YALANLARIN İÇİNDE

19- Geçmişin öteki yüzü

Bölüm başında ve sonunda konuşmaktan nefret ederim ama söylemek istediğim birkaç şey var: Öncelikle bölümlerin neden geç geldiğinden bahsedeyim. Bu sene fakülteye başladım, psikoloji öğrencisiyim, bir sürü ödevim oluyor ve derslerim ağır. Yani zorlanıyorum ve bu durum bölümlerin sıklığını da ister istemez etkiliyor, özellikle sınav dönemlerimde. Bulduğum her boşlukta yazıyorum, yazmaya devam edeceğim ama önceden bilmenizi istedim.
Bölümlerin artık eskisinden daha uzun olması da bölümün geç gelmesine sebep oluyor. Bundan sonraki her bölüm en az 10 bin kelime olacak diyebilirim. Bir sonraki bölüm, bu bölümün devamı, 26 bin kelimeyle şimdilik yazdığım en uzun bölüm. Sezon finaliyse 18 bin kelime :) Belki bekletiyorum ama inanın bana değiyor.

Gelelim sezon finaline, bu bölümü saymazsak üç bölümümüz kaldı. Size şunun garantisini veriyorum gördüğünüz en heyecanlı, en olaylı sezon finallerinden biri olacak hatta belki de ilk üçe girecek.
Sezon finali sonrası aslında ara vermeyi düşünmüyordum ama demin anlattığım durumdan dolayı kısa (gerçekten kısa) bir ara vermek zorunda kalacağım gibi duruyor.

Ayrıca ÖTEKİ YÜZ kod isimli yeni kurguma profilimden ulaşabilirsiniz, henüz sadece giriş bölümünü paylaştım. Bu kurgunun sonuna geldiğimizde ona yeni bölümler gelmeye başlayacak. (Bu bölümün ismi, geçmişin öteki yüzü, bu da ufak bir spoiler olsun)

Kitabın instagram hesabı: yalanlarin.icinde
Bölümle ilgili kesitler, spoiler hatta en önemli olaylara dair ipuçları... Hepsini hem ilk hem de tek bilmek istiyorsanız, mutlaka takip edin🤍

İyi okumalar dilerim, bu bölüm çok şaşırmaya hazır olun!!🌸

Savaştığın herkes düşmanın değildir ve sana yardım eden herkes dostun değildir.

-Mike Tyson

6 SENE ÖNCE

Hayatın ne kadar garip olduğunu büyüdükçe daha iyi anlıyor insan.

Bazen geldiğimiz noktayı hayretler içinde izlediğimiz bile oluyor.

Hayat aslında bir bulmaca ve her yeni hamlede daha büyük bir gizemin içine düşüyoruz.

Bulduğumuz cevaplar, bizi yeni sorulara yönlendiriyor ve içinden çıkılması mümkün olmayan bir döngünün içine sokuyor.

Bu bilinmezlik son nefesimizi vermemizle, hayata gözlerimizi yummamızla biterken bile yeni bilinmezlikler başlıyor.

Bugün bir devri kapatıp, yepyeni bir devir açacağımın bilincindeydim ancak hayatımın komple değişeceği, her şeyin tepetaklak olacağı aklımın ucundan bile geçemezdi.

Hayatım o kadar öngörülemezdi ki: sabahında ismini dahi bilmediğim birisi, hayatımı değiştirebiliyor hatta hayatımın odağı haline bile gelebiliyor. Tabi ben bunların gerçekleşeceğinden de başıma gelecek her şeyde olduğu gibi habersizdim.

''Nasıl geçti abla?'' dedi heyecanla yanıma adeta koşarak gelen Işıl. Heyecanı hoşuma gitmişti. ''Sen ne ara geldin?'' dedim ve kolumu omzuna attım. ''Böyle bir anı kaçırır mıyım ben!'' Güldüm ve ilerlemeye başladım, o da mecburen bana ayak uydurdu. ''Ee!?'' dedi ve beni dürttü.

''Nee?!'' dedim aynı onun gibi. Nefesini dışarı üfledi, anlamamızlık gelmeme sinir olmuştu. ''Kötü mü geçti?'' Yüzündeki üzgün ifadeyi görünce daha fazla uzatmamam gerektiğini anladım. ''Muhteşem geçti desem?''