i sleep naked ➸ larry stylinson (polish translation) KOREKTA

sixty one

Kochałem sposób, w jaki oddychał.

Być może była to moja ulubiona piosenka do słuchania, jeśli mogę tak powiedzieć. By położyć swoją dłoń na jego klatce piersiowej i czuć jak unosi się i opada pod moimi palcami gdy spał, jego bicie serca silne i czyste. Mogłem usłyszeć małe oddechy wydostające się w jego ust i rozpływające się w powietrzu, w moich uszach, gdzie będę pamiętał ten dźwięk na zawsze. Jego oddechy sprawiły, że część mnie ożyła, kiedy tylko wydawał ciche jęki przez sen lub wstrzymywał oddech, gdy odwracał się w moją stronę również to czułem. Kochałem oglądać sposób, w jaki jego usta otwierają się i zamykają, jakby mamrotał coś do siebie we śnie. Lubiłem łapać jego długie palce i odkrywać wszystkie sposoby jak mogę je złączyć ze swoimi. Kochałem jego palce, były tymi samymi, które ocierały się o moje policzki i szczękę, zanim się pocałowaliśmy i te, które ściskały moje biodra, zanim delikatnie obejmowały na dole moje plecy.

Jego skóra była miększa niż moja mimo, że zawsze mówił mi, że przypominam mu o mydle Dove. To była jedna z rzeczy, którą zawsze miał w swojej głowie, te ostateczne rzeczy, które zawsze powtarzał. To była część Harry'ego, powtarzanie rzeczy i pragnienie, by pozostały takie same. Powiedział mi, że nigdy nie chce zmienić sposobu w jaki robiłem mu herbatę i jak zawsze składałem pranie w oddzielne kupki. Lubiłem całować go, gdy mówił te rzeczy.

I jego czekoladowe loki. Zawsze były tak miękkie pod moim dotykiem, wyślizgując się z moich palców za każdym razem, kiedy przebiegałem nimi przez jego włosy. Kochałem sposób, w jaki wyglądał tył jego głowy, kiedy wszystkie jego loki były zaczesane do przodu i wystawały zza jego uszu.

Ale teraz nie mogłem zobaczyć tyłu jego głowy, ponieważ leżał i nadal spał, jego liliowe powieki były zamknięte i odsłaniały zasłonę ciemnych rzęs. Miał założoną maskę z tlenem, która zaparowywała za każdym razem, gdy oddychał. Modliłem się do Boga, żeby mógł wkrótce sam oddychać.

Lekarz powiedział, że tylko jedna osoba może przebywać w środku i oczywiście to znaczyło, że Anne weszła pierwsza. Miałem nadzieję, że może poczuć moje spojrzenie czystego gniewu, gdy moje oczy podążały za nią, dopóki nie znikła na korytarzu. Kusiło mnie żeby spytać się jej gdzie był Ross, czy zdecydował się zostać mniejszym tchórzem i w końcu stawił czoła faktu, że ten chłopak, którego zniszczył, chłopak, którego odciął od własnej matki był zraniony. Miałem nadzieję, że czuł się winny, że wszystkie słowa, które wypowiedział zostawiły palące uczucie w jego ustach, czuł kłębiące się uczucie w brzuchu, tak jak wczoraj zostawiły u mnie.

Lekarz powiedział, że nie było za późno na jego zapadnięte płuco, żeby zostało leczone i jeśli zostanie pod respiratorem wystarczająco długo wyleczy się samo. Mogę się założyć, że Niall w ukryciu śmiał się ze mnie przez to jak mocno płakałem, jak cholernie szeroko się uśmiechnąłem, kiedy wiedziałem. Wiedziałem, że będzie z nim okej.

Ale potem znowu, jaka jest definicja 'okej'? Wziąłem to na siebie, kiedy Anne była zajęta błaganiem śpiącego aniołka o wybaczenie, by sprawdzić to na swoim telefonie. Mówiło 'satysfakcjonujący, ale nie wyjątkowo lub szczególnie dobry'. I zastanawiałem się. Czy Harry będzie okej mając połamane żebra, złamane nadgarstki, szwy na swoim czole? Będzie okej z tym, że jego mama w końcu go odwiedziła i uświadomiła sobie, że musiał wydarzyć się wypadek samochodowy, by w końcu mogła tu dla niego być?

Było z nim okej przed wypadkiem? Nie wiedziałem, byłem zbyt zajęty rozmową z mamą przez telefon, by złapać go za rękę i spytać. Żałowałem, że tego nie zrobiłem, ponieważ może to uratowałoby go przed tym bólem.

Ale teraz byłem tam, próbując zignorować oczywistą obecność Anne w poczekalni na zewnątrz i podziwiałem kształt szczęki Harry'ego i kości policzkowych. Jak może być tak piękny, tak zapierający dech w piersiach? Tak, Anne była ładna i nigdy nie spotkałem jego ojca, Desa, ale nie widziałem nigdy kogoś tak idealnego, ujmującego, jak ten chłopak tu leżący. Bandaż przykrywał rozcięcie tuż pod jego linią włosów i niebieski gips na nadgarstku. Wszystko co wiedziałem to to, że gdy się obudzi będzie mu ciężko oddychać przez to, że jego żebra były połamane.