Pleasing The Mischievous Boss [UNEDITED]

Thirty seven

GASPER

Hapon na at wala paring umaatake sa bahay namin. Inaasahan namin na gagantihan kami o susugod iyong baliw na matanda na iyon. Kahit pa ang mansion na pinagawa ko para sa pamilya ko, handa ko itong sirain para lang matahimik na ang buhay ni Alex.

"Mukhang gagabihin ang ama mo." Sabi ko kay Henry. Kahit pa sa ganitong situation nagawa ko pang magbiro.

He chuckled "I guess."

Wala na dito sila Alex, itinago ko sila ng pamilya nila kasama si Mom, Dad and Fara sa tago naming bahay na may high security. It is an underground base, my great grandfather built it because he used to be in an army, thanks to him.

Hindi lang kaming dalawa ang nandito sa loob, kasama ko ang mga tauhan ko and also some soldiers around my house, secretly hiding.

Pero kahit madami kaming mga dalang armas, nattakot din ako. Natatakot akong mamatay, marami pa kong gusto matutunan at maranasan. Lalo na ang maging isang ama.

FLASHBACK

Hinubad ko ang t-shirt ko at agad tumabi sa girlfriend ko na pinagmamasdan ako. Hindi maalis ang pag-aalala niya sa mukha.

I rest my head on the head board, she put her hed on ny chest and hug me tight. Niyakap ko naman siya, nilagay ko ang is kong kamay sa likod ng ulo ko.

"Please, hayaan mo na 'yung mg tauhan mo doon." she whispered softly. I sighed. Kanina pa niya ako kinukulit na hiwag sumama bukas sa opperation. But I can't, just sit here. I want to show that mother fucker na maling tao ang kinalaban niya.

"No, and that's final." bigla naman siyang umupo at tiningnan ako ng masama. "ouch! F*ck!" napahawak ako sa sikmura ko. Damn, she's back like how we first met. Then sher started to slap my chest, ansakit talaga niyang mamalo. Pilit kong pinipigilanung kamay niya kaso ayaw paawat.

"Ouch! Hey! Stop it!" she continue to slap my chest.

Humina na yung pagpapalo saakin and she started to cry."taena ka! Nag-aalala lang naman ako sayo eh!"

My expression soften, she put her palms on her face. I can hear sniffs and sobs. Ansakit sa damdamin na makita mo ang taong mahal mo na ganyan.

Hinila ko siya at niyakap ng mahigpit. Hinalikan ko ang noo niya at sinabing...

"Mabubuhay ako, para sa atin at para sa anak natin."

End of Flashack

Makalipas ang isang oras, ay nakaramdam na ako ng gutom. Tatayo sana ako ng biglang may narinig kaming malakas na putok.

"Shit!" agad kong inangat ang table at nilabas ang baril ko. Yung pumuputok ng pulbura ang sinasabi kong baril. Si Hery naman ay nagtago sa likod ng sofa.

Patuloy parin ang tunong ng pagputok. Iyong iba kong tauhan nagsilabasan na ng mga armas, dalawa dalawa pa ang mga baril. May lumapit saaking apat at dumapa. Pinalibutan nila ako para protektahan kahit hindi ko na kailangan.

"Don't shoot! Hintayin niyo silang pumasok sa loob." sabi ko, may ear piece kami. May nagsalita naman mula sa mga sundalo.

"Sir, papasok na sila."

"Okay."

"Everyone, get ready." bulong ko. Tatlong sigundo lang at nasa loob na sila ng bahay.

Pinagbabaril ang loob ng bahay ko, nasira na lahat ng bagay na meron sa loob ng bahay namin.

"Shoot!" agad naman nagsilabasan lahat ng tauhan ko at ponagbabaril ang mga tauhan ni Henry.

Tumayo na ako at binaril ang mga tauhan ni Henry. "Wendelson!" napalingod ako, si Henry I! Binaril ko siya at nagtago sa likod muli ng lamesa.