Eleven

151K 1.5K 150
                                    

ALEXANDRA

I'm living here for almost 1 month. Lolo Simon and Lola Hilda came here that morning after what happened and I told them that I'll be staying here for a while hindi ko alam kung gaano katagal.

After ng nangyari noong gabi na 'yun, I haven't gone anywhere and officially unemployed, Lolo and Lola are dropping by to lend me some foods. I feel like a rat! I feel so useless!

Here I am, lying on my bed. Looking up, holding news paper up and reading it.

"Maid? Baka naman bastusin ako sa sobrang kong ganda, hahaha." Am I crazy? Baka sa sobrang lungkot ko pati dyaryo kainin ko na.

"Alexandra, hija!" nakarinig ako ng katok at sumigaw galing sa labas.

Napaupo ako sa higaan. "Andyan na sila Lola at Lolo." bulong ko sa sarili ko.

Patakbo akong bumaba at pinagbuksan sila Lolo at Lola. Pero may kasama siyang hindi ko inaasahan.

"Ah, Alex hija. May naghahanap sayo. Hijo sino ka nga ba ulit?" Bumaling naman sa isang lalaki. A masculine guy with sharp chiseled jaw and green eyes. He look so sexy wearing that huge - wide smile on his face, glowing his own face.

"Gasper. Gaper Wendelson po." Now, his smile turned into grin gazing at me with my stunned face.

"Hi... Alexandra Manhone." I froze when he mentioned my name, just staring with his alluring green orbs. I feel like I am close to fainting.

"Oh s'ya. Maiwan na namin kayong dalawa. Wag kayong gumawa ng kalokohan ha!"Hindi ko naintindihan ang sinasabi ni Lola Hilda at umalis na sila na hindi man lang ako nagrereact.

When they're gone.

"What the fuck are you doing here!" I blurted out.

"Ahm... Seeing my secretary because she runaway from her job, leaving me with loads of works ." He shrugged innocently.

"Ano? Hoy gago hindi mo na ako secretarya! Tanggal na ako sa trabaho! Lokohin mo nenang mo!" I'm about to get inside pero hinila niya ako.

"Hindi ko matandaan na natanggal ka sa trabaho." he cheekly wearing his infamous grin.

"Edi nag resign ako." I made face.

"I didn't allow you." He naughtily answered. Napasabunot ako sa sarili ko.

"Basta hindi mo na ako empleyado! Anak ng pucha!" Tumalikod na ako. Isasarado ko na sana ng bigla siyang pumapasok.

"Huy bakit ka pumapasok?!" sigaw ko sa kaniya.

"I miss your boobies." He pouted like a child while looking at my breasts, I closed the door.

"AH!" Dumaing siya, eh kasi naman naipit yung kalahating katawan niya.

"Ano ba!" binuksan ko na ng malaki yung pintuan. T'yaka siya pumasok, nagulat naman ako sa kapal ng mukha niya.

"Ano bang ginagawa mo ha?!" Pumasok siya at sa mismo nagsarado ng pinto matching lock pang ginawa. He smirked, like obviously kung ano-ano nanaman ang tumatakbo sa isip. Papalapit siya saakin, napaatras ako ng wala sa oras.

"A-anong tingin yan?" kinakabahan kong sabi sa kaniya.

"Tinging gwapo." then he winked. Nagstep forward naman siya.

"Ang kapal." I rolled my eyes at nagstep backward.

"Talaga." at lalong lumaki ang ngisi niya. Abante

"B-bakit ka ba lumalapit!" pagtatampo ko.

"Magnet ka kasi eh, bakal ako." Loko pala toh ah

Magnet? Bakal? Diba dapat mabilis magtangay yung metal? Dumb dumb dumb Don't know anything about science lol

Pleasing The Mischievous Boss [UNEDITED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon