Ακαδημία του Έρωτα

Κεφάλαιο 35

Φτάνοντας στο γραφειο του παρατήρησε ότι η πορτα ήταν μισόκλειστη και δισταχτικά χτυπησε μια φορά. Διχως να περιμενει απαντηση περασε το μισο σωμα της μέσα από την πορτα κοιτωντας προς το γραφειο του.

Ο Κριστιαν δεν ήταν εκεί και απόρησε.

Αφου της ειπε ότι θα είναι εκει.

Περασε και το υπολοιπο σωμα της μεσα και ενιωσε να κλεινει η πορτα πισω της αποτομα.

Δυο χερια την τραβηξαν βιαια και την εκλεισαν σε μια αγκαλια  πλημμυρισμένη  από το αρωμα του.

Αστραπιαία ένιωσε τα χειλη του να επιτίθονται στα δικα της σε ένα τοσο βιαιο φιλι που την παρελυσε. Απλωσε τα χερια της και τα τυλιξε στο λαιμο του δινοντας ώθηση στο σωμα της να τυλιχτει γυρω από την μεση του. Μονο όταν στερεψαν από οξυγονο ξεκολλησαν τα χειλη τους αλλά και παλι δεν κατεβηκε από πανω του. Ακουμπησαν τα μετωπα τους και δειλα η Ανελιζ ανοιξε τα ματια της και χαθηκε στο γκρι το δικο του.

-"Μου ελειψες.." της ψιθύρισε πανω στα χειλη της αφηνοντας μικρα φιλια σε ολο το πρόσωπο της.

-"Χμ, κάτι καταλαβα..." του ειπε αφηνοντας ένα μικρο γελακι καθως περνουσε το εναχερι της μέσα από τα μαλλια του και συνέχισε, -"Και σε εμενα  ελειψες".

-"Τι δουλεια εχεις μαζι του τότε μου λες?!" την ρωτησε και ο τονος της φωνης του της φανηκε πιο ανεβασμενος.

-" Είναι φίλος ,τιποτα περισσοτερο Κριστιαν.." του απαντησε αφηνοντας ένα φιλι στην άκρη των χειλιών του.

-"Δεν μπορω να τον βλεπω να σε αγγιζει..νιωθω ότι τρελαινομαι.."της ειπε ορμώντας ξανα στα χειλη της.

Αυτό το φιλι δεν ζήλεψε σε τιποτα το προηγουμενο μιας και ήταν το ιδιο παθιασμενο.Ενιωσε την πλατη της να προσκρουεται με τον τοιχο αλλά δεν την ενοιαξε.

-" Εμπιστέψου με Κριστιαν..." του ειπε παιρνοντας μια βιαστικη ανασα αφηνοντας τα χειλια του.

Για καμποσα λεπτα δεν μίλησε κανεις. Τα σωματα τους ειχαν κολλησει πανω στην αγρια επιφανεια του τοιχου πισω από την πορτα του γραφειου του και δεν ελεγαν να ξεκολλήσουν . Φιλιόντουσαν και σταματουσαν μονό για να παρουν ανασα. Τα χερια του Κριστιαν κινηθηκαν αργα και περασαν κατω από το μακο της,της χαιδεψε απαλα την πλατη και η Ανελιζ ριγησε.

-"Εισαι δικη μου και μονό.." .της ειπε καθως περασε το χερι του μέσα από το δαντελωτο  σουτιεν της και την κοιταξε στα ματια καθως χαιδευε με τα δαχτυλα του την θηλη της. Η Ανελιζ δεν αντεχε άλλο, ανατριχιαζε συνεχεια και η γλυκια ενοχληση καψιματος χαμηλα στην κοιλια της την έκανε να αναστεναξει.

Το κουδουνι ακουστηκε από το προαυλιο και τους έκανε να απομακρυνθουν. Αναθεματισμενη ωρα προπόνησης!!

Απογοητευμενη ενιωσε τα χέρια του Κριστιαν να την αφηνουν απαλα να πατησει κατω διχως όμως να σταματησει να την φιλα.

Η Ανελιζ εστρωσε τη μπλουζα της και περασε το χερι της στα μαλλια της τακτοποιώντας μερικες τουφες που ειχαν ξεφυγει.

-"Πρεπει να κατεβεις για προπονηση. Καλυτερα να μην αργησεις." »της ειπε ο Κριστιαν χαιδευοντας το μαγουλο της απαλα.

-"Είναι υποχρεωτικο?»ρωτησε παραπονιαρικα η Ανελιζ κοιτωντας τον οσο πιο γλυκα γινοταν καθως έστρωνε το μακό της.

-" Αν νομιζεις ότι θα εκμεταλλευτείς την αδυναμια που σου εχω εισαι γελασμενη! Αντε τρεχα τωρα!»της ειπε δηθεν θυμωμενος ο Κρίστιαν και της εριξε ένα απαλο χαστουκι στον πισινο και η Ανελιζ ριχνωντας του μια δολοφονικη ματια που δεν την είχε απαλλάξει ανοιξε την πορτα να φύγει.

Τελευταια στιγμη τον ακουσε να της λέει -"Μην ξαναδω τα χερια του πανω σου...Το εννοω Ανελιζ.»

Και με αυτά κατεβηκε με φορά στο προαυλιο που ειχαν συγκεντρωθεί σχεδον ολοι.