Chances To Say I Still Love You #wattys2019

Kabanata VII

Nikko Drillon's pov

Blaaaagggg!

Walang pagdadalawang isip kong sinuntok si Edward sa mukha. 

Napahiga sya sa sahig at napahawak sa kanyang panga. 
Nakakuyom parin ang kamao ko habang tiningnan ko siya ng masama. Malakas ang pagkasuntok ko sa kanya kaya pati kamao ko,  namamaga.  Agad namang romesponde si Heaven kay Edward. 

"Ano bang ginagawa mo? Sino ka ba para makialam?" Galit nyang sabi sa akin. 

"Kayo dapat ang tanungin niyan,  Ano ba ang ginagawa niyo? Ano ba ang nagawa ni Mayang para saktan mo siya ng ganun-ganon?"

Hindi siya umimik at pinatayo niya si Edward. 

"Tandaan mo to Edward, hinding hindi ko ibibigay sa'yo ulit si Mayang para saktan lang.  At wag na wag kang lalapit sa kanya.  Maliwanag?  Baka sakali,  hindi lang yan ang mapala mo! "
Banta ko sa kanya.  Tapos umalis narin ako sa harap nila.

Oo,  mahal ko si Mayang. Since from the beginning.  Nung una kaming magkita,  may special na talaga sa kanya. 
Nilulugar ko naman ang sarili ko dahil sa may asawa na sya. 
But she never fails to amuse me. 

Flashback....

"Hi?  I'm Mayang Barber,  your new workmate."

Bati niya sakin habang ipinagdikdikan ko ang sarili sa pagtratrabaho.  Pero inangat ko parin ang ulo ko para tingnan ang nagsasalita sa harap ng desk ko.

Then,  a sweet smile bombarded me. 

"Hey?  Ok ka lang ba? "
Pinitik nya ang noo ko.  Kanina ko pa pala sya tinitigan.  Kahiya naman. 

"Hah?  E,  hehehe I'm sorry,  your name again? "

"Mayang nga.  Mayang Barber.  Daldal ako ng daldal dito, di ka naman pala nakikinig.  "
Medyo nakapout ang lips nyang sabi.  Ang kyut lang. 

End of flashback.

Nakarating na ako sa kotse pero hindi ko nakita si Mayang.  I don't know where she goes pero ang alam ko,  she needs to be alone. 
Pupuntahan ko nalang sya bukas sa bahay nila. 
Haissst. 
Nasasaktan akong nakita syang wasak.  Whatever happens,  hindi ko sya iiwan.

Mark my word Edward! 

Edward's pov

Matapos kong maipahinga si Heaven,  ay umuwi na ako sa bahay. 
Pagbaba ko sa kotse,  nasa labas na ng bahay si Mayang,  umuupo habang nakayuko tapos may mga bagahe sa tabi niya. 

I know i hurt her that much but,  hindi ko alam kong bakit ko to ginagawa. 

I love her.  I do.  Naguguluhan pa ako kung mahal ko ba talaga si Heaven o hindi. 

Nung napansin niya ang presensya ko, inangat niya ang ulo niya at tumingin sa akin ng deretso.  Matalim na tingin ang binigay nya sa akin.  Mga namumuong lungkot sa mga mata nya na ako ang dahilan. 
Naglakad ako papalapit sa kanya tapos tumayo siya. 

Ilang segundo pa ang dumaan bago sya nag salita. 

"You can't be here.  Wag ka munang magpapakita sa mga anak mo Edward.  Ayokong makitang kinamumunhian ka ng mga anak mo.  Lalo na kay Jd."

Tapos kinuha niya ang mga bagahi at inabot sakin. I guess alam na ng mga bata. 

"Ito na lahat ng damit mo.  Uuwi na kami sa Pilipinas pagkatapos ng exam ng dalawa.  Pagod na ako Edward.  "

"Mayang.. "

"Please,  i have suffered enough.  Just let us be far away from the pain. "

"Pero.. "
Magsasalita pa sana ako kaya lang naputol kasi sumingit sya. 

"Nag file na ako ng divorce paper.  Ipapadala ko nalang sayo pag ok na."
May bahid ng luha na sabi nya sa akin sabay tumalikod sa akin at naglakad papasok sa bahay.  Gusto ko man syang pigilan pero sobra talaga akong naguguluhan. Ano ba talaga ang gusto ko? 

Haaaisst. 
Nakakibit balikat ako habang ipinasok ko sa loob ng kotse ang mga bagahe ko.  Sobra kong nasaktan si Mayang.  Pero sigurk tama lang na magkalayo muna kami para hindi ko na sya masasaktan ulit. 

******

Aloha!!!! 
A very very short update po.  Pagpasensyaan nyo na po kasi dami akong ginagwa eh. 

Nakakastress kasi itong Field Study namin.  Isang oras lang ang tulog ko gabigabi.  Haist. 

Mabuti nalang nay STING x NESCAFE dito. 

Dito muna tayo.
Mag uupdate ako soon.  Babawi lang po ako.  :*

.-author.