Over en uit (voltooid)

Hoofdstuk 18

Hoofdstuk 18

Elisa werd wakker van haar wekker. Vol goede moed drukte ze hem uit. Gelijk sloeg ze de dekens van haar af en stapte uit het bed.

Gister was Viktor gelijk na het eten gekomen en gingen Laura en Elisa naar de film. Rond negen uur waren de dames thuisgekomen. Viktor en Davy zaten met z'n tweeën op de bank wat te praten. Elisa had nog even beneden gezeten met de rest in de hoop dat Viktor snel naar huis ging zodat zij naar boven kon. Maar Viktor was duidelijk niet van plan om weg te gaan.

Uiteindelijk besloot Elisa toch maar naar boven te gaan. Ze had iedereen een goede nacht gewenst en was naar boven gegaan. Op de overloop hoorde ze hoe Davy vertelde dat ze wat probleempjes had, maar dat hij er voor de rest niks over kon zeggen. Dat moest Elisa maar doen, als ze dat wilde.

Elisa had zich helemaal klaar gemaakt en liep naar beneden om te ontbijten. In de keuken kwam ze Davy tegen.

"Goedemorgen."

"Goeiemorgen Eli" glimlachte Davy. Hij drukte een kus op haar wang. "Hoe is het?"

"Goed" knikte ze. "Met jou?"

"Prima, wil je ook wat fruit?"

"Lekker" knikte ze. "Maar ik dacht dat jij altijd ontbeet op de club?"

"Ja klopt, maar soms neem ik thuis eerst wat fruit."

"Want het is ook zo ver rijden" gniffelde Elisa sarcastisch.

"Klopt" lachte Davy. "Deze paar dagen rust hebben je echt goed gedaan eh?"

Elisa knikte alleen even. Haar mond zat vol met een stukje appel.

"Ik merk het aan je. Ik heb het idee dat je weer wat vrolijker bent, meer grapjes maakt, je ziet er minder vermoeid uit en je ziet er sterker uit." Somde Davy op.

"Zo voel ik me ook" glimlachte Elisa zwak. "Aan die wallen moet ik nog een beetje werken, maar het gaat de goede kant op."

"Ik ben trots op je."

"Dankjewel" glimlachte Elisa. "Ik ook op jou, maar dat wist je al wel."

Davy lachte even en drukte een kus op haar slaap.

"Ohja, Jayden appte dat hij wilde praten, dus ik ga vrijdagavond naar hem toe. Hij appte terug dat hij eigenlijk naar vrienden zou gaan, maar die heeft hij afgezegd."

"Morgenavond dus?" Concludeerde Davy vragend.

Elisa knikte.

"Is goed, maar Eli?"

"Ja?"

Davy keek even moeilijk. "Wil je me alsjeblieft beloven dat je dit niet zomaar pikt van hem? En je niet als een hondje naar hem terug kruipt?"

"Komt goed" knikte Elisa. "Ik weet nu weer hoe het is om een enigszins normaal uiterlijk te hebben. Zonder wallen die over je hele wangen zitten en altijd moe te zijn waardoor je je zwak voelt."

"Mooizo" glimlachte hij lief.

"Maar ik moet nu echt gaan hoor. Anders kom ik te laat" ze drukte een kus op Davy zijn wang en stopte het laatste stukje appel in haar mond. "Tot vanavond."

"Tot vanavond en succes met werken."

"Jij ook met trainen."

"Komt goed" glimlachte Davy en hij keek toe hoe Elisa de keuken en de woonkamer verliet.

-

"Goedemorgen dames" glimlachte Elisa toen ze de zaak binnenliep en de deur achter zich dicht draaide.

"Goodmorning" glimlachte Paulien. Ze drukte een kus op Elisa haar wang. "Hoe is het?"

"Goed" knikte ze en drukte ook een kus op Willemijn haar wang.

"Wat zie je er goed uit" glimlachte Paulien.

"Dankjewel, ik voel me ook veel beter in m'n vel zitten."

"Heeft Jayden je lekker verwent?" Willemijn bleef haar vragend aankijken, niet wetende hoe de vork in de steel zat.

Elisa knikte. Geen zin om nu over haar situatie met Jayden te praten. "Hoe is het de afgelopen dagen hier gegaan?"

"Goed" zeiden Paulien en Willemijn in koor. Beiden gniffelden even.

"Ook alles goed bij jullie?"

"Nouja bij Paulien zit nog steeds een steekje los in haar bovenkamer, voor de rest gaat het met mij goed."

"Heeey" lachte Paulien en sloeg Willemijn even tegen haar bovenarm. "Alles prima hier."

"Mooi" gniffelde Elisa en liep door naar de kantine.

Eenmaal in de kantine zette ze haar tas neer en hing ze haar jas op. Uit haar tas pakte ze haar brood die ze gisteravond al gesmeerd had en legde het samen met haar drinken in de koelkast.

"Ben je er klaar voor Elies?" Paulien was de kantine inkomen lopen en keek Elisa vragend aan. "Dan kunnen we de deur openen."

"Ja, ik loop met je mee" knikte Elisa en liep achter Paulien de kantine uit.