Ακαδημία του Έρωτα

κεφάλαιο 3

Τέντωσε το σωμα της κάτω από τα σκεπάσματα και χαμογέλασε.  Αμέσως μετά με μια κινηση τα πέταξε από πανω της και τινάχτηκε ορθια σαν γατα ετοιμη να ορμηξει. Χώθηκε στο μπανιο και μεσα σε μιση ωρα ηταν πανέτοιμη για το γραφείο. Ειχε πολλα θεματα να διεκπεραίωση προτου αφήσει την θεση της. Σε 45 λεπτα ειχε φτασει στον σταθμο κανοντας μια μικρη σταση για καφε στο αγαπημένο της στεκι.

Χαμογελούσε και καλημέριζε τους συναδέλφους που συναντούσε στο περασμα της για το γραφειο. Ο Ιαν ηταν ηδη εκει. Του χαρισε το πιο θερμο χαμογελο και του ακούμπησε ένα φιλι στο μάγουλο.

-"Είσαι πανέμορφη .." της είπε εκείνος και την περιεργάστηκε από την κορφή ως τα νυχια.  Αν δεν ηταν ξαδερφος της ισως η Λιζ να ειχε ντραπει.  Αλλα όχι με αυτόν. Eιχε φορεσει ένα μαυρο πατελονι σε ισια γραμμη με ένα ασπρο πουκαμισο  ζωσμένο,ένα μαυρο φουλαρι ζεσταινε τον λαιμο της και το σακακι της το ειχε αφήσει ανοικτο.Πάντα της αρεσε να ντύνεται κομσά, ίσως αυτό να της  το είχε διδάξει η θεία Σου με απόλυτη επιτυχία.

_Καλημέρα και σε σενα  !Εχω πολλη δουλεια σημερα Ιαν. Δεν ξερω από πού να αρχισω. Εχω τοσα θεματα που πρεπει να τακτοποιηθουν πριν φυγω..

_Γιατι να φυγεις? ειπε με φανερή εκπληξη αυτος και συνεχισε

_Οταν ειπαμε να παραιτηθείς και να μπεις στην ενεργο δραση πιστευα ότι εδώ θα παρέμεινες, στην δικια μας ακαδημια .Ωπα ωπα αυτό δεν το ειχαμε συζητησει και δεν συμφωνω ουτε εγω ποσο μαλλον ο Μεγαλος..ειπε και σηκωθηκε νευρικα απο την θεση οτυ.

_Ιαν όταν λεμε καινουργια αρχη, λεμε και καινουργιο σταθμο.Δεν θα καθησω εδώ να εχω δυο επιστατες πανω από το κεφαλι μου. Αλλαξε αυτο το υφος που με κοιτας σε παρακαλω...εχε μου εμπιστοσυνη. ..του ειπε και του χαμογέλασε

_Αυτο παει πολύ ακόμη  και για μενα..ξανασκεψου το. Της ειπε και βγηκε ενοχλημένος από το γραφειο.

Ο Ιαν ετσι εκανε. Οταν κατι τον ενοχλουσε δεν το συζηταγε .Επρεπε να του αφησει χρονο να το δεκτει και να το επεξεργαστει ο εγκεφαλος του και ισως μετά όταν ηταν ετοιμος να το συζηταγαν. Δεν θα της χαλαγε αυτό την μερα.  Όχι βεβαια..χαμογελασε και ανοιξε τον υπολογιστη. Επρεπε να ψαξει σταθμους που δεχονταν αιτησεις εκεινες τις μερες.Δεν επαιρναν δοκιμους ολοι οι σταθμοι την ιδια περιοδο. Ειχε αρκετη δουλεια μπροστα της. Και επρεπε να βρει και την Ελιζα, την άλλη κοπελα που ειχε ο σταθμος στις εφαρμογες πληροφορικης να της παραδωσει την δουλεια της και τα αρχεια της. Οσο το γρηγοροτερο τοσο το καλυτερο.

Ηταν σίγουρη ότι αν άφηνε τον χρόνο να κυλήσει μόνο εμποδια θα παρουσιαζόντουσαν ...και αυτό δεν το ήθελε και στρώθηκε με όρεξη στην δουλειά.