Over en uit (voltooid)

Hoofdstuk 25

Hoofdstuk 25

"Veel plezier bij Viktor" riep Davy Elisa nog na.

"Dankjewel" lachte ze. "Jullie ook hier. Geniet van jullie avond zonder mij."

"Komt goed" gniffelde hij voordat Elisa de deur achter zich dicht trok.

Haar tas met kappers spullen gooide ze op de achterbank. Snel nam ze plaats achter het stuur. Ze was iets aan de late kant, maar dat zou hij vast niet erg vinden.

-

"Heeey, kom binnen" glimlachte Viktor. Een kus drukte hij op Elisa haar wang. "Hoe is het?"

"Ja prima, met jou?" Elisa deed wat hij zei en liep langs Viktor heen het huis in.

"Ja goed" knikte hij.

Elisa zette haar tas neer zodat ze haar jas kon uitdoen en hing hem netjes bij de andere jassen aan de kapstok. Viktor liep alvast door naar de woonkamer.

"Wil je wat drinken?"

"Een sapje alsjeblieft"

Glimlachend knikte hij. "Komt eraan. Je mag op de bank gaan zitten, maar je mag ook gelijk je spullen klaar zetten hoor. Kijk jij maar, ik heb de hele avond niks anders gepland in ieder geval."

Elisa glimlachte even. "Ik zet anders wel alvast wat spulletjes klaar, hoef ik dat straks niet meer te doen."

Bij de eettafel pakte ze een stoel weg zodat Viktor daar straks op kon gaan zitten. Haar kappersmantel, schaar, kam, waterflesje en tondeuse kregen een plekje op tafel.

"Heb je deze keer wel al je haar gewassen? Of moet je dat nog doen?"

"Deze keer heb ik het al gedaan" lachte Viktor terwijl hij de keuken uitgelopen kwam. Het drinken zette hij op de kleine tafel bij de bank.

"Mooizo" gniffelde ze. "Je leert het wel."

"Ik ben gewend dat ze dat bij de kapper zelf deden."

"Nu zijn we niet bij de kapperszaak eh?"

"Pest me niet zo" lachte hij.

Elisa gniffelde en nam, net zoals Viktor, plaats op de bank. "Ik pest je niet, ik zou niet durven."

"Nee nee, wat doe je dan?"

"Ik plaag je alleen maar."

"Is hetzelfde."

"Nee hoor lieve schat."

"Tssss, ik vind van wel."

"Loop je leeg?"

"Wat?" Lachte Viktor. "Loop je leeg?"

"Ja, met je tssss."

"Ooohh. Die is echt slecht Elies" ging Viktor lachend verder.

Elisa gniffelde. "Ja sorry."

Hij schudde zijn hoofd en nam een slok van zijn drinken.

"Hoe gaat het?" Vroeg hij belangstellend.

Elisa haalde haar schouders op. "Gaat wel."

"Slaap je nog steeds bij Davy?"

"Hoezo?"

"Nou, je weet wel. Toen ik bij jullie kwam sliep je bij Davy en Laura. Hij heeft me nooit verteld waarom."

Een zwakke glimlach ontstond op Elisa haar gezicht. Haar blik richtte ze op de vloer.

"Sorry, ik moet me er niet mee bemoeien."

"Nee, het is goed" ze keek weer op. Viktor keek haar twijfelend aan. "Kan ik je vertrouwen?"