Over en uit (voltooid)

Hoofdstuk 29

Hoofdstuk 29

Laura en Elisa waren na de wedstrijd die ze samen hadden bezocht beland in de business lounge van Ajax waar ze zouden wachten op Davy. Het was een makkelijke 4-0 overwinning voor Ajax geworden en Davy en Viktor waren één van de doelpunt makers. Ondertussen waren andere spelersvriendinnen bij de twee aangeschoven.

"Ze willen the captain en the man of the match nog interviewen" knipoogde Joël die ondertussen naar Naomi liep.

"Altijd hetzelfde liedje" gniffelde Laura die ondertussen wel was gewend dat het altijd wat langer duurde voordat Davy klaar was.

Na een kwartier kwamen uiteindelijk ook Davy en Viktor eraan. Davy begroette als eerst Laura voordat hij een kus op Elisa haar wang drukte. "Gefeliciteerd met de overwinning en je goal captain."

Davy glimlachte dankbaar.

"Mooi doelpunt" complimenteerde ze Viktor. Hij glimlachte en kwam naast Elisa staan. "Ook nog man of the match."

"Tjaa" glimlachte Viktor, hij bewoog zijn mond naar Elisa haar oor. "Ik probeerde indruk te maken."

Elisa schudde glimlachend haar hoofd. "Dan had ik op z'n minst twee doelpunten verwacht."

Glimlachend schudde Viktor zijn hoofd. Een zacht duwtje gaf hij tegen haar schouder.

Davy die het onderonsje tussen de twee doorhad grijnsde even.

"Hoe is het met je?" Vroeg Viktor belangstellend.

"Goed" een glimlach ontstond er weer op Elisa haar gezicht toen ze Viktor aankeek. "Met jou?"

"Ook goed. Heb je al in je nieuwe huis geslapen?"

"Nee, vanavond is m'n eerste nachtje."

"Is het al wel klaar?"

"Wat denk je zelf?" Lachte Elisa. "Zo snel gaat het ook weer niet. De spullen van Jayden en mij zijn in ieder geval verdeeld, dus die staan in het huis. Nu is het nog wachten op de spullen die ik besteld heb."

"Als je hulp nodig hebt met iets kan je me appen eh?"

"Bedankt" glimlachte Elisa. "Als ik er niet uitkom met dingen in elkaar zetten app ik je wel" knipoogde ze.

"Ik ben niet de aller handigste met dingen in elkaar zetten, maar samen zouden we er vast wel uitkomen en anders zet jij dingen in elkaar en kook ik wel voor je."

Elisa gniffelde. "Als jij dan minstens net zo lekker kookt als van de week is het goed."

"Deal" knipoogde hij. "Ik ga je versteld doen staan met mijn gerechten."

"Ik ben benieuwd" grijnsde Elisa. "Kook je alleen Deense gerechten of ook uit andere landen?"

"Ja ook uit andere landen, maar zelfs dan laat ik je versteld staan" grijnsde hij. "Vooral met mijn geheime ingrediënt die ik overal instop."

"Vertel."

"Als ik het je vertel is het mijn geheime ingrediënt niet meer."

"Deel je hem ook niet met mij?"

"Juist niet met jou, ik wil niet dat jouw gerechten lekkerder zijn dan de mijne."

"Je hebt mijn gerechten nooit geproefd, dus hoe weet jij dat ze überhaupt lekker zijn?"

"Van Davy" beiden keken op naar Davy die druk in gesprek was met Joël, Naomi en Laura.

"Beetje jammer dit."

"Tjaaa sorry" hij glimlachte even. "Heb je eigenlijk wel eens in je eentje in een huis gewoond?"

Elisa schudde haar hoofd. "Vanuit mijn ouderlijk huis ben ik gaan samen wonen met Jayden, maar ik ben wel eens een week alleen thuis geweest als Jayden op trainingskamp was."

"Dat is wel anders vind ik."

"Ja?"

Viktor knikte. "Mijn ex was een keer een weekje op vakantie met vriendinnen, toen was het heel anders dan toen het uit was en ik echt alleen woonde. Als ze een weekje weg zijn weet je dat het maar een weekje is, maar toen het definitief was voelde ik me toch meer eenzaam, vooral in de avonden. Overdag werk je toch, dus dan merk je het niet, maar dan kom je terug in een stil en leeg huis en moet je voor jezelf gaan koken. Dat kan aan het begin zwaar zijn, maar het komt goed."

Elisa bleef stil. Ze liet de woorden van Viktor tot zich doordringen. Zelf dacht ze dat ze het wel fijn zou vinden om op zichzelf te wonen. Toen ze met Jayden samen woonde deed ze evengoed het huishouden zelf en als ze zich wel alleen zou voelen zou ze er vanzelf wel aan wennen dacht ze.

"Maar" begon Viktor toen hij merkte dat Elisa stil bleef. "Als je je alleen voelt mag je me altijd appen, dan kom ik gezellig langs, of jij komt naar mij. Dat mag ook."

Elisa glimlachte. "Zou ik doen."

-

"Elisa de Vries, vertel mij is even heel gauw wat er van de week allemaal in je nieuwe huis is gebeurd" Davy had haar meegenomen naar de bar, zodat ze samen het drinken voor de hele groep konden halen. De groep was ondertussen zo groot geworden dat Davy dat niet in zijn eentje zou kunnen tillen.

Moeilijk keek Elisa Davy aan die een grote grijns op zijn gezicht had. "Gewoon samen boodschappen gedaan en gekookt."

"Ik zag jullie onderonsje wel hoor."

"Dus?"

"Dus wat is er gebeurd?"

"Niet zoveel" lachte Elisa. Ze keek naar Viktor die verderop met de groep stond te praten.

"Kom op Eli, mij kan je alles vertellen."

"Weet ik, maar je hoeft niet zo nieuwsgierig te zijn."

"Nee, maar ik wil gewoon weten wat m'n favoriet uitspookt."

Elisa schudde haar hoofd. "Ik ben oud genoeg om dingen geheim te mogen houden."

"Maar je woont in mijn huis, dus mijn regels."

"Grapjas" lachte ze. "Trouwens, sinds vandaag woon ik op mezelf."

"Eli?"

"Nee" lachte ze. "Nou kom op, we gaan gezellig doen" zonder nog een woord te zeggen liep Elisa, met de drankjes, terug naar de rest.