Chapter 19

574 9 1
                                    

Recap: "At tayo ang kailangan niya."

+______________________+

They grinned at me...........

*Alec's POV

"Huh?"

"Konting ligaw.lang ang katapat niyan pre kaya tara na sa cabin nila at liligawan natin si Pret."

"Ulol! Hindi nga raw nga siya easy to get eh so pano mo mapapapayag yan?" Binatukan pa ni Julian si Miggy.

"Julian!!!! Ayaw mo lang naman kaming suportahan kasi----------" Hindi na natapos ang sasabihin ni Miggy dahil sinugod na siya ni Julian at tinakpan nito ng unan ang ulo ni MIggy.

"Pero sasitwasyon natin ngayon eh mukhang iyon lang yata ang tamang gawin." isinara na ni Cliffe ang librong binabasa niya.

"O Cliffe buhay ka pa pala?" Ani Miggy na nakaalis na sa kamay ni Julian

"Kailangan mo'ng umisip ng ligaw style." In-off na ni evan ang nilalarong game console.

"Harana! Yun ang pinaka mabisang paraan." Suhestiyon ni Miggy.

"Harana? Hello. luma na yan."Kontra na naman ni Julian.

"Eh makaluma nga yan pero effective na effective yan." Kinuha ni Daniel ang gitara sa stand at binuksan ang lalagyan nito. Nag strum si Daniel sa gitarang hawak niya at nagpatuloy. " Sing your heart out dude."

"Hindi ko naman siya gusto eh. Wala talaga lang akong choice."

"Ows? Eh di ibigay mo na lang siya sa iba!" Sigaw na naman ni Miggy.

"Huh? Anong iba?"

"Wala!" Sigaw ng kambal.

"So tara na. Huwag na tayong mag-aksaya ng panahon. Nine PM pa lang o. Marami pa tayong kailangan gawin." Nauna nang lumabas ng cabin si Evan.

"Teka." Sigurado ba 'tong mga lalaking 'to sa gagawin namin?

Ako na lang ang naiwan sa loob at nakalabas na sila lahat. "Dude! Ang bading mo naman. Huwag ka'ng matakot manligaw kay Pretzel. lumabas ka na riyan."

At naglakad na ako patungo sa tumpok ng mga kaibigan ko. Hindi ko alam kung ano ang gagawin namin ngayon pero sigurado akong hindi ko mapapapayag si Pret.

*Julian's POV

Alam ko, epal lang ako sa story na ito kaya bakit pa ako may POV?

Sumunod na ako kina Daniel sa paglabas ng Cabin dahil wala na akong magawa para makontrol ang sitwasyon.

Wala na talaga. Talo na ako. Ang hina ko kasi eh.

"Bro. Ang hina mo kasi eh. " Naabutan ako ni Miggy at umakbay siya sa akin.

"Anong mahina? Ikaw lang ang mahina." Minsan talaga ang kulit nitong si Miggy.

"Alam mo Julian ang bugnutin mo kung minsan. Pero okay lang naiintindihan naman kita eh. Kaya lang. Pasensya ka na, hindi kita tutulungan diyan. Maka Zelex ako eh."

Mukhang wala talaga akong maitatago rito sa kakambal ko. Ganyan nga siguro ang special link na nagdudugtong sa amin na wala sa mga ordinaryong magkakapatid. Naiintindihan namin ang nangyayari kahit walang sinasabi ang isa.

Maganda si Pret, kahit na masungit kung minsan. Kahit na mayaman siya eh hindi siya matapobre. Special siya. One of a kind. Kaya nga gusto ko siya simula pa noon eh.

"Say bye-bye to your love for Pret na bro. Hindi mo na kailangan yan."

"Bakit naman ako nasali sa isyung yan?"

"Nagmaang-maangan ka pa. Alam ko namang may pagsintang purutot ka kay Pret eh."

"So?"

"So you have to step out of the way."

"And who are you to say that?"

"Payong kapatid lang naman 'tong akin eh. Sige ka, baka sa outerspace na lang pulutin yang puso mo pag nagkataon."

"Yuck! Puso, puso ka diyan. Wala akong puso."

"Bahala ka diyan. Basta I warned you." Nginisihan pa ako ni Miggy.Ngiting aso lang ang ibinigay ko sa kanya. 

Nilampasan niya na ako at nagpunta kina Daniel at Evan. Alam ko na ang binabalak niya. Gusto niyang pakealaman ang takbo ng storya nila Alec at Pret. Mapaglaro masyado si Miggy sa lahat ng bagay. Ako man ay ganyan din pero alam ko kung saan lang ako dapat umabot. Ewan ko kung ano ang balak ni Miggy pero sigurado akong may ibang baraha pa siya para mas maging exciting ang storya nina Alec at Pret.

*End of POV

 To be continued................

 How was it?Thank you for reading this Chap. :))

 VOTE?COMMENT?

Accidentally InloveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon