GELİNCİK

25.Gözyaşı

Medya-

Miley Crysus -Wrecking Ball

Pamir Sarrafoğlu

*****

Arya'nın Ağzından

Yalanlar er yada geç ortaya çıkıyordu.Mesela yalancı çoban hikayesinde olduğu gibi...

Ya da herhangi bilinmeyen bir masalda yalancıların hep yenildiği gibi.

Gerçekler zeytinyağı gibidir er ya da geç kendini gösterir çünkü.

Sanırım benim söylemekten kaçtığım gerçek şimdi olduğu gibi ,hep karşıma çıkacaktı.

Ellerim terlemişti.

Pamir elimi sıkıyordu.Öyle ki o elimi bıraksa yere düşecek gibi hissediyordum.

Bununla beraber Murat bize doğru gelmişti.Her şey dandik bir filmin sahnesi gibiydi.

Ağır çekimde bize doğru gelen Murat'ın arkasından bize gülümseyerek bakan Aslı içimdeki öfkeyi körüklüyordu.

Hala eğilmiş vaziyette duruyordu.Eminim ki öyle durmak o şırfıntının hoşuna gidiyordu.

Murat karşımızda dikilmeye başladı.Benim korkudan titreyen kirpiklerim ve onun şaşkınlık ve öfkeyle kasılan çenesi bir bütünlük sağlıyordu.

Murat bakışlarını benim suratımdan kaçırıp Pamir'in yüzünde gezdirmeye başladı.

Pamir'in içinde bulunduğumuz durumdan hoşnut olmadığı aşikardı.Ancak Murat'ı sevmemesi ikisinin arasında bir kıvılcımlanmaya neden oluyordu.

-Neden?

Murat bakışlarını yeniden bana doğrultarak o can alıcı soruyu sormuştu.

Sesinde isyan ve kırgınlık vardı.

Gözümden bir damla yaş düştü.

-Murat ben-

Sözümü kesti.Pastanede yankılanan bir ses ile konuşmaya başladı.

-Neden Allah'ın cezası!?Neden!?

Korkuyla Pamir'e biraz daha sokulmuştum.

-Sakin ol.Bunları başka bir yerde konuşalım.

Bunu Murat'a söyleyen Pamir'di.Bakışları işlerini bırakmış bize bakan kalabalığın üzerinde dolandı.

-SİZ BANA BUNU NASIL YAPABİLDİNİZ!?EN AZINDAN BENDEN AYRILABİLİRDİN!

Pamir'in elini biraz daha sıktım.Ağlamam şiddetleniyordu ama boynum dikti.

-Murat ben senden ayrılmak istedim ancak baban yeni vefat etmişti.Üzülürsün diye böyle bir şeye cesaret edemedim.

Alayla güldü.Bakışları birbirine kenetli elimizde durdu.

-Yani sürtük durumuna düşmek istedin illa?

Alayla sorduğu soruya donup kalmıştım.Ancak Pamir bir anda kükreyerek onun üzerine atladı.

-Ne diyorsun lan sen!?

Murat'ın gömleğinin yakasından kavrayan Pamir, benim çığlığımın ortalıkta yankılanmasına sebep oluyordu.

Ne yaptığımı bilmeden Pamir'in koluna elimi koydum.

-Pamir lütfen gidelim burdan...

Yalvarışlarım gözyaşlarıma karışıyordu.Aslı'yı yolmak istiyordum ancak Pamir'i bu kadar sinirli şekilde Murat'a bırakamazdım.