Marionetë

Pjesa 31

-E penduar?-qe zeri i ashper i Klaudios qe e shtangu ne vend pak para se te vishte bluzen.

Terhoqi fundin e carcafit e e hodhi pas kraheve te zbuluar e mori guximin te nxirrte nga goja nje "Jo" te thate, e ulur ne cep te krevatit.

-E perballove mire... si fillestare qe ishe... heren tende te pare, dua te them,- e ngacmoi ai ne te parin rast qe iu dha.

-Nuk ishte e para,-e syte i mbylli fort duke mos dashur te degjonte nje pergjigjje si denim per gojen qe si qepej edhe kur duhej.

-Po pra! Se kam lindur dje une! Nuk ma mori mendja qe ishe e virgjer, mendoja se ti e Drini do e kishit kaluar kete faze me kohe,- vazhdonte te luante me nervat e saj te shkatetruara si pa te keq qe ne mengjes.

-Pusho pra!- bertit e turinjte i rrudhi si femije gati per te qare.

Veshtroi se si vuri bluzen perpara kraharorit e iu drejtua deres, por ai se la te ulte dorezen duke vene pellemben e dores mbi siperfaqen e drunjte.

-Me ler te shkoj e more c'deshe prej meje, nje numer me shume per listen tende Klaudio! Fundja une dhe ti jemi krejt te ndryshem, cmund te na lidhte ne vec shtratit?- ngriti serish zerin e me njeren dore mbante bluzen e me tjetren mbulonte fytyren.

-Prit, prit, te sqarohemi! Se pari, e listes u bere vete, nuk te detyrova une vete u fute ne lojen ku pranove dhe te digjeshe, apo sqe keshtu! Se dyti, nuk isha une qe erdha ne shtepine tende duke qare si femije me "zemer te lenduar", e perseri nuk isha une qe puthi me ate "pasion" te madh e se fundmi nuk jam une qe fle me ke te me dale perpara, je ti!- permbylli e kersaj here duke kerkuar syte e saj te veshur me lot gati per te shperthyer.

-Eshte faji yt! I yti qe u fute ne jeten time, krejt papritur, qe trazove cdo gje! Eshte faji yt qe me ben te mendoj per ty aty ku sduhet atehere kur nuk duhet! Pse me zgjodhe mua Klaudio Remi? Pse?-e nervat e bera tel nuk kishin duruar me. Duart e saj e kishin leshuar bluzen per dhé e ishin mbledhur grusht ku godisnin sa mundnin kraharorin e tij.

Ai e kapi nga kycet por gjunjet e saj te pafuqishem e leshuan mbi dyshemen e ftohte, aty ku ai u ul pa thene asnje fjale  duke e perqafuar fort.

-Sheeet! Me fal, ne rregull, me fal! Qetesohu!- e mbase per here te pare ndjeu zemren te rrihte pak me shpejt,pa kurrefare arsyeje kur koka e saj u mbeshtet ne supin e tij e kur duart e saj e rrethuan si te donin te gjenin shpetim tek ai.
Qau per minuta te tera e ai ish aty per te ledhatuar floket e saj ,per ti thene se gjerat do beheshin mire, qau pa e vrare mendjen sec kish kaluar me ate njeri nje nate me pare, se trupi i saj akull i ftohte qe ngjitur dhe njehere me te tijin...se ndjesi te reja lindnin.

E si u qetesua donte te ikte por ai se lejoi, nuk mundte, ndaj dhe i kerkoi te qendronte aty.

-Pse e ben gjithe kete? -kerkoi te dinte ajo teksa kembekryq ulur ne pupen e vogel prane dritares lejonte qe ai ti thante floket.

-Cfare po bej?

-Po sillesh mire! Si te isha e dashura jote, gruaja... femra...kukulla jote,-uli koken ndersa i rreshtoi nje mori emra.

-Sepse e tille je! Deri tani, je vertet... e imja,- e dic vuri buzen me gaz i kenaqur.

-Egoist,- qe i vetmi koment qe leshoi per fjalet e tij.

-Po e bej per te qene te lare!- u ngrit duke dal nga dhoma por pa e ditur se kur te kthehej sdo e gjente aty.
Kish ikur duke lene pas aromen e saj, duke lene pas pyetje pa pergjigjje e nje mendje te trazuar.
E vetmja gje qe i erdh natyrshem qe qe te mbeshtillte jastekun ku ajo kish mbeshtetur koken ore me pare e arsye pse e beri nuk gjente...

Nerkohe ajo verdallisej neper rruge ne ate mengjes te vrenjtur vere pa dashur te shkonte ne shtepi. Pa dashur te mendonte per asgje ne vecanti. Do te vazhdonte ashtu po te mos kish qene per shkollen e faktin se qe ne prag provimesh.
Gje tjeter vec te mbremshmes si rrotullohej ne koke.

Atehere kur Drini priste ne anen tjeter per nje telefonate, per zerin e saj ajo kish ber budallekun e rradhes.
...
Ne duart qe i dridheshin gjeti kontaktin e Drinit duke dashur te fliste me te, ti kerkonte nje ndjese pa kurrefare vlere.

"Marion" nuk vonoi qe zeri i tij te degjohej e fytyra te shfaqej ne ekranin e celularit por ajo denjoi te shfaqej per te duke menjeanuar koken, veprim i pamende ky.

"Me fal, Drin"

"Ske pse, fundja te gjithe kemi momentet tona, besoj se e ke kuptuar qe me Anen skisha asgje.
Pse nuk e tregon fytyren, me ka marre malli! Dhe... ci ke ato te supi...

"Asgje" vuri doren duke e mbular supin e  pa shprehine e frikshme ne fytyren e tij.
"Nejse, si i ke nga shtepia" vazhdoi te pyeste ai.

"Te ishe aq i interesuar do ta dije qe jam vetem, qe prindrit e mi bene aksident e tani jane ne Rumani, po dreqi e marrte ti pret te te marr une gjithmone, apo je shume i zene duke u marre me Anen atje" e inati i saj si gjithmone se linte.

"C'hyn Ana ketu! Pse je fiksuar kot me te! Mund te arsyetosh nje here te vetme si nje e rritur! Me ty nuk flitet Marion, nxehesh per gjene me te vogel nuk me le te flas, ma mbyll telefonin, me lodhe!" I foli ashper por kjo gje as qe e shqetesoi.

"Po pra, u lodhe shume! Shko pra flit me Anen! Me coni dhe ndonje foto kur te jeni bashke"

"Pse nuk bashkohesh meqe e paske me kaq qejf" su mendua ti fliste dhe ironikisht sepse ajo i kish prekur keq nervat e tij.

Nuk u mor shume me te e ia mbylli  celularin. Nese do e zgjasnin do ziheshin me keq, do ish me mir te flisnin perballe sesa te degjonin te bertiturat e njeri-tjetrit ne inat e siper.

E ne ate trekendesh vetem njeri nga te tre qe i lumtur ate dite.
Ndersa mendjet harrakate vazhdonin te ishin konfuze pa e ditur cdonin, Klaudio rrinte i qete duke shijuar triumfin e tij. Ish kendshem" te luaje" me nje si Marioni...

Eshte pak lemsh sepse te tilla jane dhe mendjet e te treve!
Marion e Drini qe nuk e dine cduan
e Klaudio qe do te vazhdoje ta ngacmoje Maionin sepse i duket "qejf" ,ne fakt e verteta eshte se ka filluar ta pelqeje ndaj do te kaloje sa me shume kohe me te.

Shpresoj te pelqeni dhe te vazhdoni te lexoni. Shume faleminderit per 5K. Ju jam mirenjohese qe vleresoni punen time💖