Kabanata XXVIII

502 26 2
                                    

Edward'd pov

Ako ang magsusundo ngayo sa mga anak ko kasi si Mayang ay nasa hospital binabantayan niya si Nikko. Minsan nagseselos ako sa dalawa. I know Mayang cares for him kasi they were together when I left her broken. Nikko is fighting for his life now and I was shocked when I heard the news. Kahit hindi man kami gaano kaclose ay naging parti na sya sa buhay ko,  namin ni Mayang. Alam kung hirap na hirap na siya sa sitwasyon niya ngayon but his mother doesn't want to let go. She believe that miracle would happen for Nikko. Haist. Life is to short to waste. Mas lalo akong napanatag na buohin ko uli ang pamilya ko. 

"Daddy?" nagulat ako ng makita ko si Maureen na may kasamang lalaki. Agad niya itong naitulak nang makita niya ako. 

"D-dad!" natarantang sabi niya. Napatingin ako sa lalaki at kay Maureen. 

"He's just a friend."sabi pa nito at lumapit sa akin tapos nagmano. 

"I didn't ask." ngumiti ako. My daughter is no longer a baby at alam kung darating din sa kanya ang mga ganyan bagay. Naiintindihan ko rin siya kasi nuon, ganyan din ako. Nga lang matinik sa babae. 

" Tara na po." bago niya ako hinila patungo sa kotse ko ay nilingon na muna niya ang lalaki na kanina pa kalmot ng kalmot sa ulo niya at nahihiyang nakayuko. 

"Bye. Stephen." paalam nito sa kanya. Hmmm. Stephen pala ha? Nagdadalaga na talaga itong anak ko. Di ko nalang mapigilang mapangiti ng maalala ko nuon ang ina niya. Mayang's love for Marco. 

Tahimik lang kaming dalawa sa loob ng kotse nang pauwi na kami. Naiilangan siguro siya nang dahil na rin sa nakita ko. But as a father, I need to know my daughter's whereabouts. 

"Tell me about him." panimula ko. Naramdaman ko ang paglingon niya. Nasa daan lamang ang mga mata ko at naghihintay sa mga kwento niya.

"He's my classmate. He's half filipino but was born here. His parents are business tycoons. His just a friend dad. Nothing else." ani nito. 

"But do you like him? Does he like you?" tumingin ako sa kanya. Nakita ko ang pamumula ng mga pisgni niya dahil sa tanong ko. 

Agad naman itong umiling-iling. " No dad! Tsk." inis na sabi nito. Tinawanan ko lang siya.

"Defensive." hinampas naman ako sa balikat.

"I'm not!" at yun di na ako nilingon at pinakinggan. Natahimik nalang ito. 

Samantalang ako, bigla akong kinabahan at tila'y pinapahiwatig nito ay may di magandang nangyari. Agad kong naisip si Mayang. Dinukot ko ang cellphone sa bulsa ng jeans ko at agad tinawagan si Mayang. 

The number you have dialed is out coverage area. Please try your call later.

The number you have---.

"Shit!" mahinang mura ko. Hindi ko mapigilang mag-alala sa kanya lalo pa't hindi ko siya makontak. Agad akong tumawag sa bahay nila at baka nakauwi lang yun. Buti nalang ay agad itong sinagot ni Jd.

"Mommy mo?" agad kong tanong.

[She's  not here dad.] sagot nito. Bigla-biglang tumibok na malakas ang puso ko at mukhang mabibingi ako sa lakas nito, tibok ng pagkaalala at kaba. 

"Okay. I'll be there in a minute." magtatanong pa sana ito kaya lang pinatay ko na ito. 

Wag naman sana. 

Mayang's pov

Matapos kung bisitahin si Nikko, dumaan saglit ako sa opisina ko at pagkatapos ay umuwi na. Habang nasa daan ako, biglang akong kinabahan ng mapansin ko ang pulang kotse, na kanina pa sunod ng sunod sa akin. Napag-isipan kung lumiko muna para ligawin ito ngunit nang lumiko ay biglang  may humarang na sasakyan at hindi agad ako nakapagbreak kadahilanan para mabangga ko ito. Hindi ko alam kung ano pa ang kasunod na pangyayari kasi nawalan ako ng malay. 

-------------------------

Opssss. Very short update. Sorry po. But don't worry babawi ako sa next update .:) 

HAve a good day everyone. :)

Chances To Say I Still Love You #wattys2019Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon