Chasing Love. [Fin]

Page 12.

I decided to follow what Hera told me. Sinubukan kong iwasan si Henry hangga't kaya ko. It's fucking hard dahil tila ba pinaglalaruan ako ng tadhana. Anywhere I go, I see Henry.

Naglibot ako sa campus para makahanap ng bagong tatambayan dahil nauubusan na ako ng lugar na pupuntahan dahil sa kanya. It's freaking hard. My world became smaller since then.

"Diyo! Ano ba?! May problema ka na naman ba?" Sigaw ng pamilyar na boses.

"Ate Athena?" Sambit ko. Sinundan ko ang pinanggagalingan ng boses na iyon. Nakita ko si Ate Athena kasama ang isang lalaki na halos nakatakip na ang kalahati ng mukha dahil sa bangs niya.

He looked handsome kahit kalahati lang ng mukha ang nakikita ko. Hindi lang palaayos pero paniguradong gwapo siya.

"Wala Athena. Hayaan mo muna ako." Umiwas ang lalaki sa kanya pero hindi nagpatinag si Ate at hinarang pa ito.

"No! Sa rooftop tayo. Let's talk! Ayokong ganyan ka sa akin Diyo!" Sigaw niya at hinatak ang lalaki papunta sa hagdan na tatahakin ko rin sana.

Kita ko ang pagtutol sa mga mata ng lalaki pero halata rin doon ang resignation. Na tila ba wala siyang lakas pagdating kay Ate Athena.

God! I feel you. Ganyang ganyan ang pakiramdam ko kay Henry. Nanlumo ako. Ayokong maramdaman ito pero sa bawat pagiwas ko kay Henry na alam kong alam na rin niya, ay lalo akong nanghihina. There's this familiar twist in my gut and squeeze in my chest whenever I do.

Naginit bigla ang magkabilang gilid ng mga mata ko. Naiiyak na lumingon ako sa kabilang side. Paparating ang ilang estudyante. Nagulat ako at napaharap sa pinto sa tapat ko.

Lalo yata akong namutla ng biglang sunalubong sa akin ang malalamig na mata ni Henry.

Akmang aalis ako nang bigla niya akong higitin sa ulo at inihilig sa kanyag dibdib. Halos lumuwa na ang mga mata ko sa panlalaki. My heart is beating so hard and fast. My brain felt like it would explode with so much tension inside.

My heart melted upon the familiar smell that came to my senses. There's a tinge of very masculine and sweet cologne but it's still there. He's really my sunflower.

Lalong bumalong ang maiinit na luha sa mga mata ko. Kasabay ng pagagos ng mga alaala ay ang pagbuhos ng reyalisasyon sa akin. Siya.. Siya ang lalaking matagal ko ng hinihintay.

He was my saving grace. My intervention. My cure. He's all I ever wanted. I couldn't shake the familiar echo of his name inside my heart.

I knew I felt something really special for him way back. It was so strong that it held those little memories of him deep in me. I knew right there and then I can't turn my back on these feelings.

"Don't let them see your tears May. They're not worth it." He stated in a kind voice.

Anong sinasabi niya? Di ko yata nagets! Masyado ba akong kinakabahan sa presensya niya kaya di na ako makapagisip ng maayos? Ramdam ko ang pagbubuhol ng laman loob ko dahil sa kilig, kaba, takot at saya na sabay sabay kong naramdaman.

"Marami pang iba May. And he doesn't look like your type anyway! Are you into older guys?" Nagulat ako sa sinabi niya kaya itinulak ko siya palayo sa akin.

What the fudge! Anong sinasabi niya? Akala ba niya gusto ko ang lalaking kasama ni Ate Athena?! Damn this guy!

All I think about is him! Paano ako makakapagpasingit ng ibang lalaki sa isipan ko when he occupied pretty much every little space of my small brain.

"Na-Nagkakamali ka. Hindi ko siya g-gusto!" Sambit ko. His brows creased with what I said na tila ba hindi salitang pangtao ang sinabi ko.

"Then why are you crying while looking at them?" He said while fixing my hair.

"W-Wala! May.. May naalala lang ako!" Nagmamadaling sabi ko. Hindi ko alam kung paano ako magdadahilan sa kanya!

"You look even better with your hair like this." Tila nanggigigil na sabi niya. Nagulat ako nang bigla niyang guluhin ang buhok ko.

"What?! What the heck Henry!" Tinatabig ko ang kamay niyang gumugulo sa buhok ko.

"You still look good with a hair that messed up! Ugh!" Tila lalong nainis niya sabi. Nabwisit na ako dahil parang pinaglalaruan niya ako.

"Ano ba?! Di kita maintindihan. And stop messing with my hair!" Sigaw ko. "Makaalis na nga lang!" Tinalikuran ko siya at nagmartsa na ako palayo. His hand grabbed my arm and forced me to look at him.

"Don't avoid me May." He stated, eyes and voice still blank of emotions but his words shot a message to my heart. Lalo yatang bumilis ang pulso ko at nanlamig ang mga kamay ko sa narinig.

You've been broken for too long..

It's like I heard Hera's words ringing in my ear. Loud and clear. I know that I like him. Maybe a little too much but I also know that I have issues with myself.

He saved me from myself before. He saved me from those ugly thoughts. He save me.

I looked deep in his beautiful cold eyes, it lacks emotion, yes. But his eyes tells me there's something in him for me. Should I uncover it? Should I push for more? Nanginginig ang kamay ko sa kaba at halo halong emosyon. I cried again.

Gulat ang bumakas sa mga nata niya. No, hindi ako handa! Hindi ko pa pwedeng isugal ang kakarampot kong pagkatao.

Handa na ba akong mas mabasag? Handa na ba akong mas mawasak? Kaya ko bang ipagkatiwala ang natitira kong sarili para sa walang kasiguraduhang damdamin na ito?

Ayoko! Hindi pwede! This is going to be real bad if I don't stop this. I have to think of myself first. How can I love him if I can't love myself? How can I bring the old him back if I can't even build myself? Ayokong masaktan! Sawa na ako dun! I just can't!

Malalamig ang kamay at nanginginig kong hinawakan ang kamay niyang nakahawak sa akin.

I'm sorry my sunflower. Hindi ko pala kaya.

"I.. I am sorry." Kinalas ko ang kamay niya sa braso ko at nagmamadaling tumakbo palayo.