Overplay S3: Coartada

Twelve.

Para sakin talaga, ang boring na ng sumunod na nangyari.

Pagkarating namin ng apartment, nakatulog si Nana. Sabi ni Hansol, kailangan daw niyang ipahinga ang katawan niya pagkatapos niyang lumunok ng puso. Doon daw kasi maaabsorb ng sistema niya iyong kapangyarihan na babalot sa kanya.

"Labas tayo?" Jeno invited me out for the third time. Ilang beses ba akong tatanggi sa kanya?

"Jen-"
"I think, mas mabuting lumabas muna kayo. Maraming restaurants dyan sa paligid. Tsaka maganda mag stargazing ngayon. Palubog na iyong White Luna." Ningning cut me off. Napahinga nalang ako ng malalim.

Ngiting ngiti naman si Jeno.

"Fine." I said saka napairap ako ng biglaan. Tumayo naman siya at agad na isinuot ang sapatos niya.

Tinatamad kasi ako tsaka natatakot din. Aba madilim sa labas kahit hindi pa gabi.

"Let's go." Yaya niya ng matapos na ako sa pagbibihis.

Nagpaalam lang kami kina Hansol at ayun umalis na kami gamit ang motor niya.

After that medium ride, nakarating kami sa isang simpleng dinner house restaurant. Konti ang tao pero di naman ganun kakonti talaga. Pumasok kami ng sabay at naupo sa left na side malapit sa counter check ng mismong restaurant.

Tumabi ako sa may bintana at kitang kita ko ang mga sasakyan mula sa labas na humaharurot sa may highway. Siyempre, maliwanag ang neon street lights kaya kitang kita ko lahat.

"Nakita ko to kanina nung pauwi tayo." Jeno catched my attention while sitting across my seat. Kaya magkatapat kami. Iniabot niya ang menu card habang nakangiti sakin.

Kinilig ako bigla ng parang nagmukhang dinner date itong sitwasyon namin ngayon. Though medyo kinabahan ako dahil baka pagtinginan kami ng mga tao dito.

Lumingon lingon naman ako at nakitang isang normal na dinner house lang to. May ilan kasing grupo ng mga babae din sa iisang mesa, grupo ng mga lalaki din, at may isang pamilya din ang kumakain sa malapit kaya napakalma ako.

Nang dumating na iyong waiter, ibinigay na namin iyong mga menu cards at pati na order namin.

"So .." i started.
Wala pa kasi yung pagkain so i would like to start a conversation.

"So?" He smiled.

Buwesit na ngiti yan.

"Kamusta ka na ulit?" Masyadong lame. Bigla tuloy siyang tumawa.

"You don't know how adorable you are, aren't you?" He said, still laughing.

"What?" Atungal ko.

"Ang sabi ko, ang cute cute mo. Walang pagbabago." He said as he catched my left hand, and suddenly lift it up as he kissed it in front of me.

Kaya nagulat ako na kinilig na nahiya na ewan.

Sa huli, nahila ko ito kaya siya naman nagulat. "What?"