Over en uit (voltooid)

Hoofdstuk 11

Hoofdstuk 11

"Hij heeft beloofd meer in het huishouden te doen"

"Maar ben je nou echt gelukkiger nu?" Vroeg Davy. Hij geloofde haar gewoon niet. Hij was langs gekomen op haar werk om wat spulletjes die ze gisteravond vergeten was te brengen. Aangezien ze die vanavond weer nodig had. Davy wilde nog even met haar praten over Jayden dus besloten ze in de kantine te gaan zitten.

"Dat moet ik nog ondervinden."

"Ik geloof niet dat nu hij meer in het huishouden doet, jij gelukkiger met hem bent."

"Nu kan ik thuis wat meer rusten" antwoordde Elisa.

"Dan zou hij ook wat aan zijn gedrag moeten veranderen lieve schat."

"Gaat hij ook doen en als het niet meer te redden valt ga ik bij hem weg, maar ik wil niet zomaar onze relatie weggooien."

"Je moet het zelf weten. Ik wil gewoon dat jij gelukkig bent."

Elisa knikte. "Ik weet het, maar het komt goed."

"Ik zou je nu met rust laten, kan je je klanten helpen."

"Is goed" glimlachte ze zwak. "Bedankt voor het langs brengen."

"Geen dank" glimlachte Davy. Hij stond op van de stoel en Elisa volgde zijn voorbeeld. Samen liepen ze de salon weer binnen.

"Ik zie je wel weer" begon Davy toen hij bij de deur stond en drukte een kus op haar wang.

Elisa knikte. "Vast wel."

"Doei" riep hij nog voordat hij de deur opende en de salon weer uitliep.

Elisa draaide zich om en liep richting de bank waar de wachtende klanten konden plaatsnemen. Een vrouw van rond de 30 zat er een krantje te lezen. "Kan ik u ergens meehelpen mevrouw?"

"Nee dankjewel, ik wacht totdat Paulien klaar is."

"Oké is goed" glimlachte Elisa en liep weer weg. Ze besloot achterin de zaak te gaan zitten zodat ze niemand in de weg zat. Zodra er een nieuwe klant binnen zou komen zou ze wel weer naar voor lopen.

"Hey" hoorde Elisa. Ze keek op en zag Willemijn eraan komen lopen. "Het is echt rustig vandaag."

Elisa knikte. "Zo rustig is het nog nooit geweest."

"Achja, is wel lekker voor een dagje."

"Precies. Als er straks nog steeds niemand is bijgekomen begin ik vast met schoonmaken. Dan kunnen we misschien op tijd naar huis."

"Goed idee. Dan pak ik samen met Paulien de klanten die nog binnenkomen en als het er opeens meerdere zijn kan je gewoon inspringen."

Elisa knikte en stond op om alvast te beginnen met de kantine. Daarna zou ze doorgaan naar de voorkant om alvast een deel te vegen zodat ze daarna alleen het stukje nog hoefden te vegen waar er nog geknipt zou worden.

-

Klokslag vijf uur sloten de drie dames de salon.

"Tot morgen" glimlachte Elisa.

"Tot morgen" antwoordde Paulien en Willemijn in koor. Beide gniffelden even.

Met een glimlach op Elisa haar gezicht draaide ze zich om. Ze liep richting haar auto en ging in haar hoofd even na wat ze allemaal nog moest doen.
- eten koken.
- als er tijd over is; het huishouden.
- om 19:30 bij klanten zijn.

Ze zuchtte even bij de gedachte dat ze vanavond weer weg zou zijn. Elke doordeweekse week was ze minimaal 3 avonden weg en stiekem baalde ze daar enorm van. Ze zat liever thuis op de bank met een kop koffie of thee.

Na een kwartiertje kwam Elisa thuis aan. "Ben thuis" riep ze het huis in.

"Woonkamer" hoorde ze Jayden zeggen.

"Hey" glimlachte Elisa zwak toen ze Jayden op de bank zag liggen.

"Hey" zei hij terug. "Ik heb gestofzuigd vandaag."

"Echt?" Verbaasd keek ze haar vriend aan.

Hij knikte. "Wil je niet zo verbaasd kijken?"

Gelijk haalde Elisa haar verbaasde blik van haar gezicht. "Dankjewel. Waardeer ik enorm."

Hij glimlachte zwak. "Wat gaan we eten?"

"Broccoli, aardappels en een hamburger."

"Broccoli?" Vroeg Jayden. Er volgde een diepe zucht. "Je weet dat ik dat niet zo lekker vind."

"Ik kan niet overal rekening mee houden Jayden. De broccoli was toevallig in de aanbieding deze week."

"Lekker is dat."

Elisa zuchtte zachtjes en liep richting de keuken. Gezellig thuis komen zo, dacht ze.