Chaos [BxB] #Netties2017

20

"Finn," ik draaide me om in mijn bed en trok de dekens verder over me heen. "Finn-o," klonk het weer en ik voelde iemand herhaaldelijk in mijn wang prikken met een vinger, ik sloeg de hand weg. Het was koud, ik had het gevoel alsof mijn bed warmer was geweest vannacht. "Ooh, Finnie."

Het was zo koud.

"Rot op," mompelde ik en ging geërgerd op mijn rug liggen om te kijken wie mijn aanvaller was, ik was nu wakker genoeg om me te herinneren wat er gisteren gebeurd was. Ik hield mijn ogen nog even gesloten.

Oh.

"Iwan?" mompelde ik, zonder te kijken of het echt hem was.

"In één keer goed, mooie jongen," hoorde ik de stem van de roodharige zeggen en ik opende mijn ogen, om me daarna lam te schrikken van de twee grote ogen vlak boven de mijne.

"Iwan!" gilde ik en ik hield geschrokken mijn handen tegen mijn borst, om mezelf er van te verzekeren dat het nog klopte.

"Het is me nog nooit gelukt een jongen twee keer mijn naam te laten schreeuwen in één ochtend," glimlachte Iwan en ik gooide een kussen naar zijn hoofd, vooral om mijn rode wangen te verbergen.

"Maar even alle gekkigheid op een stokje, we hebben veel te doen vandaag."

"Wat?"

Het was zaterdag en ik was niet van plan veel te doen vandaag, was ik nooit van plan geweest ook. Iwan had zich inmiddels naar mijn kledingkast verplaatst en begon er kleding in te zoeken, hij ging toch niks vinden want ik was veel kleiner dan hij. Ik hees mezelf uit bed en liep de kamer uit, Iwan kwam achter me aan strompelen.

"We gaan vandaag winkelen," zei Iwan wijs en ik knikte afwezig met mijn hoofd terwijl ik met Iwan op mijn hielen de trap af liep, eerst ontbijten.

"Waarom gaan we winkelen?" vroeg ik toen ik de woonkamer in stapte, naast mijn moeder zat er nog niemand beneden. Mijn moeder was altijd al een ochtendmens geweest. Ze zat al helemaal aangekleed aan haar koffie te slurpen en bladerde door een foldertje.

"Morgen, jongens," glimlachte ze.

"Morgen," mompelden we terug en ik stampte met Iwan door de keuken, opzoek naar ontbijt.

"We gaan winkelen voor het feest," zei Iwan terwijl ik bordjes en wat brood pakte, ik dacht even na en besefte toen dat hij het schoolfeest bedoelde. Ik antwoordde niet, ik vertrouwde maar gewoon op Iwan en begon aan mijn ontbijt.

Iwan en ik zaten tegenover mijn moeder. Iwan zat zijn broodje naar binnen te proppen terwijl mijn moeder me constant rare blikken gaf die ik niet begreep, vanaf de andere kant van de tafel. Ze wendde haar ogen naar Iwan, dan naar mij, deed een paar rare draaien, begon haar schouders ook te gebruiken en al met al snapte ik er helemaal niks van.

'Wat?' mimede ik met mijn mond terwijl Iwan schaamteloos nog meer Nutella op zijn broodje kwakte. Mijn moeder rolde met haar ogen en haalde haar schouders op. Ik vroeg het haar later wel.

Rond de tijd dat Iwan en ik ons ontbijt op hadden, kwamen mijn vader en broertjes ook naar beneden, tijd om naar boven te gaan nu. Ik zocht in mijn vaders kast naar kleding dat Iwan aankon, want zijn eigen kleding was nog helemaal doorweekt van het douche-incident van gisteren. Uiteindelijk vonden we een broek waarin hij er niet al te belachelijk uitzag en viste ik nog een lang shirt voor hem uit mijn eigen kast. Ik kleedde mezelf ook snel om en we vertrokken.

De kerstvakantie was nu echt dichtbij, heel dichtbij. Volgende week was de laatste week, die vrijdag was ook het schoolfeest en daarvoor sleepte Iwan me nu door de ijzige kou, op een zaterdag ochtend over de straten.