Over en uit (voltooid)

Hoofdstuk 22

Hoofdstuk 22

Het was vandaag weer maandag en Elisa was net weer bij Davy en Laura in huis. Gister was het een gezellige avond geworden. Elisa had vooral met Viktor gepraat en ze klikten aardig goed.

"Hey Eli" glimlachte Davy vanuit de keuken toen ze de woonkamer inliep.

"Hey" glimlachte ze terug. "Hoe is het?"

"Prima, met jou?"

"Ook wel prima" vanuit haar broekzak pakte ze haar telefoon.

Viktor 16:07
Heey, kan je ergens deze week langskomen voor mijn haar? X

Elisa de Vries 17:20
Hey, is woensdagavond 19:00 goed? Xx

Elisa sloot WhatsApp weer af en ging naar het internet waar ze Funda opzocht. Ze ging opzoek naar een appartementje rondom Amsterdam. Ze wilde niet te ver weg van haar werk wonen. Ze had besloten bij Jayden weg te gaan. Ze moest het hem alleen nog vertellen en Jayden kennende liet hij Elisa niet zomaar gaan.

"Je kan het wel goed met Viktor vinden eh?" Davy kwam vanuit de keuken de woonkamer ingelopen.

"Ja klopt. Aardige jongen, maar je hoeft niet bang te zijn dat ik je inruil hoor" grapte ze.

"Dan is het goed" lachte hij. "Wat ben je aan het doen?"

"Een appartementje zoeken."

"Heb je de knoop doorgehakt?"

Elisa knikte alleen even. Het viel haar zwaarder dan ze dacht. Het was niet niks om dit te beslissen.

"Weet Jayden het al?"

Elisa schudde haar hoofd.

"Lekker spraakzaam ben je?"

"Ja sorry."

"Ben je een bang voor zijn reactie?"

"Een beetje" gaf ze eerlijk toe.

"Wil je dat ik mee ga? Voor het geval dat hij iets doet?"

"Nee. Het enige wat hij kan gaan doen is me aanvallen met woorden, dat kan ik wel hebben. Hij zou nooit een vrouw slaan of iets dergelijks."

Davy plofte naast Elisa op de bank. "We eten met z'n tweeën vanavond. Lau haar shoot loopt uit dus ze eet op de set."

"Oké."

"Wat voor appartementje zoek je?"

"Iets wat er goed uitziet en wat ik kan betalen. Niet te ver weg van mijn werk en voor de rest maakt het niet uit."

Davy knikte. "Ik zou m'n ogen open houden voor je."

"Thanks" ze glimlachte zwakjes. In haar hoofde bleef ze maar malen of ze wel de juiste beslissing nam.

"Is dit niet iets?" Davy draaide zijn telefoon richting Elisa.

"Te duur denk ik" zuchtte ze.

Davy draaide zijn telefoon weer terug en ging verder op zoek.

"Ohja Eli?"

Elisa keek op van haar telefoon. "Ja?"

"De jongens willen dit jaar met de meiden naar Holland zingt Hazes. Ik dacht misschien wil jij ook wel mee. Ik trakteer."

"Ja leuk" glimlachte ze. "Gezellig, app me de prijs maar door. Dan geef ik je het geld wel terug."

"Wat zeg ik net? Ik trakteer. Eigenwijs ben je."

Elisa gniffelde. "Ik hou er niet van als andere mensen voor me betalen. Dat weet je toch?"

Davy knikte. "Maar toch ga ik het doen."

Elisa zuchtte. Ze wist dat Davy er toch bij zou blijven, dus het had geen zin ertegen in te gaan.

"Wanneer is het?"

"Eind maart."

"Oh dat duurt nog wel even."

Davy knikte. "Kaart verkoop begint morgen."

"Ik hoor het wel als het gelukt is dan."

"Komt goed. Ik ga maar eens eten maken."

"Zou ik helpen?"

"Nee, ik maak noodels dus je kan niet zoveel doen."

"Tafel dekken dan?"

Davy glimlachte. "Draak. Nou hup, voordat ik het zelf doe."

Gniffelend stonden beiden op en bevonden zich richting de keuken. Uit een kastje pakte Elisa twee borden. Met nog wat bestek en een onderzetter liep ze naar de tafel waar ze alles neerlegde.

"Hoe ging je training eigenlijk?"

"Goed" knikte Davy. "Hoe was het op je werk?"

"Ja prima. Ik had weer een hoop tevreden klanten."

"Mooi."

"Moet ik jouw haar na het eten anders even doen? Het wordt aardig lang eh?"

"Wil je daarmee zeggen dat het er niet uitziet?" Beledigend keek hij haar aan.

"Dat zeg ik niet. Dat maak jij ervan."

"Maar als je het wilt doen graag."

"Tuurlijk" glimlachte Elisa.