Chances To Say I Still Love You #wattys2019

Kabanata XXII

Mayang's pov

I've been bombarded with questions right now, yet gotten no answer.
Bakit ako kinabahan? Bakit ako biglang nabuhayan ng loob? At bakit ako takot?

Habang naka tingin  ako kay Heaven. Bigla akong kinabahan na may halong takot at awa. Pero hindi ko alam kung bakit.
Tapos tumingin ako kay Edward at biglang kumurba ang mga labi ko samantalang nakangiti siya sa akin, ngiting may pagsisisi.

Maraming tao sa paligid at lahat sa amin nakatingin.

"You're depraved!" Sigaw ni Heaven sabay tulak sa lalaki at nagmamadaling umalis. Ang alam ko, takot siya. Kanino? Sa alin?

Bago man mawala sa paningin namin si Heaven, biglang sumigaw ang lalaki at hinabol ito. "Heaven!"

Sino siya?

Inayos ko ang sarili ko at umupo. Naguguluhan parin ako. Bakit napaurong ang bruhang yun?
Damn. Di ko na talaga matandaan kung kailan ako huling nagkakaroon ng peace of mind.

"I'm sorry for what had happened." Meron man makakasagot sa mga tanong ko, si Edward yun. Alam kong may alam siya.

****

Sabado ngayon, mag sti-stay lang sana ako sa bahay pero kailangan ko pang ihatid si Maureen sa school kasi mag school trip sila. Si JD naman may try out daw.
Maaga akong nagprepare para sa dalawa.
Hanggang ngayon, si Heaven parin ang iniisip ko. Sabi ni Edward, may anak siya at ang lalaking yun ang ama ng bata.
I'll admit , I was a little bit happy nung nalaman ko ang tungkol sa kanya. Knowing, there's still a little hope for this family to be fixed.

Matapos kung maihatid ang mga anak ko, biglang tumunog ang door bell at agad naman akong nagtungo sa pintuan. Si Edward pala.
It's been a long time since nasa loob siya ng bahay na 'to.

"What's up?" Tanong ko. Tapos ngumiti lang siya at inabot niya sa akin ang 3 rosas.
"Para sa'yo." Damn Edward. Feels like we're young again. Which I've missed this kind of treatment when we were young.
I draw a little curve on my face.

Medyo nag blush ako ng kunti nung inabot ko yung rosas. Inabot ng ilang minuto bago ko sya pinapasok at pinaupo sa sofa. Lumipad saglit kasi yung diwa ko. Hahaha.

"Tea?" I offered.

"I want your special strawberry juice. " pagsusuggest niya.

Kaya ayon ginawan ko sya ng strawberry juice. Special yan. Kasi in my whole life siya ang ginagawan ko ng strawberry juice.
Umupo rin ako sa sofa. Sa kabilang sofa. Nakatigtig lang ako sa kanya habang iniinom niya ang special juice ko.
Nakakamiss makasama si Edward. Haist.

Ito na naman ako, keeping my hopes up without thinking na baka hindi mangyayari ang gusto kong mangyari. I know he tried to pursue me and our kids again but what if  di na niya ako mahal gaya ng dati?
Naiisip ko nga baka hindi nga niya ako mahal kasi nagawa niya akong saktan at ipagpalit sa iba.

Inalog-alog ko yung ulo ko at napansin naman ni Edward.

"Okay ka lang?"

Imbis na sagotin ko ang tanong niya, binato ko rin siya nga tanong.
"Ano'ng ginagawa mo rito?"

Napahinto siya sa pag-inom at ibinalik niya sa mesa ang baso na kunti nalang ang laman.

"I already filed a divorce paper. Pirma nalang ni Heaven ang kailangan."

Goodluck kung pipirma yun! Medyo nainis ako di dahil magdidivorce sila kundi sa katotohanang hindi papayag si Heaven. Nae-imagine ko na ang 'Over my dead body' speech nya. Goash.

"Why?"

"Why?" He asked.

"Because I want you back. I want my family back. " dagdag niya.
Hindi sa napanganga ako, masaya ako sa naririnig ko ngayon . At the same time natatakot. What's Heaven up to this time? Maybe planning for taking me down.

"Edward. I want this family to be back like we were before. Gustong gusto ko. But.."
Huminga ako ng malalim. My wish just came true? Almost. Kunti nalang.

"Pero gusto kung ayusin mo muna ang problema niyo ni Heaven. "
Medyo nadisappoint siya sa sinabi ko.
Tumingin siya sa baba bago tumingin sa mga mata ko. Umusog siya papalapit sa akin at hinawakan ang mga kamay ko.
Nanginginig, natatakot but I also felt secured, kasi alam ko walang mangyayari sa akin 'pag nasatabi ko siya.

"Okay. But promise me, bibigyan mo ako ng second chance. "

I nodded and smiled despite of the agonies, drawing promises to him.

"I will."

And he kissed me. He gently pressed his lips against mine. I was about to protest pero nadala ako sa emotion ko.
God. I've been longing for his kiss.
His promises. My promises. I know deep down in my heart I still want this moment of us to happen again. No matter how hard I pushed him away, I know he'll be back on my arms again.

*****

Heloooo fam!!!!! It's been a long time since the last UD. Hehehe.
Well the last time, busy sa school now busy sa work. Hehehe.

But neweys, I will try to drop the next chap soonest. 😘

Lovelots.