Κεφάλαιο 10

2.5K 303 0
                                    

Φτηνά την είχε γλιτώσει από τα χερια του!

Η μικρή πρέπει να είχε Αγιο προστάτη σήμερα! Αν δεν είχαν ακουστεί οι φωνές να πλησιάζουν και δεν φοβόταν βέβαια μην γινει θέαμα στην ακαδημία και αρχίσει το σούσουρο θα την είχε χαστουκισει! Ναι, σιγουρα. Μα καλά πως τολμουσε να του μιλαει ετσι? Και στον ενικο? Ακομη και ορισμένοι συναδελφοι του  ακομη του μιλαγαν στον πληθυντικο.

Μικρή εκνευριστική αν σε ειχα μπροστα μου θα...σκεφτοταν ολο νευρα και εκανε αποτομες κινησεις μεσα στο γραφειο του. Του πηρε λιγη ωρα για να ηρεμησει.Ούτε το τηλέφωνο του τον συγκίνησε να απαντήσει που χτυπουσε σαν δαιμονισμένο και αυτό.

Και μετά ξαφνικά χαμογέλασε. Του ηρθε στο μυαλο η εικονα της ,να είναι πεσμενη κατω και τα σκεπάσματα πεταμένα παντου ολογυρα της. Ηταν τοσο όμορφη μπερδεμένη με τα σκεπάσματα και με τα μαλλια της κι αυτα μπερδεμένα και αναστατωμένα.

Είχε καιρό να γνωρίσει κάποια η οποία να του κεντρίσει το ενδιαφέρον και αυτή η μικρή τα είχε καταφέρει πολύ εύκολα. Ίσως εκνευριστικά εύκολα, σκέφτηκε.

Μια μικρή φωτιά σκέφτηκε.

Ξαφνικά σαν να του φάνηκε ότι μύρισε παλι το αρωμα της και ρουφώντας άλλη μια ανασα πιο βαθια αφησε τον αερα να βγει αργα από μεσα του.

Μια μικρη φωτια ηταν μεσα του.

Ακαδημία του ΈρωταWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu