Over en uit (voltooid)

Hoofdstuk 21

Hoofdstuk 21

Je buien zijn de wolken
Aan mijn hemelsblauw humeur
Ik heb m'n handen op je heupen
Maar m'n hoofd is bij de deur

Zong Elisa met de muziek mee. Het was zondag, Davy had een wedstrijd vandaag en Laura was met een vriendin lunchen. Ze had Elisa meegevraagd, maar die had nee gezegd. De lunchafspraak stond al weken, Elisa wilde het niet verpesten door mee te gaan. Dus bleef ze in het huis van Davy en Laura, ze had haar Spotify playlist aanstaan en was wat huishoudelijke klusjes aan het doen. Ze had gehoord dat Laura er eerder vandaag over was begonnen tegen Davy aangezien het deze week Davy zijn beurt was om biefstuk te bakken voor hun vrienden groepje.

Dat betekende dat ze de jongens weer zou zien vandaag. Viktor, Joël en Nick zouden gelijk na de wedstrijd met Davy meegaan naar zijn huis. Dat betekende dat ook Laura en Elisa met de jongens zaten opgescheept.

Je ogen blijven grijs
Ontkennen elke kleur
Het is alsof hier niemand woont
Alsof er niets gebeurt

Elisa begon met de laatste raam die ze nog moest lappen. De rest had ze allemaal al gedaan en ze verwachtte Laura elk moment weer thuis. Het was ondertussen namelijk al twee uur. Over een halfuur begon de wedstrijd en Laura en Elisa hadden afgesproken die samen te bekijken.

Het regent harder dan ik hebben kan
Harder dan ik drinken kan
Het regent harder dan de grond aankan
Harder dan ik hebben kan

Elisa had net voor de laatste keer de trekker over het raam gehaald toen ze de voordeur hoorde opengaan. Niet veel later kwam Laura de woonkamer binnen.

"Hey Elies" glimlachte Laura. "Wat ben je aan het doen?"

"Ik was de ramen aan het lappen, maar ik ben net klaar" glimlachte Elisa. Ze drukte een kus op Laura haar wang. "Hoe was het?"

"Gezellig, maar dat had toch helemaal niet gehoeven?"

"Mooi, ik heb ook gestofzuigd en de vaatwasser uitgeruimd. Was een kleine moeite in vergelijking met het feit dat ik hier al bijna een week verblijf."

"Doe normaal gek" gniffelde Laura. "Dat had echt niet gehoeven, maar toch bedankt lieve schat."

"Graag gedaan" glimlachend liep Elisa langs Laura heen. In de keuken gooide ze haar bak met, ondertussen vies, water leeg.

Laura had haar achtervolgd de keuken in. "Wil je wat drinken?"

"Ja graag."

"Sapje?"

Elisa knikte. "Lekker. Ik ben benieuwd of Jayden wat huishoudelijke taken doet eigenlijk. Wc schoonmaken, stofzuigen enzovoort."

"Weet hij überhaupt wel hoe een stofzuiger werkt?" Laura gniffelde zachtjes.

"Ja, hij moest het wel eens doen van mij. Heel vaak deed hij het niet, maar soms kwam ik terug en was de vloer schoon."

"Misschien heeft hij dan wel een stofzuiger door het huis gehaald."

"En hij had het bed verschoont vertelde hij toen ik daar kwam vrijdag."

"In de hoop dat je er bleef zeker?"

Elisa knikte even. "Maar ik moet wel echt even een oplossing vinden, ik kan hier niet blijven tot sint-juttemis."

"Van mij mag je hier zolang blijven als je wilt."

"Dat zeg je nu" gniffelde Elisa. "Over een paar weken niet meer denk ik."

Laura glimlachte even. "Uiteindelijk doen we allemaal ons eigen ding. Hoe erg kan het zijn?"