MONTGOMERY 6 : Take A Chance

Page 8

Man with plans

Huminga ako ng malalim bago nilingon ang taong hindi pa rin ako makapaniwalang makikita ko dito.

Nakatingin lamang siya sa harapan habang nakikinig ng mabuti sa nag s-speech. Ako man ay gustong makinig din ng mabuti tulad ng lagi ko namang ginagawa, bilang respeto rin sa nakikinig ay hindi ko magawa.

Hindi ko magawang makinig dahil sa halo-halong emosyon na nararamdaman ko.

Gulat, pagka-lito, inis at saya..

"Anong ginagawa mo dito?" Mahina kong tanong sa kanya.

Agad ko naman nakuha ang atensyon niya at bumaling sa akin ng tingin.

Halos mahigit ko ang aking pag-hinga sa ginawa niyang pag-lingon. Masyadong nakaka-silaw ang mga mata niya habang nakatingin sa akin. Tila, nasa ilalim ako ng hipnotismo tuwing mag-tatama ang mga paningin namin.

Ang puso ko ay sobrang nagkaka-gulo.

Hindi nito alam kung paano pakakalmahin ang sarili.

"Why? You don't want me here?" Aniya gamit ang tonong may pagka-malambing.

Nanuyo ang aking lalamunan dahil doon.

Parang hihigupin ako sa bawat pagka-rinig sa kanyang mapanuyong mga salita..

Umiling ako. "I'm just surprised to see you here."

Nag-salubong ang kanyang mga kilay.

Napabuntong-hininga ako habang tinitignan ang bawat ekspresyon na gumuguhit sa kanyang mukha. Nakaka-mangha ang mga ito, bawat kibot ng labi niya, bawat pag-taas ng kilay niya at bawat ngiti na sumisilay sa kanyang labi ay nakaka-mangha.

I never thought that I will love looking at someone else's expressions.

"Why?" Muli nitong tanong.

"Diba sabi mo may dinner party kayo?" Balik ko sa kanya.

He nodded like he still can't get me. Napaka-inosente ng kanyang expression. Tila naka-focus talaga siya sa akin at nag-aabang sa bawat lalabas na salita mula sa akin.

He pays too much attention and it's making me waver.

My heart is wavering-- again.

"So bakit ka nandito?"

"Kasi nandito ka?" Aniya na parang nag-tatanong din.

Napangiwi ako. "Carl."

Sumilay ang ngiti sa kanyang labi pero nanatili lamang akong naka-simangot.

"I don't get it, what's with your question?" Naka-ngiting tanong niya.

Umayos siya ng upo at tuluyang humarap sa akin. Pinihit niya ng buo ang kanyang katawan paharap sa akin, patalikod sa stage kung saan nag s-speech ang mga taong nag-daos ng charity event na ito.

I bit my lower lip while I watched him place his left hand behind my chair and slightly pulled it closer to him.

Damn.

There are a lot of people who could see us. Some are even familiar, I can't help but to get scared that they might tell Adrian's parents about this.

It's not about getting scared that our lies will blow out of proportion but scared that Tita Pin will get hurt.

'Yon ang pinaka-ayaw ko mangyari.

She stood up for me for so many times already, be it from my dad when he tried to force me get married. She stood up for me when I'm almost crumbling down because I can't accept my mom's death..