Chaos [BxB] #Netties2017

Epiloog

Ze kon zich niet herinneren dat het zo warm was in Nederland de laatste keer dat ze hier was.

Met een bezweet hoofd stond ze boven aan de trap in het enorme trappenhuis van de flat en ze klopte op de deur, vlak naast het briefje met 'bel stuk, kloppen svp.'.

Ze hoorde wat gerommel, het omvallen van iets dat klonk als een stapel boeken en een bekend gevloek. Het eerste wat haar opviel toen de deur open ging, was de kat die tussen haar benen schoot en de jongen die verantwoordelijk was voor het gevloek, hij mompelde iets over Iwan en zijn stomme boeken.

Toen hij haar zag werden zijn ogen groot en sprong hij op haar af, alsof hij een kind was en geen eenentwintigjarige man.

"MEG!" schreeuwde hij en hij omhelsde haar zo strak dat ze onwillekeurig even naar lucht hapte.

"Finn!" piepte ze en hij liet haar vlug los, wetend dat hij haar longen samenperste.

"God, sorry," mompelde hij met een enorme lach om zijn lippen, "kom binnen!"

Ze stapten het appartementen in. Het was niet groot en ze moest oppassen dat ze niet struikelde over de boeken die over de grond lagen.

"Die zijn van Iwan," verklaarde Finn, "hij besloot volgende week pas een boekenkast te kopen en ze voorlopig maar even pal voor de deur te zetten."

Ze lachte haar tanden bloot en volgde haar vriend naar zijn minikeuken. Overal stonden geopende en niet geopende dozen.

"Wil je wat drinken?" vroeg hij haar en hij pakte een glas uit een van de dozen.

"Water graag," het was echt te warm iets anders te nemen. Meg keek rond de keuken en zag dat er een klein balkonnetje aan vast zat, de enorme deuren stonden open en een roodharige man zat er in een stoel, in zijn ene hand een boek en met de andere aaide hij de kat die net naar buiten gerend was. Hij draaide zich om.

"Hey! Hallo, Meg!" hij draaide zich om in zijn stoel en de kat sprong schrikkerig weg.

"Dag, Iwan," zei ze terwijl ze naar hem zwaaide en Finn gaf haar het glas met water voordat hij haar naar de woonkamer loodste. Hij struikelde bijna over weer dezelfde kat en vloekte.

"Iwan wilde per se een kat, in een flat nota bene. Als dat beest op een dag naar beneden dondert, heb ik het toch gezegd."

Hij ging op de bank zitten en Meg plaatste zich op een grote stoel, de kat leek er niet blij mee en rende de kamer uit.

Finn keek de grijze haarbal na en keek toen weer naar zijn beste vriendin, die hij zo lang niet gezien had.

"Vertel," zei hij toen nieuwsgierig, "hoe is het in Noorwegen?"