The Newcomer | ✔

20. Choose a colour!

"Ολες ίδιες ειστε!Πουτανες!" οχι...

"Οχι κι εσυ!" μη..

"Εγω φταιω που σε εμπιστευτηκα" Carter!!

"Φυγε" CARTER!!

"Tori ξυπνα. Βλέπεις εφιαλτη παλι" λεει ο Mike νυσταγμενα και ανοιγω τα ματια μου.

"Ευχαριστω" του λεω σκουπιζοντας τα δακρυα απο το προσωπο μου και φευγει απο το δωματιο.

Κοιταζω το κινητο μου στο κομοδινο. 4 η ωρα. Κανενα μηνυμα. Καμια κληση.

5 μερες χωρις να τον δω. Δεν ερχεται σχολειο. Κι εγω παω με το ζορι. Σαν ρομποτ λειτουργω.

Το μονο συναισθημα που βγαινει ειναι το βραδυ με το κλαμα. Ξαναθυμαμαι τα λογια του. Ξερω οτι δεν τα εννοει. Αν με ακουγε μονο. Αν με αφηνε να του εξηγησω. Τον χρειαζομαι. Και το ξερω οτι με χρειαζεται κι αυτος. Η Aria μου είπε οτι δεν εχει βγει απο το δωματιο του. Δεν τρωει οπως εγω. Δεν κοιμαται.

Πανε βρες τον.

Θα με διωξει παλι.

Αξιζει τον κοπο ομως.

Θα ποναω περισσοτερο αν με ξαναδιωξει ομως.

Αξιζει τον κοπο.

Πιανω το τηλεφωνο στα χερια μου ξανα και παταω στην επαφη του. Και περιμενω να το σηκωσει.

'Ο συνδρομητης που καλεσατε δεν ειναι διαθεσιμος. Παρακαλω καλεστε αργοτερα η αφηστε μηνυμα μετα τον χαρακτηριστικο ηχο'

"Carter. Το ξερω οτι το ακους. Σήκωσε το, δεν μπορω αλλο. Πρεπει να με ακουσεις. Να ακούσεις την αλήθεια. Δεν σε προδωσα. Σ'αγαπάω" λεω αδυναμα και το κλεινω.

Το τηλεφωνο μου χτυπαει σχεδον αμεσως και βιαζομαι να το σηκωσω ξεροντας οτι ειναι αυτος.

"Ανοιξε το παραθυρο" λεει και το κλεινει.

Καραουλι καθοτανε;!!

Τρεχω στο παράθυρο και με το που το ανοιγω ο Carter σκαρφαλωνει μεσα. Πεφτω στην αγκαλια του αλλα με σπρωχνει γρηγορα.

"Σε ακουω" λεει ξερα.

"Εκεινος με φιλησε. Το εκανε επιτηδες για να σου παει κοντρα. Για να μας χωρισει" λεω γρηγορα αλλα δεν φαινεται να με πιστευει.

"Tori σας ειδα! Τον τραβουσες πανω σου!" ψιθυροφωναζει για να μην τους ξυπνησουμε όλους.

"Τον εσπρωχνα για να με αφησει αλλα κρατουσε τα χερια μου εκει. Το εστησε ετσι ωστε να φαινεται οτι ηθελα να τον φιλήσω αλλα δεν ήθελα" λεω δακρυζοντας.