Mirror Academy

Chapter 45: Building

Chapter 45: Building

❇ ❇ ❇

Most of the people in social media:
All flash, no substance.

❇ ❇ ❇

= Grae =

Dumiretso agad kami sa dorm namin pagka-tapos mag-paalam kay Luke at Austin dahil wala naman na kaming ibang pwedeng puntahan na may privacy.

For sure, naka-dikit lang rin ang mga pangalan sa mga recent events kaya as much as possible, we're keeping a low profile.

I don't think na makatarungan ang ginawa ni Sophia at kahit gaano naman namin kagustong kontrahin, wala kaming magagawa dahil wala naman kaming genie or kung anuman na tumutuoad ng wishes.

"This is so depressing." nasabi na lang ni Marco at malungkot na bumagsak sa couch ng living room at nag-mukmok.

I agree. Si Aria lang naman kasi ang maingay sa dorm namin. At kung wala naman kami dito, nandun naman kami sa dorm nila Austin kaya hindi kami sanay sa ganitong katahimikan.

Actually, ngayong taon lang naman kami naging close nila Aria at Summer. Minsan lang namin maka-usap si Aria dahil iba ang group of friends at si Summer naman mukhang hindi talaga nag-eexist. At least sa aming mga sikat.

Yes. I was once famous. And honestly, hanggang ngayon famous pa rin. But... hindi na gaano ngayon dahil sa mga nangyari.

Bago pa kami sumama sa grupo nila Aria, kasama kami sa pinaka-sikat na grupo sa fourth year which is binibuo ng school varsity, queen bee, at mga gwapo at magaganda.

Fortunately or unfortunately, nagkaroon ng misunderstanding sa pagitan namin ni Marco at nung leader ng grupo na 'yun. Which is Jack Lodestone. Kaya walang awa niyang binugbog si Marco nung nakaraan combat training.

Wala naman akong naramdaman na pagsisisisi kasi sa totoo lang, wala namang kwenta ang grupong 'yun. Nagpapanggap lang na masaya para may maipost sa social media and such kaya thankful akong hindi na ako kasali sa mga Famewhores na 'yun.

All flash, no substance.

Kaya ngayon, kung hindi kami sinali nila Austin, kaming dalawa lang ni Marco ang nagdadamayan ngayon.

And that happened because of Aria. Which is the reason why we need to save them from that oblivion. If it is still possible.

"Hey, where are you going?" tanong ko nung mag-tangkang lumabas si Summer.

"I just need to talk to someone." sagot niya at lumabas na ng dorm.

Napa-shrug na lang rin si Marco ng tiningnan ko siya.

I don't know someone na pwedeng kausapin ngayon ni Summer since outcast nga siya at sila Aria ang unang taong nakita kong kasama niya kaya nagtataka ako.

Saan kaya 'yun pupunta?

= Summer =

I am so sick of this teenage drama.

It's just a pathetic cycle of revenge. Yeah. Pathetic. Nakakasawa na.

I mean, I get it. Ayaw nilang mag-patalo dahil may sariling ego na kailangang protektahan but things are seriously getting out of hand.

Okay lang sana (kahit hindi) kung sariling gawa lamang pero hindi eh. May genie na involved kaya malamang sa malamang, talo kami.

Isang wish lang, maari kaming mabura sa mundo.

Kaya umalis muna ako ng dorm namin para hanapin at kausapin siya. I just hope na hindi niya kasama ngayon sila Sophia dahil siguradong ako ang susunod sa kanila.

Yep. Si Lavender ang kailangan kong maka-usap.

I know na malabo ang chances pero I wouldn't hurt if I gave it a try. But I would kung makita ako ni Sophia kaya I'm trying to be safe as possible.

Alam ko kasing may iba pang paraan para makalabas dun. May isa pang paraan. At alam kong alam ni Lavender Kung paano.

Mukhang mabait naman siya kaya I'm pushing my luck to the limits. I just hope na tunungan niya kami.

I can't lose another friend. Not now.

= Blythe =

I know it's not the time to be happy but I am and I am doing nothing to prevent that because why would I?

I almost want to kill myself after being sent here and having blisters on my feet pero nawala 'yun dahil lang sa pagdating nila Paige and Aria.

"Hindi naman halatang masaya ka ah?" natatawang sabi ni Aria habang naglalakad kami.

"Well, at least I'm not sad anymore." naka-ngiting sagot ko naman sa kanya.

"Yeah, right" sabi naman ni Paige at biglang napalitan ng gulat ang mukha niya kaya nag-alala naman kami ni Aria.

"Hey, are you okay?" tanong ni Aria.

"Yeah. It's just... Is that a building over there?" tanong niya habang naka-turo sa isang building na hindi naman kalayuan.

"Oh, hell yeah. It is." masayang sabi naman ni Aria. "Come on!" at hinila niya kaming dalawa ni Aria patungo sa building na 'yun at buti na lang at hindi naman suot ang mga heels kundi ilang beses na naman kaming madadapa.

"Hey, are you sure it's safe?" nag-aalalang tanong ko naman habang nakiki-takbo sa kanilang dalawa dahil ayoko namang maiwan.

"No! Pero ano naman ang mawawala sa atin? Hell, we already stopped existing!" sagot naman ni Paige na nararamdaman ang excitement na nararamdaman ni Aria.

"Okay." nasabi ko na lang dahil hatak-hatak nila ako. 

"Ang laki!" amazed na pahayag ni Aria habang tumatakbo palapit sa gusaling 'yun.

Shit. Ang laki! Parang kasing lawak lang ng Mirror Academy pero mukhang mas malawak dahil sa structure at shape nito. Marami rin ang glass windows at doors kaya siguradong maliwanag sa loob. Makulay rin ang labas at ang vibrant ng patterns kaya masarap tignan.

Nag-iisa lang rin ito kaya sigurado akong malungkot tumira sa lugar na ito kaya bigla kong naisip si Lavender.

All her life nandito lang siya. I don't know kung nag-iisa siya pero parang ang boring naman. Mukhang ancient na rin ang gusali kaya siguradong wala diyan ng internet or kuryente.

"Oh my god." bumabagal na ang takbo namin dahil malapit na kami.

"Whooooooh. That run was so worth it." sabi ni Aria sa pagitan ni ng mga hininga niya habang pinagmamasdan ang gusali.

"Yup. And I hope there's food inside cause I am hungry after all that running." sabi naman ni Paige at nauna ng pumasok sa isa mga malaking pinto.

"Holy crap." sabi ko na lang sa pagka-mangha.