Chances To Say I Still Love You #wattys2019

Kabanata XXI

Edward's Pov

Late na akong nagising. Wala narin akong balak pumasok sa trabaho. Wala akong gana.
Wala na rin sa tabi ko si Heaven malamang umalis na. Sana habang buhay na siyang aalis sa buhay ko. Sana mauntog siya at marealize niyang hindi kami para sa isa't isa.

"Manang? Kanina pa ba umalis si Heaven? " tanong ko kay Manang habang hinigop ang kapeng tinipla niya.

"Opo sir. Nagmamadali po ata yun eh."
Oh well, wala akong pakialam kung saang sulok ng mundo siya pupunta. Kung gusto niyang manlalaki well, go on di ko siya pipigilan. Ayoko naman talaga sa kanya dati pa. Natukso lang talaga ako. Lahat naman tayo nagtutukso at nagkakamali. Haissst.

Nakita kong nakabukas ang laptop ko na nasa mesa nakapatong. I'm sure pinakialaman na naman ito ng babaeng yun.
Pagtingin ko sa screen nasa Gmail na agad ito. Well, lagi niya talagang chenicheck ang emails ko. How rude.
Well, wala namang bago emails unless denedelete niya. Who knows. I need to change password.
Hanggang ngayon hindi pa rin nag respond si Mayang sa lahat ng emails ko.
Naalala ko bigla ang pagsugod ni JD sa akin. I'm hurting them. Ngayon, masamng tao na ang tingin ng mga anak ko sa akin. I need to fix this. Hihingi ako ng tawad sa kanila hanggang sa mapatawad nila ako.
I need to do what is best for us and what is right. Ang problema lang naman kasi eh si Heaven. She might lost her mind. This might turn her, this idea of breaking up with her, into crazy. Somehow, nagsisisi ako na pinakasalan ko pa siya. Kung sana sinuyo ko lang si Mayang edi, buo pa sana ang pamilya namin at hindi sana kami aabot sa sitwasyong 'to. Kasi lahat kami nahihirapan, lalo na ang mga anak namin.

Mayang's POV

Kanina pa ako naghihintay kay Edward sa lugar na sinabi ko sa emails na dapat kaming magkita. Kailangan na talaga naming ayusin ang problemang meron kami. Kailan magkasundo na kami nang sa ganun ay hindi na mahihirapan ang mga anak namin. At isa pa, mahal ko pa si Edward. Narerealize ko kasi na dapat ko palang ipinaglaban ang karapatan ko.
Habang naghihintay ako sa pagdating nya, nag order muna ako at kumain nang biglang.....

...sumulpot sa harapan ko si Heaven.

" Look at your face! Seems like you've seen a ghost!" she teased me with those sarcastic face.
This pathetic woman really wants show off, my God so immature.

"Honestly na shock ako ng kunti because I was expecting my ex-husband to come not a desperate such pitiful  unwanted wife."
Kalma lang akong nakatingin sa kanya habang sinusubo ang pagkain at samantalang siya ay mukhang gusto ng pumatay ng tao sa inis. Hanggang ngayon nakatayo parin siya and I don't even offered her a seat.

"Unless... you read all my emails na sana ay para kay Edward at hindi sayo. Maybe deni-delete mo na rin ng sa ganun, hindi mababasa ni Edward. Am I right, Heaven?"dagdag ko. Siguro naman ay pinakialaman niya ang mga emails ko. Alam mo naman, pag ang babae ay desperada at may saltik sa utak, gagawin talaga ang lahat malaman lang ang lahat ng galaw ng lalaki niya.
Imagine her face, yung eyeballs nya ay gusto ng iluwa ng kanyang mga mata tapos naka kunot-noo pa at tapos nakasimangot. HAHAHAHA.
Tapos bigla siyang nag fake smile.

"Oh well, I guess you're right. I have to know my husband's whereabouts and it's my job.  At isa pa, hindi mo lang ba ako papaupuin? Kanina pa ako nakatayo dito and you never offered me a seat, how rude!"pagrereklamo niya.

"Akala ko kasi may initiative ka. Nandito ka naman siguro para kausapin ako diba? Ba't hindi ka nalang kasi umupo agad 'wag mo namang sabihin na kailangan pa kitang utusan na umupo. Hindi ka naman siguro aso diba? NA pag sinabi kong SIT! Saka ka pa uupo."
Hindi na talaga ma ipinta ang mukha ni Heaven ngayon. Habang paupo siya, napansin kong pinakalma niya ang sarili niya.
She must be, kasi marami pa akong ibabato sa kanya.

"Anong kailangan mo sa husband ko?" she just raised her voice on me. Hay naku! Pinaglihi ba to sa pwet ng manok? Putak ng putak eh!

"Woah, Woah! Ang harsh mo naman. Hindi ba pwedeng magkumustahan muna tayo?"

"Oh well, kumusta ka na pala Mayang? Now, answer me? What do you want from my husband?"

"I want him!" diretsahang sagot ko sabay ngiti ng nakakaloko. Ang sarap naman kasing asarin nitong si Heaven. Animo'y aagawan siya ng gamit na ninakaw lang naman niya.

"Back off stupid! Wag mo na kaming guluhin pa hayaan mo na kami ni Edward."
paninigurado niya. Sa bawat diin ng mga salita niya ay may paninigurado. Natatakot siyang mawala sa kanya si Edward.

"Baka nakalimutan mo, panggulo karin sa amin noon. Ako ang nauna sayo, ako ang original ako ang inanakan. Eh ikaw? Hanggang kama ka lang!"
Die Heaven, Die!
Oras na para lumaban. Oras na para kunin ang ano man ang saakin.

"How there you!" tapos ayon, bigla siyang tumayo at sinugod na naman ako. Napatumba ako mula sa kinauupoan ko tapos sinabunutan ako ng bruha. Buti nalang ay may pumalta sa amin.
May humigit sa akin at may humigit din sa kanya.

"Okay ka lang ba?"
napatingin ako sa nagsalita na syang humigit sa akin.

"Edward?" sabi ko habang nakayakap ang mga braso niya sa akin. Tapos nilingon ko si Heaven at nakita ko na may lalaki ring nakayakap sa kanya kasing edad lang namin. And suddenly, itinulak niya ang lalaki palayo sa kanya at takot na takot na lumingon sa amin.

"Heaven.." hahawakan sana siya ng lalaki kaya lang itinakwil niya ito. Wait! Magkakilala sila?

"Anong ibig sabihin nito?"tanong niya habang palipat-lipat ang tingin niya sa amin. Mula sa takot na mukha ay napalitan ito ng galit. Galit na galit na aura ang bumabalot sa kanya.
Naguguluhan na talaga ako. Bakit nandito si Edward? Sino ang lalaking kaharap ni Heaven ngayon? Anong meron?

Edward's Pov

Earlier.

Matapos maligo, nakailang miscalls na pala si Paulo. Tinawagan ko ito kung ano ang pakay niya at baka importante ito.

"Hello Pau?"
bati ko sa kabilang linya.

[Hi Ed, pwede bang magkita tayo ngayon? Gusto ko lang makipag-usap sayo tungkol kay Heaven.]

"Sure. Magkita nalang tayo sa Boss Coffee."

[Okay. bye]. then he hunged up. Agad naman akong nagbihis. Nagmaneho papunta sa Boss Coffee, Hindi naman siya masyadong malayo.
10 minutes lang ang trip pero kung traffic, make it 15 minutes.
Nagpark na ako at saktong paglabas ko sa kotse ay sya ring paglabas ni Paulo sa kotse niya.

"Sakto lang pala ang pagdating ko."
sabi ko sa kanya at nilapitan siya.

"Napakascandalusa ng babae hanu? Hindi siya nahiya sa unang asawa. Naku! Pag ang asawa ko mambabae papatayin ko." rinig ko sa usapan ng dalawang babae papalabas ng shop habang kami naman ay papasok. Aray naman mukhang natamaan ako nun ah.
Pagkapasok namin bigla akong tinapik ni Paulo sa balikat.

"Ed, si Mayang at Heaven." turo niya sa table kung saan nag-aaway sina Mayang at Heaven. Napansin kong susugurin niya sai Mayang kaya agad akong tumakbo papunta sa kanya.
Agad kong hinatak si Mayang palayo kay Heaven gayun man si Paulo kay Heaven. Gulat na gulat si Heaven ng makita niya ako ngunit mas gulat na gulat siya nung makita niya si Paulo.

"Okay ka lang ba?" Tanong ko kay Mayang habang nakayakap sa kanya.

"Edward?" Saglit ko lang tiningnan si Mayang at tumingin agad kay Paulo.

"Heaven..."
Itinakwil ni Heaven si Paulo, may takot sa mga maga niya pero agad naman itong napalitan ng galit.

"Anong ibig sabihin nito?"
Tumingin ako kay Mayang, naguguluhan rin sya sa ngayon. Malamang, tinatanong na ng isip niya kung sino ang lalaking nasa harapan ni Heaven ag bakit sya kilala nito.
Oras na siguro para magka alaman na, ng sa ganun matitigil na ang kahibangan ng babaeng yan.