Κλείνοντας την πορτα πισω της μετανιωσε που είχε αργησει τοσο να ετοιμαστει αλλά αμεσως εδιωξε την σκεψη αυτή από το μυαλο της.
Κατεβηκε αναλαφρα την σκαλα και ανοιξε την πορτα του γραφειου του Κριστιαν. Με ένα τεραστιο χαμογελο μπηκε μεσα αλλά βλεποντας τον Κριστιαν παγερα αδιαφορο στον ερχομο της και την ...αχαρη ξανθια που είχε δει την πρωτη μερα να είναι σκυμμενη από πανω του και κατι να του λεει το χαμογελο της έσβησε.
Η ξανθια μονο γυρισε και την κοιταξε με φανερη την ζηλια στο βλεμμα της. Της μουρμουρισε μια καλημερα και η Λιζ ανταπεδωσε στο ιδιο υφος.
Καθισε ανετα στο γραφειο του Κριστιαν και κοιταξε τον υπολογιστη.
Απο τα νευρα της για την ξανθουλα που ολο χαρη συζητουσε χαμηλοφωνα με τον Κριστιαν τα χερια της πηραν φωτια πανω στο πληκτρολογιο και επιασε τον εαυτο της να χτυπαει λιγο πιο δυνατα τα κουμπια του πληκτρολογιου κανοντας περισσοτερο θορυβο από ότι συνηθιζε.
Ειδικα οποτε την ακουγε να χαχανιζει η Λιζ φανταζοταν ότι της πεταγε το ποντικι άντε και το πληκρολόγιο στο κεφαλι αλλά αντι αυτου αρκεστηκε να κανει θορυβο κοπανώντας τα πληκτρα του.
Μετά από 15 βασανιστικα λεπτα η ξανθοψειρα χαιρετησε και βγηκε εξω.Ειχε προλαβει η Λιζ να ακουσει για μια έξοδο,ίσως κάποια γιορτη που θα γινοταν.
Σαχλη! την στολισε με το που την ξανασκεφτηκε και κοπανησε τα πληκτρα για ακομη μια φορά δυνατα.
-"Τα νευρα σου είναι χαλια παντως..." ακουστηκε η φωνη του Κριστιαν που είχε σηκωθει από το γραφειο του και κρατοντας έναν καφε στα χερια την είχε πλησιασει.
-"Δεν ξερω αν είναι σωστο να σε κερασω καφε με τετοια νευρακια." συνέχισε αυτος τινοντας τον καφε προς το μερος της. Η Λιζ απλωσε το χερι της και τον βουτηξε κυριολεκτικα από το χερι του.
-"Μια χαρα είναι τα νευρα μου." του ειπε αυτή σαρκαστικά.
-"Ο φιλος σου εχθες δεν καταφερε να σε ηρεμησει λιγακι?" της αντιγυρισε ο Κριστιαν
-"Οχι απολυτα γι αυτό θα ξαναβρεθουμε σημερα." Του ειπε αυτή και τον ειδε να σφιγγεται. Με απειλητικές κινήσεις ο Κριστιαν κινηθηκε προς το μερος της.
-"Αν δεν τελειώσεις από δω δεν πας πουθενα!" γαυγισε και η Λίζ τρομοκρατηθηκε. Δεν ηθελε να τσακωθουν αλλά κι από την άλλη δεν γινοταν διαφορετικα.
-"Πες πως έγινε !" του ειπε και συνεχισε παραπονιαρικα" «Ο καφες μου είναι νερουλιασμένος..»" .
-"Να κατεβαινες στην ωρα σου!" γαυγισε ο Κριστιαν και με τεραστια βηματα βγηκε εξω από το γραφειο κοπανώντας την πορτα πισω του.
Πάλι είχε καταφέρει να τον νευριάσει.
YOU ARE READING
Ακαδημία του Έρωτα
RomanceΑνελίζ. Μια κοπέλα που ζει στον προγραμματισμένο , ασφυκτικό κλοιό της οικογενειάς της. Μια ημέρα θα ανατραπούν όλα και θα βρει την δύναμη και το θάρρος να πάρει την ζωή της στα χέρια της. Θα μπορέσει όμως να διαχειριστεί τα νέα συναισθήματα που...