Hoofdstuk 2

334 15 0
                                    

Hoofdstuk 2

Elisa keek naar Jayden die aan de andere kant van de bank zat. De meeste stelletjes zaten meestal knus op de bank. Of in ieder geval naast elkaar. Net zoals Elisa en Jayden vroeger deden, maar die tijd was voorbij. Beide hadden de behoefte niet lekker bij elkaar te kruipen. Integendeel zelfs. Verder weg van elkaar zitten was geen optie. Of de ene moest aan de eettafel gaan zitten.

Op de tv stond voetbal aan. AZ nam het in eigen huis op tegen Ajax. De wedstrijd was al een halfuur bezig en Ajax was tot nu toe duidelijk de betere wat bij Jayden voor commentaar zorgde.

"Man, man, man. Er komt geen één bal aan. Niet te geloven" zuchtte hij geïrriteerd. "Waarom pakt niemand Davy aan? Schop hem desnoods onderuit. Het zijn toch de joden maar, wat maakt het uit."

"Jayden, doe eens normaal" Elisa keek haar vriend boos aan. "Dat kan je echt niet maken."

"Ga je het voor hem opnemen?"

"Hij is mijn beste vriend al zolang als ik het me kan herinneren. Tuurlijk neem ik het voor hem op, want dit is niet niks wat je nu zegt."

"Ga je toch lekker naar hem toe" zei hij nors zonder zijn blik van de tv af te wenden.

"Serieus dit Jayden? Ik zeg alleen dat je het niet kan maken om zoiets te zeggen. Dat je chagrijnig bent door AZ hoef je niet op mij, Ajax of Davy af te reageren."

Jayden hield wijs zijn mond. Maar mompelde nog iets onverstaanbaars over AZ toen hij zag hoe makkelijk ze de bal verspeelden.

-

Elisa de Vries
Goed gespeeld. Gefeliciteerd met je overwinning captain ;)

De wedstrijd was zojuist afgelopen en ze had Davy maar gefeliciteerd. AZ had met 3-0 verloren en Jayden was bloedchagrijnig. Elisa stond maar op van de bank en schoof haar mobiel in haar kontzak.

Elisa liep de keuken in om aan het avondeten te beginnen. Uit de koelkast haalde ze alle benodigheden en legde ze op het aanrecht neer. Vanuit de woonkamer hoorde ze het interview van Davy.

'Ja, we speelden heel lekker. Omdat wij hoog druk zetten zag je dat AZ gewoon niet meer wist wat ze moesten doen en we bijna elke bal onderschepten...'

Elisa glimachte, ze was blij voor Davy, dat hij gewonnen had. Nu Jayden niet meer bij AZ voetbalde was ze automatisch voor Davy en hoopte ze dat hij elke prijs die er te winnen viel zou winnen. Het enige nadeel was dat als ze tegen elkaar moesten en Ajax won, zij met een chagrijnige Jayden zat opgeschept.

"Wat eten we Elies?" Elisa schrok op uit haar gedachten toen ze Jayden hoorde praten.

"Eh, sla, krieltjes en wat vlees."

"mmh, oké" antwoordde hij simpel.

In haar broekzak voelde ze haar telefoon trillen. Elisa besloot eerst haar tomaat verder te snijden voordat ze haar handen zou afvegen en zou kijken van wie ze een berichtje had gehad. Ook al wist ze bijna 100 procent zeker dat het Davy zou zijn.

Davy Klaassen
Dankjewel, hopelijk is Jayden niet al te chagrijnig tegen je...

Elisa de Vries
Kan erger

Davy Klaassen
Ik weet dat je liegt x

Met een zwakke glimlach schudde ze haar hoofd. Davy kende haar te goed. Plus hij wist hoe Jayden kon zijn. Elisa legde haar telefoon weer weg en ging verder met het avondeten. Als ze niet optijd zouden eten kon Jayden soms nog chagrijniger worden. Daar zat Elisa nou niet echt op te wachten.

-

Elisa zuchtte toen Jayden onder het eten zijn telefoon er weer eens bijpakte. Iets wat hij wel vaker deed. Niet dat er veel gezegd werd aan tafel. Maar zo werd ieder mogelijk gesprek snel afgekapt. Meestal was dit in het weekend. Doordeweeks vroegen ze elkaar meestal naar hoe hun dag was geweest en of Elisa nog vervelende klanten had gehad.

Ook Elisa pakte haar telefoon er maar bij. Ze zag een berichtje van Davy.

Davy Klaassen
Je leek het weer goed met Viktor en Joël te kunnen vinden trouwens

Elisa de Vries
Was wel gezellig inderdaad. Hoezo?

Davy Klaassen
Nee gewoon. Viel me alleen maar op. Zie ik je snel weer? X

Elisa de Vries
Hoop het, X

"Wie was dat?"

Elisa legde haar telefoon weer weg en zag dat Jayden zijn telefoon ook alweer had weggelegd.

"Davy, hoezo?"

"Nee gewoon. Vroeg het me af. Morgenavond moet je werken toch?"

Elisa knikte. Naast dat ze van 9 tot 5 in de kapsalon werkte, knipte ze 's avonds ook nog mensen om wat extra (zwart) geld bij te verdienen. Aangezien het beroep kapster niet zo heel goed werd betaald en ze daarvan een huis moesten huren en van alles moesten betalen was het wel lekker om wat bij te verdienen. Het nadeel was dat ze daardoor geregeld een aantal avonden weg was en ze het lichamelijk best zwaar had. Ze moest namelijk bijna de hele dag staan om iedereen te kunnen knippen.

Jayden kreeg wel een uitkering, maar die was best laag. Lager dan de meesten arbeidsongeschiktheid uitkeringen, omdat Jayden onder de 35 procent zat en hij volgens de overheid gewoon een baan kon zoeken waarbij hij zijn benen niet zoveel hoefde te gebruiken. Maar Jayden bleef, tot ergernis van Elisa, thuis en liet haar ook nog het huishouden doen na een hele dag werken. Zelf zat hij de hele dag op de bank achter zijn playstation of keek hij Netflix. Af en toe haalde hij een stofzuiger door het huis als Elisa het vroeg. Eerst was er dan een luide zucht te horen waarna hij toestemde om het voor een keertje te doen. Hij was van mening dat vrouwen het huishouden moesten doen. En hoe vaak Elisa er ook tegenin ging, hij bleef bij zijn standpunt.

"Ik ga morgenavond naar de jongens toe."

Weer knikte Elisa. "Gezellig, eet je thuis?"

"Dat laat ik je nog wel weten. Goed?"

"Is goed."

Over en uit (voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu