eavesdrop
Anneyiel's P.O.V
napabuntong hininga ako habang ina-antay mag-bell, you know lunch break.
lately, hindi na ako pinapansin ni Yoongi. pagkaka-usapin ko sya, sasabihin nyang may pupuntahan sya at nagmamadali tapos iiwan na akong mag-isa.
I sighed again. akala ko ba ayus na kami.
wait. hindi kaya nagalit sya dahil ipinag-tanggol ko si Jimin? or not...
hay! come on, Anneyiel. nagiging assumera ka nanaman.
napa-tingin naman ako kung saan naka-upo si Yoongi na sana hindi ko na lang ginawa. I saw him looking at Andrea, who's just listening to our prof. and not minding her surroundings.
agad kong iniwas ang tingin ko and I just shook my head and trying to erase what I witnessed a minute ago.
halos mapa-talon naman ako ng biglang nag-bell, lunch break na. hindi muna ako lumabas. inantay ko munang magsi-labasan lahat ng mga kaklase ko.
"Anneyiel!" nagulat naman ako ng biglang may tumawag saakin. napa-tingin naman ako sa pinto. and then I saw Jungkook and Jimin standing there.
my eyes widened. "my gosh! Jungkook, kailan ka pa naka-uwi?" I ask. I'm shocked but smiling at the same time. he just shrugs.
"kaka-gagaling ko lang ng airport at dito na ako dumiretso. pina-uwi ko na lang mga gamit ko. tara, kain na tayo" sabi nya at napa-tingin naman sya sa likod ko.
"oh, Yoongi hyung" sabi nya at bigla naman akong napa-tingin sa likod ko. yeah, he's here. I didn't even noticed him.
bumaling din naman agad saakin ang tingin ni Jungkook. "oh ano? tara?" naka-ngiti nyang sabi. tumango na lang ako.
"tara!" naka-ngiti namang yaya saakin ni Jimin. napa-ngiti na lang din ako at sumabay sa kanya ng mag-salita si Yoongi.
"I'm not going with you. may kasabay na ako, a friend"casual na sabi nya.
I heard Jimin 'tss' and I looked at him. looks like his talking to Yoongi using his eyes. pero umirap lang si Yoongi. uh...
"가자 (Let's go)"seryosong sabi naman ni Jimin.
"아! 예. 가자 (ah! yes. let's go)"yun na lang ang nasabi ko.
***
maaga kaming natapos kumain nila Jimin at Jungkook. sa simple restaurant lang kami kumain at pinila na lang namin yung mabilis maluto para hindi kami malate.
tumingin naman ako sa wristwatch ko. it's 12:30 in the afternoon. mga 1:45 pa naman ang schedule ko dahil pina-moved ito ng prof. namin kani-kanina lang.
pupunta sana ako sa garden ng may narinig akong nag-uusap na dalawang babae.
"come on, girl. you need to get his trust back kahit pa sinabi na nyang mahal ka pa rin nya. you know, he has a wife afterall" sabi nung isang babae. hindi ko sila masyadong makita pero yung isa nakatayo at yung isa naman naka-upo.
sillhoute lang nila ang nakikita ko. naka-silip lang kasi ako sa bintana pero naka-sara naman ito. that's why, I can't see them clearly.
but, medyo familiar ang figure nung naka-upo pero hindi ko lang mawari kung sino. I heard one of them sighed. I think, yung naka-upo based on how her head moved earlier.
"yeah, I know and I love him. I'll do what ever it takes just to get him from his wife. I don't want to be a mistress" that voice rings a bell. I think I heard it before but I can't figure, who owns that voice.
"but I think, It's going to be easy. Yoongi doesn't even love that girl"
Yoongi...
I think my heart is going to explode.
No...It can't be...
Andrea...
hindi ko alam pero bigla na lang pumasok sa isip ko si Andrea. a realization hit me. I think I know who owns that voice.
this time pinakinggan ko nang mabuti ang pag-uusap nila.
"oh well, I hate his friends. they're so childish" natatawang sabi nito.
It's Andr-
"eavesdropping is bad, you know" napatalon ako ng biglang may nag-salita sa likod ko. agad akong napatingin dito at gulat na gulat ang tingin ko sa kanya.
No...mali ang akala ko...
"A-Andrea, kanina ka pa jan?" I'm still in shock.
"hmmm, 5 minutes? ah yeah, 5 minutes"naka-ngiti nyang sabi. napatango kang ako.
lahat ng paghihinala ko ay nawala. pero bakit ganun? feeling ko sya talaga yung babaeng nasa loob ng room kanina.
napatingin naman ako sa room na yon. nandun pa rin yung sillhoute pero parehas na silang naka-tayo.
"May problema ba jan sa room na yan?"nagtatakang tanong ni Andrea kaya napa-lingon naman ako sa kanya.
"ah, wala"umiiling na sagot ko naman sa kanya. napatango na lang sya.
"halika na, malapit na ang time natin" Oo nga pala. magkaklase kami sa susunod na sched ko.
***
buong klase akong wala sa sarili ko. buti na lang at nag-lecture lang ang prof. namin sa harapan.
pauwi na ako ng harangan ako ng kotse ni V. ibinaba nya yung salamin at naka-ngiting tumingin saakin.
"sabay ka na saakin" naka-ngiting sabi nya kaya napa-ngiti na din ako at tumango.
pagka-sakay ko sa kotse ay agad ko syang kina-musta.
"ayos lang. ito, minamahal ka pa rin" natatawang sabi nya. "V..."
"shh! please, just let me love you, 'kay?" naka-ngiti pa rin sya hanggang ngayon. napa-buntonf hininga na lang ako at ngumiti na lang ulit.
bumalik na lang sya sa pagda-drive. bigla ko nanamang naalala yung dalawang babae kanina.
"uhm, V?"tawag ko sa kanya.
he just hummed. "may alam ka ba sa past ni Yoongi? you know, ex-girlfriends or something"
"meron. marami" medyo seryosong sabi nya. napa- 'ahh' na lang ako. ayokong marinig ang mga sasabihin nya. baka mapa-iyak lang ako at magtaka pa si V.
ayos na saakin yung sinabi nya. tsaka na lang siguro ako magtatanong ulit or mas maganda kung kay Jimin na lang ako mag-tanong sa susunod.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ito na po yung chapter 15😊 hope you'll like it
BINABASA MO ANG
I'm Secretly Married To Him
FanfictionBangtan Series 1 Anneyiel Tristy Kim never imagined than she'll get married in an early age just because of an arrange marriage. Specially to the man she used to hate but later on, she love. She married Yoongi Min Felizarde, who used to a woman hate...