Over en uit (voltooid)

Hoofdstuk 23

Hoofdstuk 23

Elisa zat op de bank. Wachtend tot het zeven uur werd en ze weg kon gaan. Ze had Jayden geappt dat ze eruit was of ze bij hem zou blijven of niet. Hij had geopperd dat ze maandagavond wel kon langskomen.

-

Met haar hart kloppend in haar keel liep Elisa naar de voordeur. Ze was zich al de hele dag aan het bedenken hoe ze het kon zeggen. Zou ze het voorzichtig brengen of recht door zee? Ze kon maar geen beslissing maken.

Met haar tas liep Elisa door naar de woonkamer waar ze Jayden aantrof op de bank. Hij had zich netjes aangekleed met een bloesje. Dat deed hij eigenlijk nooit, maar hij wist hoe mooi Elisa het hem vond staan.

"Hey" glimlachte hij. Hij stond op en gaf een kus op Elisa haar wang. "Ga zitten, wil je wat drinken?"

Elisa schudde haar hoofd. "Nee, dankjewel."

"Dus je wilde afspreken?" Begon hij. Hoopvol keek hij haar aan.

Elisa knikte. "Ik heb goed nagedacht en ik denk dat het het beste is als we onze relatie verbreken."

"Waarom?" Gebroken en verbaasd keek hij haar aan. "Wil je al die jaren samen zomaar weggooien door een klein foutje?"

"Een klein foutje? Jayden, je hebt de afgelopen maanden seks met haar gehad. Het is niet één klein foutje."

"En als ik denk dat het beter is als we samen blijven?"

"Heb je pech, want ik ga bij je weg en daar kan je niks aan veranderen."

"Elies, alsjeblieft?"

Elisa schudde haar hoofd. Hoe moeilijk ze het ook vond, ze moest dit doen. Voor haarzelf was dit het beste. "Misschien is het beter als ik ga." Elisa stond op en wilde weglopen, maar werd tegen gehouden door Jayden.

"Je kan me niet verlaten, toen ik geld verdiende was ik goed voor je. Nu ik geen geld meer binnenbreng laat je me stikken. Je bent gewoon een vieze golddiger. Wie heb je nou weer aan de haak geslagen?" Dreigend kwam hij voor haar staan. Bang deed Elisa een stap achteruit.

"Niemand Jayden, je maakt me gewoon niet meer gelukkig. Ik werk me uit de naad om jou te onderhouden en jij zit de hele dag op de bank niks te doen. Zelfs het huishouden doe je niet."

"Maar schatje toch" Jayden zijn harde gezicht veranderde in een zachte blik. "Daar kunnen we toch verandering in brengen?"

"Nee, ik ben er klaar mee. Je hebt genoeg kansen gehad en even voor de duidelijkheid, als ik echt een golddiger was was ik al lang bij je weggegaan. Dan was ik al weggegaan nadat de dokter zei dat je nooit meer op hoog niveau kon gaan voetballen en had ik me nooit dus danig uit de naad gewerkt om ons te onderhouden dat ik het niet meer aankon. Dus alsjeblieft. Noem me geen golddiger."

"Prima. Rot dan maar op ook. Neem je spullen maar mee, hier kom je niet meer binnen."

"Ik kan niet alle spullen in één keer meenemen, maar als ik de rest kom halen app ik je wel. Dan kan je het huis ontvluchten."

"Dat zien we dan wel weer."

"Dan ga ik maar alvast wat spullen pakken" zonder op Jayden zijn antwoord te wachten liep ze de woonkamer uit door naar boven.

Eenmaal boven pakte ze haar weekendtas. Ze gooide er wat kleren en andere spullen van haar in. Niet veel later kwam Jayden aanzetten met verhuisdozen.

Zonder wat te zeggen gooide hij de dozen voor Elisa neer.

"Moeten we de spullen niet beetje verdelen?"

"Nee, neem maar mee wat je wilt. De meubels krijg je toch niet mee in je auto. Zorg er maar voor dat je alles meeneemt wat makkelijk meekan. Kleding enzo, zien we daarna wel hoe en wat."

Elisa knikte. Het viel haar mee dat hij niet zo boos meer was. Waarschijnlijk besefte hij dat hij haar daarmee toch niet zou terug krijgen.

Davy Klaassen 20:17
Gaat het goed Eli?

Elisa de Vries 20:18
Ja, zou je misschien hierheen kunnen komen met de auto? Ik heb wat verhuisdozen met mijn spullen, maar dat past niet allemaal in mijn auto.

Davy Klaassen 20:18
Tuurlijk, ik kom er meteen aan. Xx

Elisa stopte haar telefoon weer weg. Het scheelde dat ze tijdens de verhuizing al veel troep hadden weggegooid waardoor er niet zo heel veel spullen overbleven.

Elisa hoorde de bel gaan toen ze net haar fotoalbums van toen ze een baby was in een doos stopte. "Ze is boven."

Niet veel later hoorde ze voetstappen op de trap.

"Hey lieverd, gaat het?"

Elisa draaide zich om en stortte zich in Davy zijn armen. "Ja gaat wel. Ik heb als t goed is al mijn spullen."

"Zullen we maar gaan sjouwen dan?" Hij keek naar de dozen die op de grond stonden.

Elisa knikte.

-

Davy pakte de laatste doos en liep het huis uit. Elisa en Jayden liet hij achter.

"Als ik nog iets tegenkom van je app ik je wel."

Elisa knikte. "Wil je de sleutels terug?"

"Nee, hou voorlopig nog maar. Als ik ze nodig heb app ik je."

"Oké dan. Doei" Elisa draaide zich om en liep het huis uit. Buiten stond Davy te wachten bij de auto.

"Zullen we gaan?"

Elisa knikte. Over haar schouder keek ze naar het huis. Jayden zat op de bank voor zich uit te staren. Het was beter zo dat wist Elisa, maar het bleef moeilijk. Na een diepe zucht stapte ze in haar auto en reed ze achter Davy aan naar zijn huis.