Over en uit (voltooid)

Hoofdstuk 5

Hoofdstuk 5

Een kreun verliet Elisa haar mond toen de wekker haar wakker maakte. Zo snel als ze kon sloeg ze hem uit. Met enorm veel tegenzin sloeg ze de dekens van zich af. Gelukkig hoefde ze niet zoveel moeite te doen om een outfit uit te zoeken. Ze had namelijk bedrijfs kleding.

Met haar bedrijfs kleren aan liep ze richting de badkamer waar ze wat mascara en concealer, om elke dag haar wallen weg te werken, op deed. Nadat ze ook haar haren had gefixt liep ze naar beneden.

Ze opende de deur en gelijk vulde gesnurk haar trommelvliezen. Normaal deed ze altijd zachtjes om Jayden niet wakker te maken, maar dit keer kon het haar niks schelen. Hij hield ook geen rekening met haar.

Elisa trok een laatje open om een schaaltje te pakken voor haar yoghurt. In plaats van het kastje zachtjes dicht te doen gooide ze hem dicht. Met een harde klap ging het laatje dicht. Ook de koelkast ging met een klap dicht.

Een geïrriteerde zucht hoorde ze vanaf de bank. "Kan het wat zachter?"

"Oh sorry. Ik moet rekening met je houden. Dat doe je namelijk ook altijd bij mij" met haar schaaltje liep ze richting de woonkamer waar ze op de bank plofte.

"Zeik niet zo, ik heb een kater."

"Pardon? Dat zeg je serieus tegen mij?"

"Dat hoor je toch?"

"Niet de beste woordkeuze van je. Ik wil niet heel lullig zijn, maar jij moet degene zijn die niet zo moet zeiken. Als jij in mijn leven zou staan zou je het nog niet eens een week volhouden."

"Het zal wel. Ik heb hier helemaal geen zin in nu" hij draaide zich om en trok het dekentje weer over hem heen.

"Ja, slaap maar verder. Ik wou dat ik dat ook kon doen na vannacht."

"Het was een ongelukje. Get over it."

"Makkelijk voor jou ja."

"Ik koop wel een nieuwe pot" geïrriteerd stond hij op van de bank.

"Van welk geld?"

"Ik verzin wel wat" zuchtte hij. "Succes met werken. Ik ga slapen." Zonder nog iets te zeggen verdween Jayden naar boven.

Geïrriteerd ging ze verder met haar ontbijt. Over vijf minuutjes moest ze alweer in de auto stappen zodat ze op tijd op haar werk kon zijn.

-

"Morgen meiden."

"Goedemorgen Elies" glimlachte Paulien. "Toe aan het weekend?"

"Enorm" knikte Elisa. "Jullie ook?"

Beide meiden knikten. "Gaan jullie nog wat leuks doen?"

"Naar m'n beste vriend. Voor de rest niet zoveel denk ik. Jullie?" Ondertussen schonk Elisa wat koffie voor zichzelf in.

"Wat feestjes bezoeken denk ik" glimlachte Paulien. "Samen met m'n vriend en wat vrienden van ons."

"Ik ga het hele weekend niks doen" glimlachte Willemijn. "Lekker Netflixen."

"Klinkt heerlijk Wil."

Alledrie de dames zeiden de eerste klant gedag die binnenkwam gelopen. Paulien nam de dame mee naar de stoel en spraken door wat de vrouw wilde hebben.

"Hoe gaat het?"

"Wel prima" loog Elisa. "Met jou?"

"Goed" knikte Willemijn. "Weet je zeker dat het prima gaat?"

"Ja, gewoon een zwaar nachtje gehad. Niks bijzonders."

"Als er iets is, ik ben er voor je."

"Lief, dankjewel" glimlachte Elisa zwak. "Ik ga maar eens aan het werk."

Elisa glimlachte richting Juliët, één van haar vaste klanten. "Goedemorgen Juliet."

"Goedemorgen" glimlachte ze terug. Juliët drukte een kus op Elisa haar wang. "Alles oke?"

"Ja hoor. Met jou?"

"Ook" knikte Juliët die op de aangewezen stoel ging zitten. "Hetzelfde als altijd" glimlachte ze via de spiegel.

Elisa knikte en pakte er een krukje bij waar ze op ging zitten. Ze begon met het haar nat te spuiten en door te kammen met een kammetje. "Ga je nog wat leuks doen dit weekend?"

"Morgen een bruiloft van m'n zus" antwoordde ze.

"Ah wat leuk."

"Ja, ben super benieuwd."

"Snap ik" glimlachte Elisa. "Wat ga je aantrekken?"

"Gewoon een jurkje, niet zoveel bijzonders. Ik ben tenslotte niet de bruid."

Elisa gniffelde.

"Wil jij ooit trouwen?"

Elisa werd overdonderd door de vraag. Maar ze herpakte zichzelf al snel weer. "Ooit wel" knikte ze. "Nu nog niet, jij?"

"Ook. Maar volgens mij gaat het nog wel even duren met Kelvin" gniffelde Juliët.

"Wil hij nog niet trouwen?"

"Nu nog niet in ieder geval. Jouw vriend dan?"

Elisa schudde spijtig haar hoofd. "Hij vindt het niet zoveel aan. Het ja-woord en een ring zouden niks moeten veranderen volgens hem."

"Zit wat in, maar het gaat om de dag. De belevenis."

"En het vertrouwen wat je elkaar belooft. Maarja, ik zie het wel" ze wist niet eens zeker of ze wel zou willen trouwen met Jayden. Op dit moment in ieder geval niet.

"Daarom. Misschien gaat hij volgende week al op zijn knieën."

"Wie weet" glimlachte Elisa zwak. Ze moest er niet aandenken. "Waar gaat je zus trouwen?"

"In een kerk. Daarna met z'n allen naar een grote zaal voor het feest."

Elisa knikte. Ondertussen knipte ze de puntjes van Juliët haar half lange lokken. "Wil je je uitgroei ook nog verven?"

"Is wel nodig he?" Gniffelde Juliët.

"Je moet het zelf weten hoor."

"Laten we het maar gewoon doen" knikte ze. "Ik moet er wel een beetje goed uitzien voor morgen."

"Dat is zeker waar" glimlachte Elisa.