Over en uit (voltooid)

Hoofdstuk 26

Hoofdstuk 26

"Elieee?" Riep Davy door het huis heen.

"Woonkamer" riep Elisa terug. Ze keek op toen Davy de woonkamer binnen kwam.

"Ik heb misschien goed nieuws voor je."

"Vertel."

"Een oud teamgenoot van me heeft nog een huis in Amsterdam. Die mag je wel huren voor een klein prijsje totdat je wat anders gevonden hebt als je wilt."

"Wil je van me af?" Grapte Elisa. "Nee, kunnen we er een keertje gaan kijken?"

Speels sloeg Davy Elisa tegen de arm. "Ik wil niet van je af, maar dan kan je gewoon je eigen gang gaan. Ja, heb ik al geregeld. Ik haal morgen de sleutel op bij een familielid van hem en dan kunnen we kijken. Als je het wilt huren dan kan je er per direct in."

Elisa knikte glimlachend. Ze hoopte dat het beviel, dan hadden Davy en Laura ook weer wat privacy.

"Hoe was het gister met Viktor? Je was laat thuis."

"Was gezellig. Ik gunde jullie gewoon wat rust."

"Jaja" lachte Davy. "Was gewoon een excuus om lang bij hem te blijven. Is niks mis mee hoor."

Elisa schudde glimlachend haar hoofd. "Je bent echt de ergste."

"Ik weet dat je van me houd."

"Dat is het hele probleem" knipoogde ze.

"Zolang je het leuk hebt gehad is het goed" glimlachte Davy. In het voorbijgaan gaf hij Elisa een aai over haar hoofd. Elisa glimlachte en ging verder met de film die ze aan het kijken was.

"Wat ben je laat thuis trouwens, Viktor zei dat je alleen in de ochtend training had."

"Ja ik was met Joël meegegaan."

"Aahhh oké, was het leuk?"

"Ja hoor" lachte hij en nam plaats naast Elisa.

"Laura neemt onderweg eten mee, dus we hoeven niet te koken."

Elisa knikte als teken dat ze het begreep.

"Hoe was je werk?"

"Druk, maar er waren weer een aantal vaste klanten dus dat was wel gezellig."

"Ze kwamen allemaal voor jou zeker?"

Elisa glimlachte. "Gelukkig niet, dan was ik nu nog bezig."

"Ga je vanavond nog wat doen?"

"Naar m'n ouders" er ontstond een glimlach op Elisa haar gezicht bij het idee dat ze haar ouders weer ging zien.

"Leuk, doe ze de groeten van me."

"Zou ik doen" glimlachte ze. "Neem ik gelijk m'n kappersspullen mee, kan best zijn dat als ik er kom ze een afspraak willen maken. Kan ik dan gelijk aan de slag."

"Dat is wel slim" knikte hij. "Je hebt ze veel bij te praten denk ik zo."

Elisa knikte. "Ik denk niet dat ze het erg vinden dat Jayden en ik uit elkaar zijn. Voor mij zouden ze het erg vinden, maar ik denk dat ze blij zijn dat ik deze beslissing heb gemaakt."

Davy glimlachte zwakjes. "Ze willen gewoon een gelukkige dochter, zij geloofden, net als ik, niet dat je echt gelukkig was met hem."

"Was ik wel, tot hij mij overal voor liet opdraaien."

"Precies en als hij niet wilt luisteren moet hij maar voelen."

"Ik hoop wel dat hij een andere vrouw vindt waar hij gelukkig mee wordt en dat hij veranderd voor haar."

Davy veegde een plukje haar uit Elisa haar gezicht. "Geloof me, zelfs zonder vrouw gaat hij veranderen. Hij moet wel, tenzij zijn moeder nu alles gaat overnemen wat jij deed."

"Denk het niet. Hij ziet zijn ouders ook niet heel vaak."

"Dan zou hij wel moeten veranderen."

Elisa knikte. Net op dat moment hoorden ze een sleutel het slot in gaan.

"Eten Elie."

Met een zwakke glimlach stond Elisa op om Laura te begroeten en Davy te helpen met de tafel te dekken.

-

"Heey mam" glimlachte Elisa. Ze drukte een kus op de wang van haar moeder.

"Hey schat, kom verder."

Elisa glimlachte en liep langs haar moeder het huis in. "Ik heb gelijk m'n kappersspullen meegenomen, ik weet niet of jullie geknipt willen worden."

"Is wel nodig" glimlachte haar moeder. "Ik heb aardig wat dode punten, je vaders haar wordt ook lang."

Elisa liep door naar de woonkamer waar haar vader op de bank zat. "Hey pap" ze liep naar haar vader om ook hem een kus op zijn wang te geven.

"Hallo" glimlachte hij. "Wat zie je er goed uit."

"Dankjewel" glimlachte ze. Haar spullen zette ze, zoals altijd, bij de eettafel neer.

"Zullen we maar gelijk beginnen dan?"

De moeder van Elisa knikte en pakte een stoel waar ze op ging zitten. "Ik ga wel eerst."

Elisa knikte en pakte haar spullen uit. "Ik ga morgen bij een huis kijken wat ik tijdelijk kan huren" ging ze recht door zee. "Jayden en ik zijn uit elkaar."

"Hoe dat zo?"

"Het ging al langer niet goed. Dat weten jullie, maar ik was een keer ziek naar huis gestuurd op mijn werk en toen vond ik Jayden met een andere vrouw in bed. Sindsdien woon ik dus bij Davy. Davy heeft een vriend die zijn huis in Amsterdam wel tegen een klein prijsje wilt verhuren aan mij tot ik een ander huis heb gevonden."

"Gaat het wel goed?"

Elisa knikte. "Ik voel me weer de oude, de tijd voordat Jayden geblesseerd raakte en ik gelukkig was."

"Ik ben blij dat je deze stap gezet hebt" glimlachte haar vader zwak vanaf de bank. "Wat gaan jullie met het huis en de spullen doen?"

"Huis geen idee, ligt eraan of Jayden er wilt blijven wonen en de spullen moeten we nog even verdelen."

"Je komt de ware nog wel tegen" Elisa haar moeder legde haar hand op die van Elisa.

"Vast wel" knikte Elisa. "En anders maar niet, zolang ik maar gelukkig ben."

"Precies" glimlachte ze. "Zolang jij gelukkig bent zijn wij dat ook" ze keek haar man even aan die instemmend knikte.