CHAPTER19: CELEBRATE

192 25 18
                                    

Zhikia Veleene Fenancial's POV

"Coleen, Tepher tapos na ba kayo?"- sigaw ko sa dalawang pintuan na nasa harapan ko ngayon.

Ngayon ang huli at pinakaimportanteng gabi ng selebrasyon dito sa Fartolia.

Nakasuot ako ngayon ng uniform ko.

Actually, kaming lahat nakasuot ng university uniforms namin.

"Timecheck: 5:42 PM pa" - magiliw na saad ni Tepher na kalalabas lang sa kwarto niya.

"I'm not late for sure"- giit naman ni Coleen na may dalang bag kagaya ko.

"Tara"- saad ko.

Pagdating namin sa sala hindi na namin naabutan ang mga boys.

Siguradong nasa Elemental Temple nayun.

Nagtataka kayo kung bakit kami naka-uniform?

Unang-una sa lahat, tradisyon nadaw ng mga mag-aaral o estudyante sa Minrus na magkakaroon ng pagdiriwang.

Lahat ng mga estudyante sa university ay ipapatipon na naka-base sa baitang at seksyon.

Naiiba lang kami sa ibang mag-aaral dahil anim lang kami sa iisang klase.

Ang tema daw sa pagdiriwang ngayon ay kagubatan.

Pero bago iyan, pupuntahan muna namin ang Elemental Temple na sinasabi ng Highest Counselor na papuntahin kami.

"Tiring day ngayon! For sure"- tiningnan ko si Coleen.

May nakain ata siya ngayon. Puro nalang for sure ang mga huli niyang salita.

"That's  how life revolve is"- Nagpatuloy nalang kami sa paglalakad.

Nakarating na kami kaya agad kaming lumuhod dito sa harapan ng Elemental Temple bago pumasok.

Nandito na nga ang mga boys. Lumabas nadin ang Highest Counselor sa lugar niya at nagpakita sa min.

"Missionaries"- bati niya na tinitingnan kami isa-isa. "Sa lahat ng dumating na mga komplikasyon ay nasubaybayan at nakayanan ninyo ang mga nangyayari"

Wala akong imik at nakikinig lang.

"Sana maging handa parin kayo sa kung ano pa ang mangyayari sa susunod"- Napatango kami. "You can go now."

Lumuhod muna kaming lahat bago lumabas dito sa Elemental Temple.

"Yun lang ba talaga ang sasabihin ni Master?"- saad ni Coleen.

"Hindi niya sana tayo sasabihan pa na umalis kung may sasabihin pa sana siya"- asar ni LG kay Coleen.

Nag mala aso't pusa na naman sila.

Tumawa lang si Tepher ng mahina ng dahil sa kanilang dalawa.

***

Nandito na kami sa main place.

Nagtitipon ang mga estudyante para simulan na ang magiliw na paglalakbay sa kagubatan.

Hindi ba sila natatakot?

Eh! Ang dilim kaya sa kagubatan.

"Listen up! Students! Group yourselves according to your section"- giit ng facilitator sa University na nagpasimuno dito sa kagubatan. Kung saan ang tema ng pagdiriwang ng selebrasyon sa Fartolia ngayon para sa mga mag-aaral ay kagubatan.

Maraming mga mata ang nakatingin samin.

Subalit binaliwala nalang namin.

"Missionaries line at the back! Kayo ang panghuli!"- narinig kong sigaw ni Mr. Weru.

Kaya sumunod kami sa sinabi niya.

Kami ang panghuling klase na nasa linya.

"Tayo dapat ang nasa unahan"- bulong ni Tepher.

"Wala na tayong magawawa pa."

May big deal ba kung nasa panghuli? Wala naman 'di ba?

Natawa ako sa sinabi ko. Nagiging pilosopa na ako.

"Let's start"- bigla nalang umilaw ang paligid.

Umilaw ang paligid dala ng liwanag ng mga alitaptap. Kaya dilaw na dilaw ang nakikita namin ngayon.

Naglalakad kami na ang mga alitaptap ang nagsisilbing ilaw.

First time ko ito.

Hindi pa kami nakarating sa 'pasukan ng kagubatan' pero masasabi kong papalapit na kami dahil may naririnig na akong mga tunog ng mga kakaibang hayop, isama niyo nalang ang mga palaka.

"You're scared"- may nagsalita sa gilid ko. Alam na alam ko na kung kaninong boses ito nanggaling.

Lumingon ako sa kanya na nakabored look lang.

Ganyan ba talaga siya? Wala man lang ka-emosyon?

"Problema mo?"- tanong ko sa kanya.

Magkatabi na pala kaming naglalakad ngayon.

"There are more activities to be held here in the forest then you're face look so already scared"- naka-smirk niyang saad ng hindi manlang nakatingin sakin.

Paki mo ba!

Magsasalita pa sana ako bilang pagsagot kaso napatigil ako dahil sa isang kanta.

"Should old acquaintance be forgot and never brought to mind? Should old acquaintance be forgot, and auld lang syne?" - kanta ng marami-rami habang naglalakad.

Auld Lang Syne

Agad kong naalala ang sinabi ni lola.

Itong kantang ito ang palagi dawng kinakanta ni mama nung isang sanggol palang ako.

Kaya sumabay nalang ako sa ritmo at kumanta.

****

I dedicated this chapter to elixxxha. Thank you so much.

Lablots♥

Tale of Missionaries |#PHTimes2019| (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon