Over en uit (voltooid)

Hoofdstuk 20

Hoofdstuk 20

Met een zucht legde Elisa haar sleutels op het kastje in de gang. Haar tas legde ze onder de kapstok en haar jas hing ze op. Vannacht had ze weer liggen huilen tot ze in slaap gevallen was. Het gesprek met Jayden bleef maar door haar hoofd spoken. Hoe kon ze vier maanden lang niet in de gaten hebben gehad dat Jayden vreemdging? Ze kon er gewoon niet bij met haar hoofd. In gedachten verzonken liep ze de woonkamer in zonder te kijken wie er op de bank zaten.

"Hey meisje" glimlachte haar vader en stond op. Verbaasd keek Elisa om, ze zag haar ouders naast elkaar op de bank zitten. Laura en Davy zaten erbij.

"Wat doen jullie hier?" Glimlachte Elisa en omhelsde haar vader.

"Davy had ons uitgenodigd om te eten."

"Maar ik heb jullie auto niet zien staan."

"We hebben vanochtend onze nieuwe auto opgehaald. Hij staat aan de overkant van de weg."

"Waar jij hem altijd neerzet Eli" gniffelde Davy.

"Oh echt? Ik heb net in de auto zitten vloeken dat die auto daar stond aangezien ik hem daar altijd neerzet."

Haar moeder lachte even en sloeg nu ook haar armen om haar dochter heen. "Wat fijn je weer te zien. Wat zie je er goed uit schat."

Elisa glimlachte dankbaar. "Dankjewel."

"Heb je Jayden eindelijk aangesproken?"

"Nee, Jayden en ik hebben wat probleempjes. Ik slaap al vanaf maandag hier."

"Oh, waarom zei je dat niet gelijk? Het is dat we geen logeerkamer meer hebben, anders had je bij ons kunnen komen."

"Weet ik" glimlachte ze zwak. "Maar we gaan hier nu niet over praten. Ik wil over leuke dingen praten."

"Jij bent zo'n stiekemerd" gniffelde Elisa en sloeg haar armen om Davy heen.

"Je verdient dit. Ik hoop dat je het leuk vindt."

Elisa knikte. "Bedankt."

"Geen dank Eli."

Als laatst gaf ze Laura nog een knuffel. "Jij ook bedankt Lau."

"Graag gedaan. Is een kleine moeite, Davy heeft al het werk gedaan" knipoogde ze.

Weer gniffelde Elisa en nam plaats naast haar ouders. "Kom je net terug van je werk? De zaak is toch niet open op zaterdag?"

"Nee, maar ik moest even wat dingetjes doen. Niks bijzonders."

Grijnzend keek Davy haar aan. Ze schudde haar hoofd en rolde even met haar ogen.

"Ik ga bij het eten kijken" lachte hij en stond op.

"Willen jullie nog wat drinken?" Laura stond ook op en keek het drietal vragend aan.

"Nee bedankt. Ik heb nog" glimlachte haar moeder lief. Haar vader stemde ermee in.

"Eli? Wil jij iets hebben?"

"Een sapje alsjeblieft."

Laura knikte en verdween achter Davy aan de keuken in.

"Leuke meid" glimlachte haar moeder.

"Klopt" knikte Elisa terwijl ze Laura nakeek. "Ik ben heel blij dat ze m'n beste vriendin is en Davy m'n beste vriend."

"Snap ik. Ze zijn goed voor je" bemoeide haar vader zich ermee. "Is er nog iets gebeurd waar wij wat van willen weten?"

Elisa schudde haar hoofd. Ze moest wat meer vertellen over haar situatie met Jayden, maar daar had ze helemaal geen zin in. Dus dat liet ze achterwege. "Niet echt, nog iets bijzonders bij jullie gebeurd?"

Beiden ouders schudde hun hoofd. "Nee, alles gaat zijn gangetje toch?" Elisa haar vader keek zijn vrouw lief aan.

"Inderdaad" glimlachte zij.

"Het eten is klaar. Komen jullie eten?" Vroeg Davy lief vanuit de keuken.

Tegelijk stond het drietal op en begaf zich richting de eettafel. De tafel was keurig gedekt met servetjes en al.

"Je hebt aardig je best gedaan Dave" concludeerde Elisa.

"Doe ik altijd voor je ouders" knipoogde hij.

"Heeft hij voor mij nog nooit gedaan" grapte Laura.

Elisa haar moeder glimlachte. "Dat geloof ik niet."

"Ik heb moeten zwoegen voor jou madame. Vraag maar aan Elisa."

Elisa knikte en dacht terug aan een bijna hopeloze Davy die indruk wilde maken op Laura. "Ik weet nog wel dat hij voor je ging koken één van de eerste keren en toen liet hij mij komen net voordat jij zou komen, zodat ik het snel even kon proeven" gniffelde ze.

"Heeey, je beloofde dat je dat nooit zou vertellen" zielig keek Davy haar aan.

"Toen zei ik al dat als jullie ooit zouden trouwen ik het alsnog zou vertellen. Het is alleen iets eerder geworden" lachte ze. Ze drukte snel een kus op zijn wang voordat ze plaatsnam aan de mooi gedekte tafel.

"Ik vind het wel schattig" glimlachte Laura. Verliefd keek ze Davy aan.

"Wat zijn jullie ook weer lief samen. Echt genieten dit" glimlachte Elisa oprecht.