Overplay S3: Coartada

Thirty Four.

Malalim na ang gabi pero diko magawang makapagpahinga. Puro dugo dugo padin ang damit, kamay at mukha ko habang iyong iba naming kasama nasa loob ng operation rooms at yung iba, ay ginagamot at pinapakain. Sila Jisung at Chenle ay nakatulog na pagkatapos silang gamutin at pakainin, si Haechan ay kasama ko dito, si Herin ay nasa obstetrics' room at tinitingnan kung okay lang ba kondisyon ng baby niya. Si Mark ayun, wala na siyang malay pero okay naman siya at si Minhyung ay ginagamot ang sugat. Sila Koeun at Jeno, nandun sa Emergency room, tinitingnan pa din ang kondisyon nila.

"Haechan, kumalma ka." Renjun said habang di mapakali si Haechan na lakad ng lakad.

"Paano ako kakalma? Herin's at risk right now. At galit siya sakin." His voice was breaking, at di siya makatingin sakin.

Nagkatinginan kami ni Renjun.

"Mahal ka niya, Haechan. Nakita ko yun nung wala kayo. Nag aalala siya lagi sayo. Wag mong isipin yun dahil di naman ikaw ang pumatay sa magulang niya." I said.

"But my parents does." He replied.

"Akong bahala sa kanya, Haechan. Magpahinga ka muna." Saway ko sa kanya pero tumango lang siya.

"Mr. Na Jaemin?" Bigla akong tinawag nung obstetrician na nasa pinto kung saan nasaan si Herin. Tumayo na ako saka ko hinawakan ang braso ni Haechan.

"I believe you'll be a good Dad and a husband to her. Right?" I smiled at him. Pinilit naman niya ang isang ngiti at tumango ito.

Pumasok na ako doon at iniwan na kami nung doctor niya pagkatapos niyang sabihing okay lang yung baby niya.

"Okay ka lang?" I sat near her.

"Oo. Si Haechan?" She asked.

"Nasa lab-"
"I mean, okay lang ba siya?" She cut me off.

Bumuntong hininga ako.

"He's thinking about you. Kung galit ka ba daw o ano. Di siya mapakali sa labas." I told her.

Hindi na siya nakasagot. And then, she cried. Covering her face with her hands.

"Uy teka. Wag kang umiyak." I said trying to pat her on her back.

"I cant believe it." She sobbed. "Tinuring ko silang pangalawang magulang ko pero sila pala pumatay sa parents ko."

Hindi na ako nakapagsalita.

"Parang Ayoko na tuloy makita si Haechan." She continued.

"But you need him." I said in contrary.

Siya naman ang natahimik.

"Herin." She looked back at me while wiping her tears away.

"Hindi ko alam kung gaano mo kamahal si Haechan at kung gaano ka din niya kamahal. Hindi ko alam kung anong mga ugali niyong dalawa pero sana wag kayong magpapasira sa mga nagaganap ngayon sa inyo. Oo pinatay siguro ng parents niya, ang parents mo but its not him. Kilala mo naman na si Haechan siguro diba? Magkaibigan na kayo simula palang. Isipin mo yung mga magagandang bagay na ginawa niya para sayo. He loves you. Also, give an ear to your heart. Piliin mo yung makapagpapasaya sayo. Piliin mo yung tinitibok ng puso mo." I said to her, clearly.