Melissa POV
"Manong para!!" Sigaw ko. Pero di pumapara yung mga taxi. Bwiset!
"Bes!!"
"Melissa wait!!"
"hintayin mo kami."
At ng sa wakas ay may pumara ng taxi ay sumakay na kaming apat.
"Manong, sta.maria village dun sa may court don." Sabi ko. Ang bilis ng tibok ng puso ko. Kinakabahan na medyo nasasaktan. I'm broken. :(
"Andito na po tayo" tumingin ako sa labas at tama nga nandito na kami. Bumaba nako at nagmadaling pumasok sa gate ng basketball court Nato.
"Gago ka! Pinagkatiwala ko Sayo kapatid ko. Taran*ado k*!"
"Bro tama na!"
"HINDI KO TITIGILAN YAN! SISIGURADUHIN KONG MARARANSAN MO YUNG SAKIT NA NARARANASAN NG KAPATID KO DAHIL SAYO!!" at nakita kong sinuntok ni kuya si Adrian.
Naiiyak ako sa nangyayari.. Nasasaktan ako at the same time nagagalit.
Nasasaktan ako dahil saken nagkakaganto si Kuya. Nasasaktan ako kasi nagpauto ako. Nagagalit ako kase ang tanga ko. Playboy nga pala si Adrian pero nagpauto parin ako.
"STOP!!!!" Sigaw ko.
"Sis.."
"Melissa..."
"Lyyy.."
Sabay sabay na tawag nila saken ng makita nila ako. Tumakbo si kuya palapit saken at niyakap ako. Umiyak ako sa Mga bisig nya.
Si kuya na laging nanjan..inaalagaan ako..minamahal..
"I love u Kuya..." Wala sa sariling bigkas ko.
"I love you too. Shhh.. Don't cry babygirl. Kuya is here. Di ko na hahayaang saktan kapa niya o nino man."
"Thank you Kuya." Lalo ako napaiyak sa sinabi ni kuya.
"Lyyy. Let's talk please.. I can explain.." Si adrian...
"Ano pabang sasabihin mo? Na mahal moko? Dare lang kaya moko minahal! Bat ba nandito kapa? Bumalik kana kay hazel tutal nagmamahalan naman kayo diba?" Sabi ko.
"Kuya let's go home..."
"Ok. Tara" at hinila na nya ako.
Lumakad na kami palayo. Bago kami makalabas ay nakita naming papasok si hazel.
"Nasaan si Adrian?!! Anong ginawa mo sakanya?!!" Sigaw nito.
"Kapal naman ng mukha mong sigawan ng ganyan kapatid ko sa harapan kopa. Magsama kayong dalawa nung Adrian nayon. Isang basurera at isang basura. O diba? Perfect! Tss. Bye bitch." At tinulak ni kuya si hazel. Bad Kuya *pout*
Sumakay na kami ng kotse ni kuya. Yung tatlong baliw kong kaibigan naiwan Kay adrian dadagdagan pa daw nila yung pasa at sugat haha.
"Are u okay babygirl?" Tanong ni kuya.
"Ok lang ako Kuya." Sabay ngiti ng fake.
"Di ko na hahayaang saktan ka pa nung gag*ng yun."
Tumulo nanaman yung luha ko di ko alam kung bakit nabulag ako...diko manlang inisip na bakit naman magseseryoso si Adrian e nerd lang naman ako?
"Thank you for everything Kuya." Yumakap ako sakanya habang nagmamaneho siya.
"gusto mo muna bang magpahinga sandali? Magbakasyon?" tanong ni kuya.
"saan naman kuya?"
"kahit saan mo gusto."
"KOREAAAA" sigaw ko. Opppss
"ok. Korea see u soon" masayang sabi ni kuya. Ang swerte ko kasi may kuya akong kagaya nya.
Nakauwi nakami sa bahay kaya naman dumiretso na akong kwarto. Tumulo nanaman ang luha ko. Ang sakit lang. Naniwala ako na mahal niya ko letse siya. Naiinis ako.
Wasak na wasak yung puso ko. KaiLan kaya to ulit mabubuo?
*ring*ring*
"hello..."
[hello bes! Ok kana ba? Anong balak mo nyan?]
"punta akong korea."
[wow talaga? Sama kami]
"haha kung pwede why not?"
[try naming magpaalam. Osya later nalang bes. See u bukas.] at pinatay na ang linya. Si cla ang tumawag.
Sa sobrang pagod ko ay nakatulog na ako..
----
Hi! Sorry kung matagal mag ud busy ako sa school. Sorry kung maiikli. Hehe enjoy! :* vote and comment na.
BINABASA MO ANG
THE NERD REVENGE
Roman pour AdolescentsNagmahal ka lang naman ng totoo pero panloloko at pang-uuto isusukli sayo. Kapag mabait daw laging nasasaktan, tanong ko lang? Gaano ba ako kabait para saktan ng paulit-ulit. -inapi -inuto -niloko -sinaktan Dahil nerd . at ngayon sisiguraduhin kon...