Chaos [BxB] #Netties2017

27

Het was koud buiten, niet gek in hartje winter. Mijn hart bonsde tegen mijn ribbenkast en ik voelde een soort positieve adrenaline door mijn lichaam stromen.

Het waaide en ik keek omhoog naar de hemel, je zag een paar sterren tussen de drijvende wolken schijnen en er knisperde sneeuw onder mijn voeten.

Ik stond tussen mijn ouders in. Mijn broertjes trokken pruillipjes omdat ze geen eten hadden gehad, maar mijn ouders hadden het te druk met mij vast houden en schelden op onze resterende familieleden. Zodra de beslissende woorden eruit waren brak de hel helemaal los. Je had de kamer kunnen verdelen in de mensen die vol afgrijzen opkeken en in de mensen die begonnen te vertellen dat ze trots op me waren. En dan had je nog Kevin, die semi-gekwetst op was gestaan, had geroepen: 'ik wilde de avond ruïneren' en dat had het laatste zetje tot een schreeuwpartij gegeven.

Het werd een oorlog van mijn ouders, Kevins ouders en supporterende familieleden tegen de rest.

Wij hadden verloren en waren het huis uit getrapt, maar dat was het waard.

We stonden met zijn allen buiten. Mijn ouders hadden hun handen op mijn schouders gelegd en ik kreeg hier en daar wat stompen op mijn schouders van familieleden. Ik keek naar Kevin, wie na een omhelzing van zijn ouders deze kant op kwam en mij een of andere idiote vuistboks gaf.

"Dat moest schrikken zijn," grinnikte hij, "een homo en een panseksueel op één avond."

Ik grinnikte schaapachtig terug, niet zo goed wetend wat te zeggen.

Gelukkig werd ik op dat moment gered door mijn mobieltje, dat opdringerig in mijn broekzak trilde. Ik haalde het eruit en keek op het beeldscherm.

Iwan: en??

Kevin keek over mijn schouder mee. Ik opende de chat om een berichtje terug te typen, maar voor ik kon beginnen drukte Kevin snel op Iwans profielfoto.

"Schattig."

"Uhuh."

U: zoals voorspeld

Typede ik terug.

Iwan: een hoop chaos veroorzaakt zo te horen;) Heb je het toetje nog gehaald? Wanneer ben je thuis?

U: wat een vragen tsk

U: morgen en nee, toetje moeten missen

Iwan: balen. Morgen deel twee doen?

U: sure

Iwan: its a date

"Komen jullie, jongens?"

In de tussentijd hadden de volwassenen een plan opgesteld en liepen nu naar de auto's. Blijkbaar gingen we allemaal bij oom Theo eten, broer van oom Robin, de politieman. Oom Robin had ook aan onze kant van de mini oorlog gestaan. Verder waren Kevin en zijn ouders er, mijn vaders zus en haar man en wij natuurlijk.

Ik merkte dat de volwassenen onrustig waren, ze leken bang te zijn voor een familieruzie maar als ik heel eerlijk moest zijn, was onze familie sowieso al in een constante ruzie. Deze avond had er alleen maar voor gezorgd dat we nu een reden hadden niet elk jaar weer terug te hoeven komen.

Ik stapte in de auto.

Mijn ouders hadden nog niet veel gezegd en ook nu was het stil. Het was niet per se ongemakkelijk, ik vermoedde dat ze even tijd nodig hadden om alles op een rijtje te zetten en om uit te zoeken wat ze nu gingen zeggen. Naast het feit dat ze al een paar keer hadden gezegd dat ze ongelooflijk trots op me waren.