Over en uit (voltooid)

Hoofdstuk 1

Hoofdstuk 1

1 jaar later

Elisa zuchtte even toen ze de bel bij Davy indrukte. Het was alweer een tijdje geleden dat ze haar beste vriend had gezien. Meestal was ze te druk of te moe om Davy te kunnen bezoeken, maar deze keer was ze vastberaden om op zijn verjaardag te komen.

"Heey, Elies" glimlachte Davy breeduit toen hij Elisa zag staan.

"hey" glimlachte ze. "Gefeliciteerd" Elisa gaf Davy een hand en drie kussen op zijn wang waarna hij haar in een knuffel trok. Al snel liet hij ook weer los en gaf Elisa het cadeautje die ze bij zich had aan hem.

"Dankjewel, kom verder." Elisa liep langs Davy het huis in. "Hoe is het?"

"Wel oké, met jou?"

"Ja, wel goed."

"Mooi" glimlachte ze. Ze stapte de woonkamer in en zag al wat mannen en vrouwen in de woonkamer zitten. Ze keek een beetje rond en zag al snel Laura, de vriendin van Davy, zitten.

"Gefeliciteerd met je vriend Lau."

"Dankjewel" glimlachte Laura die Elisa in een knuffel trok. "Het is alweer een tijdje geleden dat we elkaar gezien hebben."

"Veel te lang als je het mij vraagt" zuchtte ze. "Maarja druk, druk, druk. Ik heb me wel voorgenomen meer tijd voor jullie twee vrij te maken." Doelde ze ook op Davy.

"Denk ook een beetje aan jezelf hé?!"

"Doe ik" knikte Elisa. Ook al wist ze dat ze dat te weinig deed.

"Wil je wat drinken?"

"Ja lekker, een sapje graag."

Laura knikte. Met een glimlach verdween ze de keuken in.

"Elie, je kent de jongens toch nog wel?" Davy nam zijn beste vriendin mee naar een groepje mannen.

"De meeste wel, ik zie een paar nieuwe gezichten."

"Jongens, jullie kennen Elisa toch nog wel?" Ging Davy gelijk verder. Het hele groepje keek om.

"Natuurlijk" glimlachte Joël. "Hoe is het?"

"Goed, maar druk. Met jullie?"

"Ja, met ons wel goed. Toch boys?"

Het hele groepje knikte. "Leuk je weer te zien" glimlachte Viktor.

"Insgelijks, lang geleden."

"Zeker lang geleden, kom erbij."

Elisa glimlachte dankbaar. De jongens die ze nog niet kende gaf ze nog een hand voordat ze tussen Viktor en Joël ging staan.

"Wat doe je tegenwoordig?" Nieuwsgierig keek Joël haar aan.

"Nog steeds hetzelfde als eerst" zuchtte Elisa.

"Nog steeds kapster dus?"

Elisa knikte.

"Ik las laatst dat dat de slechts betaalde beroepen zijn."

"Zou best kunnen" knikte Elisa. Ze hoopte niet dat het gesprek al te lang hierover ging, want daar zat ze nou niet echt op te wachten. Maar gelukkig begon Joël alweer snel over iets anders.

"Hoe gaat het met Jayden? Is hij alweer een beetje naar de toekomst aan het kijken?"

"Niet echt. Ik wou dat hij dat meer deed. Maar dat komt vast wel goed."

"Lijkt me wel pittig hoor."

"Is het ook. Hij was zo overtuigt om weer terug te komen ook al vertelden de dokters dat dat gewoon nooit meer zou kunnen. Hij heeft, zonder dat ik ervan af wist, 4 operaties ondergaan."

"En dat deed het ziekenhuis?" Vol ongeloof keek Viktor haar aan.

"Ja, omdat er wel kans was dat het zou helpen, maar het was zo laag dat ze het eigenlijk niet aanraadde. Maar meneer is eigenwijs. Hoe gaat het bij jullie? Met het voetbal?"

"Het loopt op dit moment niet zo heel lekker. Maar dat komt wel weer."

"Volg je geen voetbal?" Knipoogde Viktor.

Elisa schudde haar hoofd. "Ik heb nooit echt iets met voetbal gehad. Ik heb het ook veel te druk om het te volgen trouwens."

"Dave, kom is. Want hier gaat dus iets niet goed."

Davy rondde zijn gesprek met iemand anders af en liep richting Joël, Viktor en Elisa. "Whats up?"

"Hoe kan jouw beste vriendin, zoals je Elisa noemt, nou geen voetbal fan zijn?"

"Laura is dat ook niet echt, maar ze vindt het leuk omdat ik het doe" gniffelde Davy terwijl hij zijn arm om Elisa heen sloeg en een kus op haar hoofd drukte.

"Naomi eigenlijk ook" lachte Joël. Hij wierp een blik op zijn vrouw die bij wat andere vrouwen zat.

"Kijk Viktor, dat al jouw exen toevallig wel van voetbal houden betekent niet dat de vriendinnen of vrouwen van andere spelers dat ook doen."

"Ik hoef geen vriendinnen meer die van voetbal houden" lachte hij. "Uiteindelijk doen ze het allemaal om het geld."

"Hoor nou Dave, wat aandoenlijk. Onze Viktor heeft wat geleerd."

Elisa begon te gniffelen toen ze Viktor met zijn hoofd zag schudden. "Waar is die vriend van je eigenlijk?" Begon Davy.

"Wat heeft hij hier te zoeken? Jullie mogen elkaar niet eens."

"Dat is waar" knikte Davy. "Ik vind het prima hoor. Het is waarschijnlijk toch gezelliger zonder hem."

Elisa rolde met haar ogen. "Sorry moppie" Davy drukte nog een kus op haar slaap en besloot daarna met wat andere gasten te praten.

Viktor keek Elisa moeilijk aan. "Ze mogen elkaar niet?"

"Nope, vanaf het begin al niet. Ik weet niet precies waarom."

"Is hij jaloers op Davy? Dat jullie best close zijn ofzo. Want als ik Jayden was zou ik dat best een klein beetje begrijpen. Ik bedoel, je bent een mooie vrouw."

"Dat is het niet" Elisa schudde ondertussen haar hoofd. "Maar bedankt voor het compliment" glimlachte ze.

"Graag gedaan" glimlachte Viktor.