdikten sonra diğer bir ucuna başlayacağı sırada kapının aniden açılmasıyla tedirgin bakışlarını kapıya çevirmiş Eylül'ü görmesiyle biraz olsun rahatlasada Eylül'deki aceleci tavır sebebiyle bu rahatlık buhar olup uçmuştu.

"Hadi Nisa aşağıya inmelisin artık."

Eylül kolunu tutmuş yürümesi için zorlarken genç kız korkuyla kolunu Eylül'ün elinden kurtarıp heyecandan kızarmış yüzünü kapattı.

"Yok ben yapamayacağım Eylül.Unut beni."

Nisa pes etmiş arkasını dönüyordu ki Eylül tekrar kolunu tutup durdurmuş kızgın bakışlarla yüzüne bakıyordu.

"Ne diyeceğim şimdi Nisa babaanneme dilinden düşmeyiz bak.Hadi inat etme de gel.Bir şey yok ki sadece evli gibi rol yapacaksın ne var bunda?"

Nisa sıkıntıyla nefesini verip başını olumsuz anlamda salladı.Sanki söylediği çok basitti!Yapamazdı işte.Kesin bir pot kırardı.

"Lütfen zorlama.Kaçtı de ne bileyim hastalandı de ama beni aşağıya indirme."

Evet babaannesi biraz huysuzdu ama abartılacak kadar değildi ona göre.Tatlıydı en nihayetinde.Eylül gözlerini devirip ofladıktan sonra tam ağzını açmış konuşacaktı ki odaya giren abisini görmesiyle Nisa'yı bırakıp abisine yöneldi.

"Abi ikna edemiyorum bu deli kızı.İnmiyor aşağıya."

Kağan yüzü domatesden hallice olan karısına baktı.Ne kadar heyecanlı ve tedirgin olduğunu anlamıştı.

"Tamam Eylül sen babaannemle ilgilen."

Eylül başını sallayıp son kez hüzünle Nisa'ya baktıktan sonra hızlı adımlarla odadan çıkmıştı.

Nisa koltuğa oturup tekrar elleriyle yüzünü kapatmıştı.Şuan hiç iyi hissetmiyordu kendini.Babannesinin nasıl biri olduğunu az çok biliyordu.Geçmişte karşılaştıklarından dolayı tahmin edebiliyordu karakterini.Gerçi ona birşey yapmamıştı lakin yaşlı kadın yine de onu fazlasıyla korkutuyor ve tedirgin ediyordu.Birde o olmadan evlenmeleri tuzu biberi olmuştu

Kağan Nisa'nın yanına oturdu.Bir süre genç kızın sakinleşmesini beklemişti.Onu böyle şeylere zorlamak istemiyordu lakin babaannesinin bu emrivakisiyle de eli kolu bağlanmıştı.Derin bir nefes alarak bakışlarını karısına çevirdi.

"İyi misin?"

Nisa Kağan'ın sorusuna başını olumsuz anlamda sallayarak yanıtlamıştı.Genç adam Nisa'nın ellerini yüzünden çekip genç kızın şaşkın gözlerine baktı.

"Korkma hiç birşey olmayacak.Tamam gerçek eşin değilim ama sadece bir kaç gün için beni gerçekten eşin olarak gör.Yani..eşin olsaydım bana nasıl davranacaksan babaannemin yanında da öyle davran.Rol yapmadan sadece kendin ol.Bana güven seni zora sokacak şeylerden uzak tutacağım elimden geldiğince."

Nisa cevap veremiyor sadece karşısındaki genç adamın sözlerini idrak etmeye çalışıyor ama ellerini hapseden elleri düşünmekten bir türlü aklını veremiyordu.Kağan ellerini güven verircesine sıkıp ayağa kalktığında Nisa'yı da kaldırmıştı.Genç kız genç adamın ellerinden ellerini çekip başını sallayıp sadece kuru bir 'tamam' diyebilmişti.

Kağan boşta kalan elini kapıya yöneltip yürümek için önceliği Nisa'ya verdi.Sıkıntıyla nefesini verdikten sonra kapıya doğru yürümeye başladı. Zaten ne kadar burada saklanabilirdi ki?Saklanamazdı elbet.Kağan'ın söyledikleri iyice onu çıkmaza sokmuştu.Evlilikleri gerçek olsaydı ona nasıl davranırdı oda bilmiyordu.Merdivenleri henüz inmişti ki yaşlı kadının bakışlarıyla karşılaşmıştı.Bu bakış Nisa'nın yutkunmasına sebebiyet versede heyecanlandığını belli etmemeliydi. Zira heyecan onun için fazladan hata demekti.Yaşlı kadının önüne gelip yüzüne tebessüm yerleştirdi.