Hoofdstuk 6

335 14 3
                                    

Hoofdstuk 6

"Toe aan het weekend?" Bezorgd keek Davy Elisa aan toen hij de deur voor haar opende.

"Enorm" zuchtte Elisa. "Ik ben voor het eerst sinds een jaar weer 's nachts wakker geworden denk ik."

"Klinkt niet best. Wat was er?"

"Jayden kwam dronken thuis. Hij heeft die pot met plant op de grond gegooid en heeft over de vloer in de woonkamer gekotst en nog een keer in de emmer. Wie stond om vier uur 's nachts alles schoon te maken? Ik ja. Dus ik heb vanochtend express luidruchtig gedaan. Werd ie eerst boos dat ik niet zachtjes deed en toen werd ik boos over dat hij die pot gemold heeft en nog wat andere dingen. Was hij niet zo blij mee, want hij had een enorme kater."

"Wat een klootzak" hoofdschuddend keek Davy haar aan. "Ik snap nog steeds niet waarom je nog bij hem bent."

"Ik wil het er nu niet over hebben Dave" zuchtte Elisa. Ondertussen zette ze de spullen klaar om Davy zijn kapsel weer in orde te maken. "Ik moet in ieder geval nog een hartig woordje met hem spreken. Hij ontwijkt me een beetje denk ik. Toen ik thuis kwam kreeg ik een berichtje dat hij bij zijn ouders zou blijven eten."

"Als ik jou was had ik het al geweten en m'n koffers gepakt."

"We hebben het gewoon even zwaar. Maar het komt wel goed" zuchtte Elisa. Zeker was ze er niet van, maar nu had ze geen zin in dit gesprek. Dit gesprek was al vaker voorgekomen, maar Elisa geloofde in de liefde tussen haar en Jayden. Ze gingen nu gewoon even door een moeilijke tijd, maar dat zou wel weer goed komen. Al was ze daar niet helemaal 100% van overtuigd. Ze wou gewoon dat het zou werken. Hij was haar eerste echte liefde en ze waren al zo'n 5 jaar samen. Elisa wou dat niet zomaar opgeven. Ze hoopte dat Jayden er net zo overdacht.

"Wil je wat drinken?"

"Koffie graag."

Davy knikte en liep richting de open keuken.

"Klaar voor je wedstrijd dit weekend?"

"Ja hoor" antwoordde hij. "Vooral als mijn haar straks weer gedaan is. Dan kan ik weer shinen."

Elisa gniffelde. "Dan moet je wel scoren he?"

"Ik ga m'n best doen."

"Dan is het goed" Elisa pakte glimlachend haar kopje koffie van Davy aan. Voorzichtig nam ze een slokje van de warme koffie.

"Heb je nog leuke dingen op de planning staan?"

"Niet echt. Jij?"

"Ook niet echt. De komende tijd heb ik het best rustig."

"Is wel lekker toch?"

"Ja hoor. Lekker uitrusten, familie bezoeken."

Elisa glimlachte zwak. Zij zag haar familie amper. Ze was veel te druk met werken en het huishouden. Maar ze was blij voor Davy dat hij het wel kon doen. Davy was een echte familieman, voor hem was het heel belangrijk zijn familie vaak genoeg te zien.

"Hetzelfde als altijd?" Elisa deed de kapmantel om bij Davy en liet hem plaatsnemen op zijn stoel.

"Graag" knikte Davy.

Elisa begon met het doorkammen van zijn haar waarna al snel de schaar erbij kwam om het weer kort te knippen.

"Kom je een keer een wedstrijd in de Arena kijken?"

"Is goed" knikte Elisa. "Als ik tijd heb dan."

"Ben je op zaterdag avond of zondag middag ook druk dan?"

"Soms" gaf Elisa eerlijk toe. "Als ik doordeweeks geen tijd heb voor het huishouden doe ik het soms in het weekend."

"Jij bent echt gek in je hoofd."

"Weet ik" gniffelde ze. Al wist ze dat Davy het serieus bedoelde.

"Ik ben bloedserieus."

"Ik ook."

"Ik zou Jayden wel een keer aanspreken als ik hem zie."

Elisa zuchtte. "Niet doen Davy. Dan wordt het alleen maar erger, dat weet je."

"Dit kan toch niet langer?"

"Het komt wel goed. Hij heeft gewoon nog iets meer tijd nodig denk ik."

"Ik geef hem niet veel tijd meer. Wat zeggen je ouders ervan?"

"Die zie ik amper, de laatste keer was met mam haar verjaardag."

"Dat is meer dan vijf maanden geleden" constateerde Davy.

"Klopt" zei ze zacht. Een jaar geleden zagen ze elkaar nog minimaal 1 keer in de twee weken. Het was Elisa zeker niet in de koude kleren gaan zitten, maar bij de pakken neer gaan zitten had geen zin. Het was nou eenmaal zo en ze kon er niet veel aan veranderen. "Op de vrije dagen die ik heb doe ik het huishouden of slaap ik de hele dag. Maar dat is niet erg, uiteindelijk komt het allemaal weer goed."

"Zolang je het zelf maar gelooft Eli."

-

Gapend lag Elisa in Davy zijn armen met een dekentje over haar heen. Nadat ze Davy zijn haren had geknipt ging Davy zich douchen en had Elisa de woonkamer gestofzuigd zodat zijn afgeknipte haren niet door het hele huis zouden komen te liggen. Normaal zouden de klanten dat zelf moeten doen, maar voor Davy maakte ze een uitzondering.

Samen hadden ze daarna een film op Netflix uitgezocht die ze nu aan het kijken waren. Elisa wierp een korte blik op de klok die bijna elf uur aangaf. "Hoe lang duurt het nog?"

"Tien minuutjes" zei Davy nadat hij gekeken had. "Wil je hier blijven slapen?"

Elisa schudde haar hoofd. "Het is denk ik beter als ik gewoon thuis ga slapen."

"Wat jij wilt. Weet dat er hier altijd een bed voor je over is."

"Weet ik. Dankjewel Dave, ik waardeer het enorm."

Hij drukte een kus op haar hoofd waarna de twee de film nog afkeken voordat Elisa weer naar huis ging.

Over en uit (voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu