I'm Secretly Married To Him

CHAPTER TWENTY-EIGHT

The talk

Anneyiel's P.O.V

Halos isang linggo na ang nakakaraan nang magsimula ang klase ko. Si Jimin naman hindi pa umuuwi ng Pilipinas dahil three weeks pa bago ang pasukan nya.

Hatid-sundo nya ako dito sa university dahil yun lang naman ang ginagawa nya bukod sa tumambay dun sa bahay namin dito sa Korea. We're also eating in restaurants and shopping sometimes. Lalo na pagwala naman ako masyadong ginagawa.

"Nayoon-ssi, aren't you going home?it's already 7pm. Is Jimin-oppa going fetch you?" One of my classmates asked.

"Ah, yeah. He's going to fetch me later after I finish this work" I said and smile.

"Ok, I'll get going. here's the key, please lock the door, ok?" I just nodded.

Patuloy lang ako sa paggawa dito hanggang sa narinig ko yung phone ko na tumutunog. Tignan ko ito at nakitang tumatawag si Jimin. I immediately answered the phone.

"Oh, hey" I greeted him with a smile plastered on my face.

"Paalis na ako, antayin mo na lang ako sa shed, ok? and don't talk to strangers" He said. I just giggled.

"Yes, sir. I'm waiting for you" I said. Iniligpit ko na yung mga gamit ko at inilagay sa bag ko. Ilalagay ko na lang siguro yung iba sa locker mamaya.

Kinuha ko yung susi at pinatay yung mga aircon at ilaw at chineck kung may naiwan pa ako. I locked the door when someone called my name.

"Anneyiel..."

Tinignan ko yung tumawag sa akin and to my surprise, he's the one that I don't to see in the mean time. Hindi pa ako tuluyang nakakamove on but I'm getting there.

Ang bilis ng tibok ng puso ko. Shit naman oh! Anong ginagawa nya dito?! How did he find me?

"Y-Yoongi..." Nakita kong lumiwanag ang mukha nya nang tawagin ko ang pangalan nya. humakbang sya palapit, but I stepped backwards.

"Anneyiel, please, bumalik ka na. I'm so sorry" Pagmamaka-awa nya. Umiling ako. Hindi ko hahayaang masira ang mga pangako ko sa sarili ko.

"Don't come near me, please leave me alone. I don't want you here" I said with despise in my voice.

"Please, bumalik ka na saakin" Napatawa ako sa sinabi nya. Is he kidding me?!

"Stop that bullshit, Yoongi. Pinapabalik mo ako? Para ano? para saktan at paglaruan ang damdamin ko?" I said. Unti-unti nang lumalabo ang paningin ko ng dahil sa luha ko. No! I can't let him see my tears.

"No. Please, patawarin mo ako" Humakbang ulit sya papalapit pero humakbang ako patalikod. Shit, malapit nga lang pala kamk sa hagdan.

"Divorced na tayo, Yoongi. pwede na kayong magsama ni Andrea" Kahit masakit sa pakiramdam na isiping magkasama sila ni Andrea.

"No, don't say that" Humahakbang pa rin sya papalapit saakin at patuloy lang din akong humakbang patalikod.
"Natutunan ko nang mahalin si Jimin, Yoongi. Mas gusto ko na sa piling nya" Sabi ko.

"No, no" Umaatras pa rin ako. Hindi sya tumitigil eh! sabi na ngang wag lalapit, makulit din tong isang to eh!

"Don't come-" Hindi ko natapos ang sasabihin ko nang maramdaman ko na lang na nahulog ako. And that's the last thing I remember.

"J-Jimin..."

Jimin's P.O.V

Nakangiti akong nagda-drive para sunduin si Anneyiel. Tonight, I'll treat her to an expensive restaurant. I just wanted to date her.

Pagkarating ko sa university ay agad akong pumunta dun sa shed pero wala dun si Anneyiel. Hindi kaya nasa room pa sya? Pero ang sabi ko dito ako antayin.

Naglalakad na ako papunta sa room nila nang makita ko si Yoongi-hyung. I was surprise nang makita ko pero mas lalo akong nagulat nang makita ko sya na buhat-buhat si Anneyiel na may dugo sa ulo nya.

I immediately run to their direction.

"Hyung, Anong nangyari?!" medyo galit kong tanong. Nakikita ko ang pagnginig ng katawan ni hyung. Kukunin ko sana si Anneyiel nang iiwas nya sya saakin.

"Hyung! Ako na ang magbubuhat sa kanya! Don't be a jerk! We need to go to the hospital!" Sigaw ko at mukha namang natauhan sya at kinuha ko na si Anneyiel.

Agad akong pumunta sa kotse ko at inihiga si Anneyiel sa back seat. I check her pulse and I sigh in relief when I felt her heartbeat.

"Hyung!palli!" Tawag ko kay Hyung at agad na pumunta sa drivers seat. I started the engine and I drive when hyung finally seated on the passengers seat.

"Hyung, anong nangyari?" I tried my best to calm myself. Baka kung ano pa ang mangyari pagnawala ako sa sarili. I keep in my mind that Anneyiel is still breathing. Pero hindi din ako nagpakakampante.

"S-She fell" Ramdam ko ang nginig sa boses nya.

"What happened, hyung? Why did she fell? What are you doing here?"

"W-We were talking. I tried to come near her but she's avoiding me and she fell"

Nakaramdam ako ng galit. Nang dahil sa kanya kaya naaksidente si Anneyiel! Nang dahil sa kanya hindi natuloy yung plano ko. But I know, walang magagawa ang galit ko ngayon.

Mabilis lang kaming nakarating sa hospital. Hindi din naman kasi traffic. Agad kaming inilalayan ng mga nurse at idinala nila sa ER si Anneyiel.

Nang makalayo yung mga nurse at doktor. Kwinelyuhan ko si hyung at sinapak. He deserve it.

"I swear, Hyung! pag may nangyaring masama kay Anneyiel, Hindi kita mapapatawad" Galit kong sabi.

Nakatungo lang sya habang nakaupo sa sahig. Iniwan ko na sya dun at pumunta sa waiting area.

Please, God. Save my Anneyiel.

I just keep on praying ng lumabas ang doktor.

"Ahmm, Mr. Park Jimin? We need to operate, Ms. Kim. I'm here to get your consent" I nodded to the doctor.

"Please save her" He nodded.

"Don't worry, It's not that serious but there's some damage. But I assure you that there's nothing bad gonna happen"

Pagkatapos nang usapan namin ng doktor ay bigla na lang lumitaw si hyung. I didn't bother to speak to him. He's the reason why Anneyiel is here.

"I-It's my fault"

"I know, hyung. I know. And I want you to leave us and let Anneyiel have her happiness"

"Please, Let me see her when she woke up" Tumingin ako sa kanya. I looked at his eyes.

"Fine, but leave after that" he just nodded.

I can't let you near her again, hyung. Look what you did. You're dangerous to her. And I can't let that happen.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
A/N:

Ito na po. thank you and sorry for waiting. try ko po mag-UD bukas. thank you for voting and reading.

13k+ na po ang reads!!!! thank you very much😘😍🙏