Κεφάλαιο 25

2.6K 292 3
                                    

Το επομενο πρωι ξυπνησε ευδιάθετη.

Ειχε αποφασισει ότι δεν θα αφησει κανεναν να της χαλασει το ονειρο της και αφου εκανε ένα ντουζακι και φορεσε μια φορμα πηγε και χτυπησε στο δωματιο της Αννας. Με αυτά και εκεινα την είχε ξεχάσει και τωρα πραγματικα ηθελε μια φιλη .

-"Ποιος????" Ακουσε την Αννα να φωναζει επειτα από το ρυθμικο χτυπημα της στην πορτα.

-"Ανελιζ..ανοιξε..."

-"Μπορεις να μου πεις που χαθηκες σχεδον δύο μέρες ?" Η Αννα είχε ανοιξει μεν αλλά την κοιταγε θυμωμενη

-"Κερναω καφεδακι και στα λεω.Τι λες?"

-"Χαζη...αφου ο καφες είναι δωρεαν εδώ!"

-"Ακομη καλυτερα.Παμε?"

Η Αννα χαχανισε χαρουμενη και περασε το χερι της στην Ανελιζ και εκλεισε την πορτα πισω της.

-"Παμε και ευχομαι να χεις καλη δικαιολογια κακομοιρα μου!"

Μετά από λιγη ωρα ,αφου ειχαν πιει δυο φλυτζανια καφε τα ειχαν πει ολα...ή σχεδόν όλα.

Η Ανελιζ είχε αποφασισει να ανοιχτει στην Αννα και να της πει μεσες ακρες οσα ειχαν γινει αυτές τις δυο μερες αφήνοντας απέξω ορισμένα περιστατικα. Όταν είχε φτασει στο τελος η Αννα είχε μεινει με ανοικτο το στομα.Οχι ότι περιμενε άλλη  αντιδραση δηλαδη...φαντάσου να τις είχε πει και τις πικάντικες λεπτομέρειες .

-"Και τώρα, τι? Μιλατε?" ρωτησε η Αννα κοιτωντας τριγυρω σαν κατάσκοπος.

-"Γιατι να μην μιλαμε βρε Αννα μου!Απλα..να...αν τον ειχα μπροστα μου... ανετα του εριχνα μια γονατια..Ουφ πια..νιωθω σαν να κανω κατι κακο.Τι κακο κανω μπορεις να μου πεις?Που επιτελους στα 30μου αποφασισα να παρω την ζωη στα χερια μου? Τοσο κακο είναι? Το κανει και φαντάζει εξωπραγματικο ενώ είναι κάτι απολυτως φυσικο και απλο.Απλα ο ανθρωπος εχει βαλθει να με τρελανει.Αλλα δεν θα του περασει...Αννα..εγω θα τον τρελανω πρωτη! Στο υποσχομ.."

Δεν προλαβε να τελειώσει την προταση της και τον ειδε να μπαινει στην αιθουσα παρεα με την ξινη ξανθια. Σταθηκαν στην σειρα και σχετικα γρηγορα ειχαν σερβιριστει καφε. Η Α ννα οσο και η Ανελιζ παρακολουθουσαν τις κινησεις τους οσο επιναν τον καφε τους.

-"Είναι παντως ομορφος αντρας..δεν μπορεις να πεις.." ψιθυρισε η Αννα κοιτωντας τον.

-"Καλουτσικος είναι..." απαντησε η Ανελιζ και κοιταξε τριγυρω της. Αντιληφθηκε ότι δεν ηταν οι μονες που τον κοιτουσαν αλλά σχεδον ολοκληρος ο γυναικειος πληθυσμος στην αιθουσα. Στριφογυρισε τα ματια της ενοχλημενη και εσκυψε το κεφαλι της. Τι βλακειες ελεγε!Τα βαλε με τον εαυτο της. Καλουτσικος και αηδιες! Ο τυπος ηταν γοητευτικός οσο δεν πηγαινε! Γαμωτο!Λες?...Λες να είχε ερωτευτει????Αμπα...όχι!οχι!και ξανα ΟΧΙ!

Σηκωθηκε αποτομα πανω και από την δυναμη εριξε τηνκαρεκλα της κατω χωρίς να την νοιάζει που οι περισσοτεροι στην τραπεζαρία ειχαν γυρίσει και την κοίταγαν παραξενεμένοι. Με γρηγορο βηματισμο βγηκε από την αίθουσα και ανεβηκε ακομη πιο γρηγορα στο δωματιο της. Κα θησε στο κρεβατι και εβαλε τα χερια της στο προσωπο. Ναι. ..Τον είχε ερωτευτει. Αυτον!

Αυτόν τον ακατανόμαστο άντρα!

-"Γαμωτο σου Κριστιαν!"

Τις σκεψεις της διεκοψαν τα χτυπηματα στην πορτα.Σηκωθηκε και ανοιξε και βρηκε μια Αννα να την κοιταει με απορια και αγωνία ταυτόχρονα.

-"Μπορεις να μου πεις τι επαθες τωρα? Γιατι εφυγες λες και σε κυνηγουσαν?" ρωτησε κλείνοντας την πορτα.

-" Αννα...η μερα είναι κενη σημερα! Τι θα ελεγες να κατεβαιναμε στην πολη για καφε και ψωνια? Πνίγομαι φιλεναδα..κανε μου την χαρη και ντυσου και παρε μια τσαντα και την κανουμε από εδώ. Αν μεινω εδώ θα τρελαθω!"

Η Αννα δεν χρειάστηκε να ακουσει κατι άλλο. Ειχε καταλαβει περισσότερα από ότι την είχε πει. Της χαιδεψε τα μαλλια και εφυγε για τοο δωματιο της. Σε λιγοτερο από δέκα λεπτα ειχαν υπογραψει την έξοδο τους και ηταν μεσα στο αυτοκινητο της Ανελιζ.

Αφήνοντας πισω την ακαδημία ,αφησαν και τις σκεψεις τους. Πέρασαν μια υπεροχη μερα να γυρνανε στα μαγαζια του εμπορικου,να χαζευουν,να ψωνιζουν και εκαναν και μια σταση στο κομμωτηριο να φρεσκαρουν τα μαλλια τους.Νυχια απαγορευοταν να εχουν βαμμένα και αρκέστηκαν να βάψουν μονο τα νυχια των ποδιων τους που δεν φαινόντουσαν. Εκαναν και μια μασκα αναζωογόνησης και απολαύσαν το υπεροχο φαγητο που τους σερβιραν στο εστιατοριο. Ειχε βραδιασει πλεον όταν κουρασμένες γυρισαν στην σχολη.Aλλαξαν γρηγορα και επεσαν για υπνο αμεσως.

Ακαδημία του ΈρωταWhere stories live. Discover now