Hoofdstuk 17

318 21 4
                                    

Hoofdstuk 17

"Dave, ik kan hem niet zomaar verlaten" zuchtte ze. Samen zat ze met Davy op de bank. Het was vier uur en Davy was zojuist thuis gekomen van de trainingen. De hele dag had Elisa geslapen. Ze was er al aardig van opgeknapt. Ze voelde zich niet echt meer ziek. De situatie met Jayden deed pijn, maar minder pijn dan ze verwacht had. Waarschijnlijk kwam het doordat Jayden en Elisa al problemen hadden.

"Waarom niet?"

"Hij heeft niks, naja hij heeft nog wel iets wat geld, maar er komt niks binnen, naast zijn arbeidsongeschiktheid uitkering. Hij heeft geen huis waar hij in kan wonen, dus hij gaat echt ons huis niet uit"

"Dan ga jij eruit en neem je jouw spulletjes mee."

"En waar moet ik heen?"

"Je komt gewoon bij mij en Laura wonen, totdat je een nieuw huisje gevonden hebt. Ik zie aan alles dat je niet meer gelukkig bent. Je bent een emotioneel wrak Eli en dat komt door Jayden. Hij zit de hele dag niks te doen en jij werkt je uit de naad om hem te onderhouden."

"Ik kan het niet" Elisa haar ogen stroomden langzaam vol. Een relatie van vijf jaar was moeilijk op te geven. Ook al hadden ze al hun problemen voordat Jayden vreemd ging.

"Jij kan het, je bent een enorm sterke vrouw."

"Niet meer, ik ben een wrak. Dat zei je net zelf."

Davy zuchtte even, hij wist dat ze gelijk had. Hij kon zichzelf wel voor zijn kop slaan. "Ik kan je helpen."

Elisa bleef stil. Niet wetende wat ze moest zeggen. Hield ze nog wel van Jayden?

"Denk er maar over na" Davy drukte een kus op haar slaap en stond op van het logeerbed. Elisa bleef zitten en keek toe hoe Davy het kamertje uitliep.

Met haar oortjes in liep ze naar beneden. Al het slapen had haar goed gedaan. Ondanks ze veel dacht aan haar situatie was ze zo moe dat ze vanzelf wel weer in slaap viel.

Eenmaal beneden zag ze Davy op de bank zitten. "Hoe laat is het eten klaar?"

"Zes uur, wat ga je doen?"

"Even een rondje lopen. Ik zou op tijd terug zijn."

Davy knikte. Elisa trok haar jas aan en liep het huis uit. Ze wilde Laura vandaag graag gaan helpen met het eten, maar Laura stond dat niet toe. Die vond dat ze moest rusten nu het kon.

Jij was toch die gozer
Die mij had veroverd?
Jij was de jager, ik de prijs
Toch had jij niet genoeg aan mij
Ik heb je niet nodig
Nee, ga niet zitten hopen
Jij bepaald niet meer waar ik ga
Wat ik doe en laat

Elisa kon enorm genieten van Nederlandstalige muziek. Net zoals Davy. Samen waren ze een keer naar Holland zingt Hazes gegaan. Daar hadden ze beide de avond van hun leven gehad.

Hoe je loopt, je mouwen opgestroopt
Kan je niet vergeten
Hoe dan ook moet je uit m'n hoofd
En uit m'n leven

Aan het einde van de straat stak ze de weg over. Ze liep langs een speeltuintje waar wat kleine kinderen speelden. Heel lang had ze gedacht de rest van haar leven met Jayden te delen, huisje, tuintje, kindje en trouwen. Maar nu was het verder weg dan ooit.

Jij riep, ik kwam
Ik gaf, jij nam 't allemaal
Je smeekt weer om een nieuw begin
Maar schat het heeft geen zin
Ik weet ik bitch
Maar wat jij flikt is niet normaal
Je smeekt weer om een nieuw begin
Maar schat het heeft geen zin

Jayden Sanders 16:59
Kan ik met je praten? Ik wil het uitleggen.

Elisa zuchtte even. Volgens Davy had hij al meerdere berichtjes gestuurd en al heel vaak gebeld.

Elisa de Vries 17:03
Vrijdagavond kom ik langs.

Elisa twijfelde even, maar verzond haar berichtje toch.

Elisa de Vries 17:04
Redden jullie het een beetje zonder mij? Ik kan morgen wel weer komen werken. Xx

Dat laatste berichtje ging in de groep app van het werk. Elisa stopte haar telefoon weer weg. Ze besloot nog een klein stukje verder te lopen om daarna weer terug naar het huis van Davy te lopen.

Davy 17:10
Eli? Viktor wilt vanavond langskomen, is dat goed?

Elisa fronste even. Als Viktor erachter kwam dat zij bij Davy sliep wist hij dat er iets niet goed was, maar ze was nog niet klaar om het met mensen te delen aangezien ze nog niet helemaal zeker wist wat ze wilde doen met Jayden. Maar aan de andere kant kon Viktor haar op de één of andere manier toch vrolijk krijgen. Net zoals Davy dat ook wel eens kon. Ook wilde ze Davy niks verbieden.

Elisa de Vries 17:12
Is prima. X

Elisa liep het hoekje om. Gelijk liep ze Evi tegen het lijf, het was één van haar vaste klanten bij de kapperszaak.

"Hey Elisa" reageerde ze verbaasd. "Ik was vanochtend nog langs geweest bij de zaak, maar je was er niet."

"Nee klopt, ik was de afgelopen dagen ziek. Ik moest even wat frisse lucht hebben, maar morgen ben ik er weer."

"Ze hadden het druk vandaag, dus dan kom ik morgen wel langs. Als jij er dan ook weer bent."

"Is goed. Gezellig" glimlachte Elise. "Ik zou heel graag nog even verder praten, maar ik moet echt even door als je het niet erg vindt."

"Nee joh, tuurlijk. Ik snap het. Tot morgen."

"Tot morgen" Elisa glimlachte nog een laatste keer voordat ze langs Evi liep en nu toch echt richting Davy ging.

Over en uit (voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu