Ακαδημία του Έρωτα

Κεφάλαιο 52

Αφου βημάτισε το δωματιο της καμποσες φορες είχε ξεκινησει να ηρεμει.

Απορουσε για το ξεσπασμα της αλλά καπου μέσα της ήταν περηφανη για αυτην.

Ποτε αλλωτε δεν σηκωνε την φωνη της και ποτε δεν εφερνε αντιρηση σε κανεναν και τωρα είχε βαλει μολις τις φωνες και ένιωθε ξαλαφρωμενη και περηφανη.

Παραξενα πραγματα συμβαινουν τελικα..σκεφτηκε και βλαστήμησε που εσπασε το κινητο της και δεν μπορούσε να καλεσει τον Εντι να του πει τα κατορθωματα της.Θα ήταν σιγουρα περηφανος και αυτος με την ιδια.

Αφου Είχε ηρεμησει αποφασισε να βγει εξω από το δωματιο της. Αλλα όχι ετσι απλα.Αφου πρωτα αλλαξε ρουχα και εβαλε ένα προχειρο τζιν που συνδυασε με ένα ζεστο ψιλο μπλουζακι ,φορεσε και το παλτο της, πηρε την τσαντα της και βγηκε εξω. Δεν θα εμενε άλλο εκεί μέσα αλλιως θα την τρέλαιναν.

Με το που βγηκε εξω από το δωματιο της και την ακουσαν, πεταχτηκαν από την κουζινα και οι δυο τους κοιτωντας την εξονυχιστικα.

-«Αν τελειωσατε τον καφε σας καλο θα ήταν να φευγατε τωρα γιατί πρεπει να παω καπου...»ειπε αποφασιστικα διορθώνοντας το κραγιον της στο καθρεπτη του χωλ.

Πρωτος μιλησε ο Ιαν και την πλησιασε .

-«Οκ, μικρη.Συγνωμη για χθες..θες να βρεθουμε να αναπληρωσω το χθεσινο γευμα?»την ρωτησε καθως επαιρνε το σακακι του από τον καλογερο.

-«Γιατί όχι...παρε με όταν βρεις χρονο...»του ειπε και του χαμογελασε γλυκα.Ο Ιαν της αντιγυρισε ένα ζεστο χαμογελο και εσκυψε και την φιλησε στο μαγουλο απαλα. Πως θα μπορούσε να του κρατησει μουτρα...μια ζωη την έκανε ότι ήθελε με αυτό το χαμογελο!

Καθως εκλεισε η πορτα πισω του γυρισε και κοιταξε τον κυριο ενοχο και υπαιτιο των κακων της νευρων.

Καθοταν ακουμπισμενος νωχελικα στην κασα της πορτας της κουζινας και την κοιταζε αινιγματικα.

-«Και τωρα επιτελους οι δυο μας...Θα ηθελα να μαθω τον λογο που βρεθηκες μεθυσμενος στην πορτα μου Κριστιαν..»του ειπε σταυρωνοντας τα χερια της κατω από το στηθος της.

Τα ματια του Κριστιαν επεσαν στο επιμαχο σημειο αλλά η Ανελιζ ξεροβηξε και γρηγορα επανηλθε το βλεμμα του στο υψος των ματιων της.

-«Ηθελα να σε δω...» ήταν το μονό που ειπε και την πλησιασε κανοντας τρια βηματα προς το μερος της.