Overplay S3: Coartada

Eleven

"So naenjoy mo ang lamig kahapon?" Nana teased me.

"Kailan ka pa natutong mang asar ng ganyan?" I asked her. Tumawa lang siya.

Patungo kami ngayon sa isang church mass. Well, para di makipagsimba kung hindi para sa misyon ni Nana. Nakapili na daw siya ng target kagabi pa at oo, kahit umaga na ay ganun padin. Madilim pa din ang lugar, na parang gabi.

"Anyway, take this." Sabi niya sabay lagay sa kamay ko iyong silver dagger.

Tiningnan ko siya ng mariin habang paalis ito sa harap ko. May ilang scars siya sa braso, pati pisngi niya at berdeng berde ang buhok niya. Lalo tuloy nangibabaw kaputian niya.

"Nana, everything will be alright. Diba?" I asked, looking at her.

Ngumiti lang siya at tumango.

"Everything will be alright. Unless its too late.

Pagkaraan ng ilang minuto, lumabas na kami ng unit nila Hansol, at nagdrive paalis doon. Nakasakay yung tatlo sa sasakyan ni Nana, at ako, alam niyo na.

"Jeno, kelan ka natuto nito?" I asked him while pointing into his motorcycle. His big and fast motorcycle.

"Matagal na. Kaso pinagbawalan kasi ako ni Dad nung high school kasi lagi akong nadidisgrasya sa mga drag racing namin." He said as he put a helmet in my head carefully.

"Safety first." He smiled at me.

"And this?" I point the bow and arrow in his back. He chuckled.

"Emily's sport. Nung wala pa tayo, tinuruan niya ako yan. And archery was her sports." He smiled.

Astig naman. Buti pa siya may sports. Ako wala. Hay nako yan.

"Pero may special na gamit yan dito. Tranquilizer. Kaya lahat ng natatamaan nito, nakakatulog at nagiging manhid hanggang 4hours." He said.

Woah. Really.

"So sino nag imbento niyan?" I asked habang pasakay sa likod niya.

"Si Koeun." As he started his motorcycle, and as soon, we drove away.

Mga ilang minuto lang ay narating namin ang destinasyon. Namataan namin iyong malaking simbahan.

Palabas na karamihan ng mga tao, at mistulang simbang gabi lang ang ganap dahil nga ay gabi nun.

Nilapitan ko si Nana at sumunod si Jeno sakin.

"Magbantay lang kayo. I will let Jaemin enter first." Nana said.

Napag usapan na namin to kaya okay lang.

"Remember to be careful." She tapped my shoulder.

And then, i started walking in until i reached the big slightly opened, door of the church.

Tahimik ang lugar. Malawak sa loob. Nakakabighani ang kagaraan ng simbahang ito.

At saka ko namataan ang paring nasa malapit sa altar habang tahimik na nagdarasal.

"Father West." I mumbled. My soft low voice rang all around the place and it catches his attention.

It was damn creepy when he turned over and looked at me with a meaningful smirk.

Naglakad pa ako palapit sa kaniya ng dahan dahan.

"Tapos na ang misa, anak. Mayroon ka bang kailangan?" Pasimple niyang tanong.

Nagpatuloy lang ako sa paglalakad.

"Siya wala. Pero ako, meron." Sa puntong iyon, naulinigan ko na si Nana, at nakapasok na siya ng mismong simbahan.