Chances To Say I Still Love You #wattys2019

Kabanata XXIII

Hindi ko alam kung bakit ang saya-saya ko ngayon. Maybe, dahil sa nangyari sa amin ni Edward ngayon, unti-unti na kaming nagkakamabutihan.

"Mayang!"

"Niko!" I bumped to Niko habang naggrogrocery ako at para kaming excited makita ang isa't isa. I know how Niko loves me. Swerte na siguro ako pag siya ang makakatuluyan ko. But, we're not really meant for each other. We're just good friends, for keeps.

"Tae naman Mayang oh, ngayon nga lang tayo ulit nagkita, ganyan pang mukha  ang ibubungad mo sa'kin?" Sabi niya na may halong biro at seryoso.
Medyo lumiit ata siya ngayon tapos yung balat niya, pale.

"Ha?"
Kinurot naman niya ang pisngi ko.

"Aray naman Niko!"

"Nasaan ba ang isip mo't natulala ka diyan?" Sabi niya ulit.

"Ewan ko. Naiwan ko ata sa bahay. Haha" pagbibiro ko.
I felt sorry for him kasi hindi ko kayang suklian ang mga bagay na binigay niya sa akin noon at ngayon.

Then bigla kaming natahimik habang hawak-hawak ang kanya-kanyang cart.
"Niko. " pagsisimula ko.
Pero niyakap niya lang ako at sabay sabing,
"I know. " and I cried. Dahil nasaktan ko siya ng sobra. Hindi niya deserved 'to at mas lalong hindi ko siya deserved.

"Please be strong always okay?" He whispered.
I plant my face on his chest at naririnig ko ang malakas na tibok ng puso niya. He hugged me tight like it will never happen again dahil last nalang 'to. Feeling ko kasi his going in a far distance yung hindi ko na siya kayang abotin. Bakit ang lungkot ko ngayon? Kanina lang ang saya-saya ko.

"I will." at kumalas na ako sa pagkakayakap at ngumiti ng bahagya kahit may mga luha man sa mga mata ko.

"You look ugly when you cry. "
Truth but sad. Bakit sa bawat bigkas ng mga salita niya ay parang nag go-goodbye na siya?

"Tssk. " I rolled my eyes and hug him for the last time.

"Take care okay?" I said.

"No, you take care."
Tapos may kinuha siya sa kaliwang bulsa niya.

"Turn around." Sinunod ko naman ang utos niya.

"Please don't forget about me." I won't. Isinuot niya ang isang kwintas sa akin.
The pendant was a moon, crescent moon. Tapos humarap ako sa kanya.

Tanong ko, " Saan ka ba pupunta at parang hindi ka na babalik?"

Tapos nawala ang ngiti niya at ilang sandali niya akong tinitigan. Nakikita ko sa mga mata niya ang lungkot.  Saka siya umalis kasama ang cart and I was left with questions.

"Niko.." Huling tawag ko sa kanya at bigla itong nawala sa paningin ko.

Oh Nikko.

****

Papasok na sana ako sa bahay pero may napansin akong note na nakadikit sa may pintuan.

"I'm watching you. " basa ko sa nakasulat sa maliit na papel. Hand written lang ito.
At hindi ko alam kung kanino galing but I'm sure si Heaven ang may kagagawan nito. Niyakap ko pa ng mahigpit ang paper bag at huminga ng malalim.

"Whatever."
I crumpled the paper at nilagay ko ito sa may bulsa ko. Luminga-linga muna ako sa paligid baka nasa tabi-tabi lang si Heaven bago ako pumasok.

"Hi mom!"
bati ni Maureen sa akin habang nanunuod ng TV lumingon lang ito saglit.
Kinuha naman ni JD ang dala ko at inilagay sa kusina. I was about to kiss Maureen pero may narinig akong ingay sa kusina. Someone is cooking?

"Who want strawberry pie?" I heard from the kitchen. His voice was familiar.
Napatingin ako kay Maureen at gayon din siya at tumango sya sa akin at ngumiti.

"Hey, Mayang." Lumabas si Edward galing sa kusina. Naka-apron at naka gloves na medyo madungis ang mukha nito.

"If you don't mind?" Sabi nito sabay taas ng kamay niya.
I nodded at bumalik ito sa kusina. Sinilip ko ito at kasama niya si JD na busy sa ginagawa. Maybe it's time for them to reconcile.

"Strawberry pie for everyone!" Sigaw ni Edward at bitbit nya ito. Inilapag niya ito sa harapan namin ni Maureen.

"Ang bango!" Pagpupuri ni Maureen. Nag thumbs up naman ako kay Edward.

"Pineapple juice!" Sigaw rin ni JD.

"Thank you." I mouthed to Edward. And he smiled.

Habang nanunuod kami ng movie sa sala, may pa meryenda din kami. Nakaupo kaming apat sa sofa at pinagitnaan namin ni Ed ang dalawa. I'm so happy.
Happy not because he chose me but because he chose this family. Sa kabila ng pangangamba na baka may gagawin si Heaven sa amin, pilit kong tinatagan ang sarili ko. Kasi alam ko,nasa tamang posisyon ako ngayon at may pinaglalaban ako. Oo, ako yung Mayang na madaling manghina. Ako yung Mayang na madaling sumuko. Pero noon yun, at hindi na NGAYON.
Lumingon ako kay Edward at sakto rin ang paglingon niya.
Our eyes met like it was the very first time. God, there's no reason for me to not to forgive him. I love him with all my heart.

He stretched his left arm and I stretched my right too. We reached both hands and we locked it to each other habang masaya kaming nanunuod.
Everything is like a first time, now. :) 

***
Paulo's Pov

Kakahatid ko lang ng anak ko sa bahay nina Mama at Papa. Balak ko kasing puntahan si Edward at Mayang dahil gusto ko ng itama ang mga pagkakamali ni Heaven. Oo, wala ako sa posisyon pero mahal ko pa si Heaven. , hindi dahil ina siya ng anak ko kundi dahil siya lang ang bukod tangin nilalaman ng puso ko. She needs me right now. Alam kong lalambot din siya at matataohan. Sana nga.
Aalis na sana ako ngunit pagbukas ko sa pinto si Heaven agad ang sumalubong sa akin. Galit na galit ito.

"Wala kang karapatang magpakita sa'kin lalo na kay Edward!" Singhal niya. Napaatras naman ako.
Kinalma ko lang ang sarili ko.

"Will you stop it Heaven? Hindi para sa'yo si Edward. Stop acting like you owned him."
I supposed to raise my voice but I think it's better for me not to. Ayoko lang makipagkompetensya sa galit niya.

"Fuck you! I can do whatever I want and FYI Edward is mine! You heard me right? MINE!"
sigaw niya tapos tumalikod na ito at galit na umalis. Huminga nalang ako ng malalim. Kung hindi lang sana pinilit siya ng mga magulang niya na pakasalan si Edward, hindi sana kami aabot sa ganito.
3 years ago, nag breakdown ang companya nina Heaven kasi yung precious land ng mga Barber, which supposed to be the ideal place of making a luxurious hotel in England, ay nawala sa kamay nila. Nag backout kasi ang mga Barber at ini-invest ito sa ibang companya, it's a big lost for them. Madami kasing naghahabol sa lupang yun.
That's why her parents pushed her to Edward which's not a good idea kahit alam nilang may anak na kami.
Haist. Nakakalungkot lang naman kasi. Dahil pag dating sa business, pati anak ginawang business and now Heaven's too obsessed with Edward. Big problem.