MONTGOMERY 6 : Take A Chance

Page 18

Hello to candyle29! Thank you for your never ending support. Ramdam na ramdam kita, your messages always warmed my heart. Ingat ka palagi and good luck to your endeavors!

Too much

From: Carl James Montgomery

Hey? Have you decided?

Kumunot ang aking noo sa nabasang mensahe mula kay Carl pero hindi 'yon nagtagal dahil sa huli ay kumawala pa rin ang ngiti sa aking labi.

Kanina niya pa ako kinukulit tungkol sa bakasyon na sinasabi niya at hindi lamang ang sagot ko. Sa totoo lang, I don't even know where he got the idea that I'm thinking about it, malinaw naman ang sagot ko kanina sa kanya na hindi ako pumapayag.

Napaka-kulit talaga...

"Dra?"

Maagap akong napatikhim at napailing sa narinig na pag tawag sa akin. Nag-angat ako ng tingin at sinalubong ang mga mata ng isang nurse na naka-duty ngayon sa station ng ICU.

"How's Mr. Vera?" Tanong ko.

Sumilay ang ngiti sa kanyang labi at nag-baba ang tingin sa records na hawak.

Nakaramdam ako ng bahagyang pagka-hiya dahil pakiramdam ko ay nakita ng iba ang isang bagay na ayaw kong makita nila sa akin.

"He's doing actually good, Dra. Nag re-respond na po siya sa mga gamot at napapadalas na po ang pag-gising niya." She reported.

Mr. Vera is one of the VIP patients of the hospital. Matagal-tagal na rin siya rito sa hospital, comatose for two months already so this is really a good news.

I nodded. "How about Mrs. Yu?" Tanong ko.

Nilipat niya ang pahina ng kanyang hawak, pinanuod ko siyang pasadahan ng tingin ang buong papel at sa paghihintay na 'yon ay parang naramdaman ko rin ang pag-akyat ng kaba sa aking puso.

Sa ngayon, si Mrs. Yu na ang pinaka-matagal ang pananatili rito kumpara sa ibang mga kasama niya sa loob ng ICU. Aaminin ko, there's a special place in my heart for her, maybe because I can see my mom from her and to see her okay again will make me feel less guilty or maybe because of Dos.

I know that Dos can't go back to the way he was before if his guilt over Mrs. Yu will continue to live on him.

"Wala pa rin pong pag-babago." Aniya. "She's responding to the medicines but she's still unconscious."

Nakaramdam ako ng pag-kirot sa aking puso sa narinig pero mabilis ko iyong winaksi at pinilit na ngumiti sa harapan ng nurse. Tumango ako at humakbang paatras sa kanilang station.

"Okay, I'll go back later to check on her again, though Dr. Castro will also have his rounds later." Wika ko.

Hindi ko na siya hinintay pang sumagot at tumalikod na ako. Pinasok ko ang dalawa kong kamay sa magka-bilang bulsa ng aking white coat habang tinatahak ang daan pabalik sa aking opisina.

Hindi ko maiwasan ang makaramdam ng sobrang pagka-dismaya sa narinig na kondisyon ni Mrs. Yu. A part of me feels like I'm not doing a good job on her condition, kahit na hindi lang naman ako ang doktor na responsible sa kanya.

I haven't talked to Evangeline Yu yet, hindi ko pa kaya. It's too much for me, having her mother on my care while having Dos too... it's too much.

"Years ago, I'm willing to give up everything just to know what you are thinking and looks like, hindi pa rin nag babago 'yon dahil hanggang ngayon ay gusto ko pa rin malaman kung anong iniisip mo."

Natigil ako sa pag-lalakad nang marinig ang pamilyar na boses na 'yon. Wala sa sariling sumilay ang ngiti sa aking labi at mabilis akong lumingon para makita ang taong 'yon.